Tandjong Priok in Arum

Top! Zeer verfijnd eten, Esther kan geweldig koken en we hopen in de toekomst van kookkunst te blijven genieten. Lieve attente serveerster.

Goede wijn behoeft geen krans... maar toch, het was wederom in alle opzichten meer dan uitstekend, geweldig hoor.. (T.K.B.)
Graag blijven wij dus telkens weer terugkomen om ons keer op keer te laten verblijden door de diverse smakelijkheden van Esther cs. jaja, louter smaaksensaties (zonder smaakversterkers), traditionele heerlijkheden tot in de puntjes verzorgd, verrukkeluk bereide gerechten van de diverse keukens uit de diverse windstreken van de Gordel van Smaragd..
Enige mini2-min-puntje is telkens weer toch wel die moeite en die tijd, die je je zult moeten getroosten om deze absolute topper te bereiken, nl. in Arum, een dorpje ergens nabij Harlingen, even voor(bij) Kimswerd, tsja..
Maar.. het lijkt erop, dat 'ze' tzt. ergens onder de rook van Leeuwarden van plan zijn neer te strijken en de zaak aldaar dan door te starten, en hopenlijk dan gemakkelijker te bereiken zullen worden bv. met de fiets of het openbaar vervoer om van al de lekkernijen nog vaker te mogen gaan genieten..
Naast bv. de onvolprezen Sate Kambing (kleine stukjes geitebokje-vlees aan een stokje van de houtskool-grill, middenin in de tent, het vuur eerst gesellig oplaaiend, duurt dus nog eventjes, gemarineerd en met een verantwoorde kecap saus) en de zalige Sambal Trassi Bakar (echt pittig, vers bereid aan tafel, wat je overhoudt neem je in een bakkie gewoon mee, heerlijk bv. bij een omeletje thuis), was ditmaal het nagerecht helemaal het einde, een prachtig kleurenpalet van oa. homemade sereh en chocolade es(=ijs) en een super-mousse van nb. Durian (jaja, die vers o zo welriekende vrucht..)
Enak2 Sempai Jumpa !! (T.K.B.) Sjoddy..

het eten was lekker, de bediening vriendelijk, het duurde allemaal wel erg lang: we hebben zelfs meer dan een uur op het toetje gewacht, en dat hoeft helemaal niet erg te zijn, echter we zaten aan een grote tafel en het was druk, hierdoor kon je elkaar niet goed verstaan....

Het viel ons helaas erg tegen. We hadden allerlei goede recensies gelezen maar het is ons enorm tegengevallen. Wij hadden een drie gangen menu vooraf een soep (weinig smaak) daarna hoofdgerecht met allerlei verschillende gerechtjes. We hoorden dat alles opgewarmd werd in de magnetron en hebben de helft laten staan omdat we het echt niet lekker vonden... (zelf ook Indische achtergrond). Het nagerecht hebben we zelfs laten staan. Voor ons een echte teleurstelling. We waren ook de enige in het restaurant. Het personeel wel heel vriendelijk.

Voor het eerst naar Tandjongpriok, en geen ervaring met de Indonesische keuken. Een fijne sfeer, leuke locatie en aardige mensen.

Wat we bijzonder vonden... dat er eigenlijk geen keuze was uit gerechten, de enige optie was een drie gangen menu of vier gangen menu. Dus alle mensen aten hetzelfde. Dit zijn we niet gewend als we uiteten gaan.

We zijn geen kenners en dan is het lastig beoordelen, maar het was niet ons ding.

Het was erg druk en daardoor moesten we lang wachten, hiervoor werd excuus aangeboden en dat was prima, want we zaten er wel prima.

Via een collega uit Harlingen werd ik getipt over een Indonesisch restaurant in Arum. Zelf ben ik aardig bekend met de Indonesische keuken. Het zijn de kruiden en hoe wordt het klaargemaakt. Komen de boemboes uit de blender of uit de tjobek? Hoe kom je hier achter? Er heen! Mijn vrouw weet dan genoeg. Zij heeft in Nieuw Guinea gewoond. Vlakbij Arum een kleine camping opgezocht en de camper er neer gezet. Om de eetlust op te wekken eerst maar een rondje van 70 km in de omgeving gefietst.

's Avonds werden wij welkom geheten door een hele aardige jongedame. Wij kwamen naast de grill te zitten. Hier werden de verschillende sate's op gepiept. Wij kozen voor een rode wijn uit Hongarije. Ja, dit moest wel. Andere waren er niet. Zelf ben ik niet zo thuis in de Hongaarse wijnen. Maar dit viel niet tegen. Er werd gestart met een soto ayam. Heerlijk fris en licht. De sate's volgden al snel. 4 verschillende smaken met een heerlijk kruidig sausje. Wel miste ik de mogelijkheid om wat sambals te gebruiken. Daarna Coba-Coba. Proberen. Ik ga niet alle gerechten benoemen. Heerlijke gerechten met echte authentieke smaken en pittigheid. Mijn vrouw was weer terug in de tijd van de rantang. Om het geheel af te maken kreeg mijn vrouw nog een lemper.

Een leuke ervaring met een gezin van 3 personen die dachten bij de Chinees te zitten. Het enige wat bekend voor hun was nasi rames. Na een paar fikse hoestbuien werden de borden half vol afgevoerd. Een ervaring rijker en een illusie armer. Wij komen vast weer terug. Het is met elkaar wel aan de prijs, maar het is het wel waard. Hoe vaak zeg je na een restaurantbezoek 'zonde van de centen'. Dit is hier zeker niet het geval.

Helaas zijn onze verwachtingen van dit restaurant niet uitgekomen. Het eten was kwalitatief niet goed genoeg voor de hogere prijsklasse waar het restaurant zich in bevindt.

Dit is een echt gespecialiseerd restaurant. De echte indonesische keuken. Alle ingredienten komen van ver of zijn vers gekweekt door de eigenaresse. De inrichting is in een boerderij met aan de wanden allerlei producten, reclameobjecten, foto's etc uit Indonesie. Veel oud spul dus, dat een erg leuke sfeer geeft. Zelfs het bier komt uit Indonesie. De kaart is niet gevarieerd. Je eet bijna wat de pot schaft. Dat komt omdat alles vers is. Een keuken van zeer hoge klasse. Heel natuurlijk en bijzonder. Als je van oosters houdt op tradditionele eerlijke wijze gemaakt dan is dit een zeer grote aanrader. Bediening is uitstekend. Een bijzondere ervaring.

Vanavond weer heerlijk gegeten. Gerookte gans als amuse. Een heerlijk kippensoepje in een glaasje en daarna de Coba Coba. 5 heerlijke gerechtjes waaronder de superzachte curry van geit. Het toetje, de aan tafel klaargemaakte banaan met rum in vanillesaus goddelijk. Komen zeker terug.

Gisteren met drie collega's gegeten bij Tandjong Priok. De gerechten waren heerlijk, de sfeer was goed en hoewel ik geen ervaring heb met echt Indonesisch eten leek me dit wel authentiek (dus eens zonder Vetsjin)
We zijn begonnen met een vooraf (soep of loempia) waarbij moet worden opgemerkt dat de soep lauw was.Hierna namen we vier soorten Sathe. Deze waren alle heerlijk
Als hoofdgerecht heb je geen keus, het is eten wat de pot schaft en dat was prima. Geit Kip rijst, mie en groeten.
Als laatste een lekker nagerecht waarna we nog een kopje koffie namen.
Al met al een gezellige avond al viel de rekening zeker niet mee vandaar ook mijn 6 voor prijs kwaliteit. Duurder moet het zeker niet worden, eerder goedkoper

Bij toeval op de website van dit restaurant terecht gekomen. We waren tijdens het Hemelvaart weekend in de buurt met ons jaarlijks kanotocht en hebben dit afgesloten met een etentje bij Tandjong Priok.
Wat een klasse!!
Door mijn afkomst heb ik best wel 'kennis van zaken', maar hier heb ik mijn vingers tot op het bot afgekloven.
De kwaliteit is superieur! En dat allemaal in zo'n 'gat,' hadden wij echt niet verwacht.
Ook de inrichting is perfect; prachtige oude foto's van Batavia, oude aandelen van de NIS ingelijst, veel verwijzend naar het oude Java.
Kwaliteit én kwantiteit in optima forma.
Als ik weer eens in de buurt ben, breng ik ze zeker weer een bezoek.

Nadat we lekker hadden geborreld op een leuk terrasje in Harlingen - wat overigens verbazingwekkend weinig terrasjes heeft vonden we - en ons hadden opgefrist in de hotelkamer bracht een taxi ons naar Arum. In Arum namelijk zit een uitstekend authentiek Indonesisch restaurant. Echtgenoot is geboren in Djakarta en erg weg van de Indonesische keuken en daarom had ik via twitter gereserveerd bij TandjongPriok. Voor een uitleg over de naam en het idee achter het restaurant verwijs ik naar de website, maar ook de inrichting wijst duidelijk naar de betekenis van de naam: de toegangspoort tot Indonesië, uiteraard met name de nautische onderdelen. Extra leuk vonden wij dan weer daar ook de ouders van echtgenoot met De Oranje in Djakarta waren aangekomen in 1951.

Goed.
De ontvangst was vriendelijk, men herkende alleen mijn naam niet omdat Sicco - de mede-eigenaar en ook actief op twitter - mijn twitternaam had opgeschreven en ik mijn eigen naam noemde, maar alles kwam goed. Sicco kwam ons een hand geven en we kregen een fijne tafel - de tafels zijn heel breed hier - naast de saté-gril. Het restaurant was bijna helemaal gevuld en dat schijnt altijd zo te zijn in de weekenden. Verbazingwekkend wat mij betreft in zo’n piepklein dorpje. Er hangt een heerlijk ontspannen sfeer, iedereen keuvelt wat, eet heerlijk en is duidelijk aan het genieten. Op de tafels, op de zijkanten, zitten koperen (nautisch) naamplaatjes van de vaste gasten, ook al zo leuk, want overal zit natuurlijk een verhaal aan vast.
De kokkin, de vrouw van Sicco, was vanavond helaas afwezig, maar dat mocht onze pret niet drukken.
We begonnen met een glaasje witte wijn, een Nyakas, Muller Thurgau, Budai. Een fijne, frisse wijn. De wijnkaart, die net nieuw is, is opgesteld in overleg met Miranda Beems en Sicco is duidelijk trots op zijn mooie wijnkaart. Die er wat mij betreft ook mooi uitziet, zowel qua inhoud als qua uiterlijk.
Erbij een mandje met kroepoek en emping.
De kaart werd ons gebracht, zie de website. Op tafel stond een kaartje met de diverse sambals die mogelijk zijn. Die sambals worden aan tafel klaargemaakt en kun je eten bij het hoofdgerecht; wat over is krijg je in een bakje mee naar huis.
We besloten elk tot twee saté, uiteraard tot het hoofdgerecht en daarna zouden we nog wel zien.
De wijn had even wat voeten in de aarde, maar uiteindelijk besloot echtgenoot tot een rode wijn, een Papa Luna Calatayud en hij was er erg over te spreken. Ikzelf bleef bij mijn geliefde wit, een Bourgogne Aurélien Verdet.

We kozen twee sambals, waarvan er eentje aan tafel werd klaargemaakt. De andere, zo vertelde de vriendelijke mevrouw ons, zou in de keuken worden klaargemaakt, omdat de bereidingstijd tenminste 20 minuten zou zijn. We vonden het prima. We hadden gekozen voor de Badjak, die dus in de keuken werd klaargemaakt en voor de Trasi Bakar Gendaria en na enige tijd verscheen er een grote platte vijzel met daarin de ingrediënten die langzaam werden geplet, zodat er een heerlijke kruidige eenheid ontstond. We hebben ervan gesmuld.
De sateetjes kwamen, we konden de bereiding ervan op de voet volgen op de grill die naast ons stond. Vier soorten op een schaaltje met vier verschillende sausjes erbij, en een keurige uitleg welk sausje bij welke saté te eten. We hadden gekozen voor de saté van lam, van hert, van kip en een Balinese versie (we gaan tenslotte naar Bali), de lilit ayam, kipgehakt aan een serehstengel. Ik kan kort zijn: alle saté waren geweldig lekker, zowel zonder als met sausje. Heerlijk geroosterd (vrij zacht), niet te grote brokken (heb ik een hekel aan) en eigenlijk is het een keer leuk, zo zeiden we later, om eens alleen alle saté hier te proberen als maaltijd. Gaan we dus nog een keer doen.

Na enige tijd kwam het hoofdgerecht. De Coba-Coba, zoals dat hier heet. Beslist geen rijsttafel, maar vier of vijf op elkaar afgestemde gerechten met witte rijst. Telkens wisselend, dus telkens weer een verrassing.
Een leuke mand met witte kleefrijst en vijf gerechtjes kregen. Udang soos tiram, ayam betutu, semor kerbau, gado-gado en sambal goreng kouseband. Nu heb ik natuurlijk geen idee wat wat is, maar in ieder geval kregen we kip in een pandanblad, gesmoorde waterbuffel, gadogado, boontjes en iets met garnalen. Ook hier kan ik erg kort over zijn: we hebben nog nooit zo fantastisch lekker Indonesisch gegeten. Heerlijk gekruid, maar niet zo heet dat de smaakpapillen doodslaan, perfect van garing, niet te droog, mooi mals en zo kan ik nog wel een tijdje doorgaan. Wat was dit allemaal lekker zeg. We kregen het natuurlijk lang niet allemaal op, deze keuken is altijd zeer genereus en gastvrij en hier zeker.
We hebben nog lang na zitten kletsen met onze wijntjes en sloten uiteindelijk af met een goede espresso. Nadien kregen we nog een rondleiding van Sicco door het hele restaurant - er is ook nog een gedeelte voor groepen, slim! Ook heeft hij een BOB-service, waar we uiteraard met graagte gebruik van hebben gemaakt en zo bracht hij ons naar ons hotel in een geweldig leuke oude Londense taxi.
We hebben genoten van deze avond in dit zeer gastvrije restaurant. Als we weer in Friesland zijn gaan we er zeker weer eten, het was allemaal even lekker.

Bij mijn verhuizing uit Amsterdam 2003 leek het verlies van mijn indonesisch restaurantje op de hoek een onoverkomelijke bijkomstigheid totdat nieuwe kennissen in Midlum mij attent maakten op Tandjok Priok in Arum.

Wie had, als kind van Indische ouders kunnen dromen dat 15 min autorijdenvan mijn nieuwe huis in Noord Friesland nota bene, beter, lekkerder en met een nog grotere passie voor de echte indonesische keuken een sfeervol restaurant met een enorm groot gevoel voor gastvrijheid stond.

Bauke Kappers
Midlum

Wij hebben nog nooit zo goed Indonesisch gegeten! In ons gezelschap was er 1 persoon die vegetarisch eet en ook zij vond het een hemelse ervaring! We gaan snel weer eten in Arum!

Geachte familie Schuit/Schaalma,

Aangezien ik noch een telefoonnummer, noch een e-mail adres van u bezit, toen niet en nu niet, is dit mijn enige mogelijkheid tot reactie.

Natuurlijk is het hoogst vervelend om voor een dichte deur te staan en willen we dit goed maken wanneer dit mogelijk is.

Het doet echter pijn om te lezen: iemand die niet veel beters te melden had dan dat de zaak gesloten was en dat ze hadden geprobeerd iedereen af te bellen.

Ook restauranthouders zijn mensen. De situatie waarin we toen en nog vele maanden verkeerden met Esther haar ernstige psychische problemen, wens ik niemand toe.

Maar restauranthouders zijn vogelvrij om kritiek op te geven en ze zijn door mensen als u ook nog genoodzaakt om meer privacy prijs te geven dan een ander.

Gelukkig gaat het nu goed met Esther en hopen we weer te starten in Januari. Haar gezondheid gaat bij mij boven een restaurant en gasten die meteen hun frustratie uiten op een site.

Sicco Gerlsma.

Tandjong Priok.

Zoals u bij de fam.v.d. Schuit/Schaalma hebt gelezen, was het jammer dat wij niet zijn afgebeld op 13/3/2010.

Jammer, de recensies van andere klanten zijn goed en wij willen het eigenlijk ook zo ervaren als zij. Doordat wij niet gebeld waren om de reservering af te zeggen (wegens ziekte stond op de deur), zou het toch geweldig zijn dat u ons een korting aanbied op een maaltijd.
Hopelijk ben u bereid om dit goed te maken.

Wie weet... horen wij van u en bent u bereid ons hierover te mailen.

m.v. Gr. B.C. Schaalma-Draijer.

Eindelijk was het dan zover. Op zaterdag 13 maart hadden we gereserveerd bij Tandjong Priok, met onze Indische vrienden uit Groningen. We hadden ons er echt op verheugd, maar toen we in Arum arriveerden was alles donker en geen enkele auto te zien.

Alleen een briefje op de deur met "wegens ziekte gesloten" Er was ook geen deurbel, maar wel licht in het woongedeelte. Dus maar op de ramen geklopt. Eindelijk kwam er iemand die niet veel beters te melden had dan dat de zaak gesloten was en dat ze hadden geprobeerd iedereen af te bellen.
Ons niet dus terwijl we ons telefoonnummer bij de reservering hadden opgegeven.

Restte ons niks anders dan rechtsomkeert te maken.

Ik heb kort geleden bij Tandjong gegeten en ik moet eerlijk zeggen dat het ik zeer tevreden ben. Mensen waren ook ontzetten klantvriendelijk zoals het hoort in een restaurant. Binnenkort ben ik weer van de partij bij Tandjong.

Toprestaurant! Fantastisch goed verzorgd, origineel Indonesisch eten, waarbij ook verse producten gebruikt worden die hier te koop zijn, zoals aubergines en winterwortelen. Vijftien verschillende saté's, bijvoorbeeld van konijn of karbouw. Maar ook van kip en varken. Geen uitgebreide kaart; de hoofdmaaltijd is wat de pot schaft. Nog nooit zo lekker Indonesisch gegeten. Is dus geen chinees-indisch restaurant. Lieve bediening, ontspannen sfeer. Klassieke situatie: de vrouw van de ex-kapitein kookt zelf.