Allegria in Bussum

Met die dinerbonnetjes van de AH kan je best eens een gokje wagen bij een restaurant en zo kozen we Allegria uit op basis van het avontuurlijke concept dat je nooit van tevoren weet wat je krijgt en de goede beoordelingen her en der.
parkeren is geen probleem in de op anderhalve minuut lopen gelegen parkeergarage. Wij waren uiteindelijk nog geen drie euro kwijt voor een avond parkeren, dus dat is uitstekend te doen.
Bij binnenkomst even twijfel of we wel goed waren, want het voorgedeelte is een leuk winkeltje met Italiaanse spulletjes. Maar de vriendelijke dame bevestigt dat we goed zijn en we mogen een tafeltje voor twee uitkiezen in wat een gezellige huiskamer lijkt. Wel even oppassen voor de wat steile overgangen waar men de panden aan elkaar heeft 'gemonteerd', maar verder heel gemoedelijk. We kijken uit op een sfeervol ingericht binnenplaatsje dat zelfs op deze wat triestige vooravond een zonnige indruk maakt.
We zijn de eersten om even over half zeven op deze woensdagavond maar nog voor zevenen is het restaurant goeddeels gevuld.
Geen menukaart, legt de dame ons uit. Je gaat zitten en je eet wat de pot schaft. De ene week is dat een hoofdgerecht vis, de andere week vlees. Zelfs dáár heb je dus geen keuze in, hetgeen een bezoek aan Allegria tot een culinair avontuur maakt.
Ook geen wijnkaart, en aangezien ik geen viseter ben vraag ik een wijnadvies. We krijgen een voortreffelijke Italiaan geserveerd voor twintig eurootjes per fels. Alleszins redelijk voor deze kwaliteitswijn.
Keurig mandje bood met olijfolie en zeezout als amuse en het begint meteen al een Allegria (=feest) te worden.
En dat gevoel wordt door het voorgerecht nog eens versterkt: een klein kommetje heerlijke lofsoep (en ik lust eigenlijk helemaal geen lof!) verraadt alleen al het enthousiasme waarmee een en ander is bereid. Maar dat niet alleen, ook de kok die dit ons zelf serveert declameert met zichtbaar genoegen wat we allemaal op ons bord hebben. Ondanks de visweek toch twee heerlijke vleessoorten, wat ruccolasla en een puntje zachte kaas.
Daarna volgde een verrukkelijke portie risotto met fijngesneden slak - iets dat ik nooit vrijwillig van de kaart gekozen zou hebben, maar desalniettemin toch met zeer veel smaak heb verorberd.
Het hoofdgerecht is dan uiteindelijk wel degelijk vis: een slibtongetje met een bosje beetgare pittige sperziebonen. En daar haak ik dan een beetje af. Na twee happen met graten te hebben verwerkt wissel ik van bord met mijn visliefhebbende ega, die het visje vakkundig van zijn vlees ontdoet en er smakelijk van smult.
Ons voortreffelijke flesje wijn was maar zo leeg en ik bestelde dus nog een extra glas wijn. Dat glas liet echter wat op zich wachten en als de wijn arriveert reageert de bediening uiterst alert 'dat het wellicht te laat is' als men mijn lege bord aanschouwt. Zonder morren wordt de bestelling geannuleerd en krijg ik als troost een gulle scheut 'voor de smaak'. Top! Zó hoort het!
Het dessert is een kom heerlijke - tja, iets met 'English'... Heerlijk!
En ondanks dat ik het hoofdgerecht aan mij voorbij heb laten gaan heb ik geen moment het gevoel dat ik niet voldoende gegeten heb.
Toch een klein puntje van kritiek: een minimale keuze tussen vlees of vis zou ik toch wel kunnen waarderen. En áls je dan toch aan dit concept vast wilt houden, doe dan een vlees- of visgerecht waarbij ook de minder uitgesproken liefhebber aan zijn trekken komt en dus geen kluif- of gratengerecht...
Al met al een heerlijke avond gehad!

Heel gezellig restaurantje waar met liefde het eten wordt klaargemaakt... en dat proef je!

Intiem restaurantje waar je je echt in Italië waant. Gastheer verdiept zich serieus in authentieke Italiaanse gerechten en biedt heerlijke wijnen aan. Elke week een vast menu. Een aanrader.