Van der Valk in Katwoude

Niet om over naar huis te schrijven!
Ontbijt, lege smaakloos fluf brood vanuit de supermarkt, harde roomboter die je dan niet kan smeren, smaakloze eitjes etc. Prijs kwaliteit is dan ook ver zoek. Oh ja, de koffie was wel lekker!

Na een uitje aan de andere kant van het land, streken vriendlief en ikzelf hier neer om te 'dineren'. We waren betrekkelijk vroeg, dus konden we zelf een plekje kiezen in het restaurant. Men heeft de boel gerestyled, dus veel zwart, kaarsen en grote vazen met kunstbloemen. De gewraakte koffietafel in de lobby is overigens ook verdwenen en ervoor in de plaats zijn enkele zitbanken gekomen. De hanglampen die boven de tafeltjes zijn geplaatst vond ik persoonlijk spuuglelijk. Het lijken wel zwartkanten jaren 70 lampen. Tevens snap ik niet hoe je iets zou moeten drinken als je hier even gaat zitten. De tafeltjes staan overvol met vazen en potjes, dus weinig tot geen plek om een glas neer te zetten.
Ons diner; als appetizer kozen we voor het warme brood met kruiden- en gezouten boter en olijfolie. Het brood kwam in de vorm van een miniversie van een 'normaal' brood, dus dat was erg origineel. Het was warm en vers. De boter was helaas wat ranzig, de kruidenboter enorm sterk van smaak en de olijfolie niets bijzonders.
De voorgerechten; voor mijn vriend de 'tiger prawns'. Deze kwamen aan een spiesje geregen en liggend op een bedje van gebakken ui, courgette en paprika op tafel. Er werd een warme rode saus bij geserveerd, waarvan ik de smaak niet geheel thuis kon brengen. Het deed me denken aan hoisin saus, maar ik proefde er ook iets van keukenstroop in terug. Hoe dan ook, het was een goede begeleiding bij de helaas wat karige portie garnalen. Het was overigens ook heel veel saus voor zo'n kleine portie. Zelf koos ik voor de steak tartare. Een mooie portie, die reeds aangemaakt was met mag ik mag hopen een eigeel. Het geheel kwam uit een opmaakvormpje en lag in het midden van het bord. Rondom de garnering, die bestond uit 3 minuscule dotjes mosterdsaus en 3 hoopjes gesnipperde rode ui. Bovenop de tartare lag een plukje friseesla en wat rucola. On the Side kwam er een mandje met mini kaiserbroodjes en een bakje gezouten boter. Ik kan het verkeerd hebben, maar ik meende toch echt dat er knoflooktoast als bijlage op de kaart stond. Desondanks waren de broodjes niet verkeerd. Alleen jammer dat er weinig extra smaak aan de tartare kon worden gegeven. Er zaten een stuk of 4 kappertjes verstopt onder het vlees en ik miste een zuurtje, zoals een paar mini cornichons. Alles bij elkaar niet slecht, maar ik miste iets.
Het hoofdgerecht werd de chateaubriand. Dwz, een dubbele haasbiefstuk, geserveerd met gebakken uitjes en champignons aangezien we na het voorgerecht even een rookpauze hielden, kwamen we terug bij onze tafel, alwaar de borden reeds op een warmhoudplaatje klaar stonden. Tevens een bakje appelcompote, met jawel, een kersje als garnering. Het bakje voelde aan alsof het net uit de koeling kwam, zo ijskoud was het en ook was het niet helemaal schoon. Er zat ook een flinke snuf kaneel over en door, dus het frisse was er enkel van de koude en niet vanwege de smaak.
Toen de chateaubriand na lang wachten werd opgediend, kreeg ik bijna medelijden met de jongeman die het uitserveerde. Een enorme schaal, die hij amper kon houden, zo zwaar dat deze was. Het kwam absoluut niet door het vlees,want dat was maar een karige portie. Per persoon betaal je €21,50 en er lagen welgeteld 8 zeer dunne plakjes biefstuk op de schaal, temidden van een overdaad aan gebakken uien en een paar verdwaalde champignons, die bovendien bijna zwartgeblakerd waren, zo 'door' dat ze waren. De biefstuk zelf, die het predikaat haasbiefstuk had, was ook niet meer medium, omdat hij overduidelijk even had staan wachten tot iemand in de gelegenheid was om het uit te serveren. De twee sausjes - peper room en stroganoff, waren niet huisgemaakt en ik vermoed dat aan de pepersaus zelfs nog een extra snuf witte peper was toegevoegd om het scherp te maken. Het proefde mat, maar de scherpte sloeg direct op mijn neus en dat terwijl ik zeer pittig eten gewend ben. Erg jammer van zo'n relatief prijzig gerecht. De apart geserveerde bijlagen; gebakken aardappeltjes, frietjes (beide te hard gebakken) en een bakje met broccoli uit de steamer ( overbakken met kaas, maar uitgedroogde randen) konden het helaas niet meer goedmaken.
Na de teleurstelling van het hoofdgerecht nam ik een dessert. De kaart biedt voldoende keus, maar persoonlijk vond ik het iets teveel van hetzelfde. Weinig fantasierijke desserts in mijn optiek. De café glace, die als glacé op de kaart staat en zo door de serveerster werd herhaald, bezorgde me kippenvel. Glacé doet me denken aan die vreselijke roze koeken. Glace is de uitspraak zoals ik hem in Zwitserland heb geleerd tijdens mijn eigen horeca avontuur. Op de kaart staat het vermeld als; vanilleijs, koffieslagroom en een scheutje tia Maria.
Er kwam op tafel: een sorbetglas met onderin een enorme hoeveelheid bruine room. Daarbovenop 2 bolletjes ijs van een goedkoop fabrikaat, getuige de maagdelijk witte kleur en gegarneerd met een grote toef slagroom met 1 muntblaadje en minichocoladerolletje. Het scheutje tia Maria was voor het gemak maar vast door de slagroom geroerd, waardoor er geen laagjes in het glas te zien waren. 1 bol ijs heb ik verwijderd uit het glas, omdat ik het zeer onhandig eten vond. Uit protest heb ik mijn espresso in het glas leeggegoten, zodat ik tenminste nog het idee had dat ik een ijskoffie (café glace) nuttigde.
Al met al hebben we voldoende gegeten, voor een prijs die op het randje van het acceptabele zat in vergelijking tot de kwaliteit. Van der Valk is een makkelijke keus als je onverwachts uit eten wilt, maar je moet er niet al te veel van verwachten. De service neigt ook iets teveel naar het gemaakte. Het personeel lijkt wel rond te lopen met het idee dat ze continu in de gaten worden gehouden of mystery shoppers aan hun tafel krijgen. Het mag allemaal wel iets minder stijf en gemaakt. Toen we voor een rookpauze gingen werd er wel 4 keer of meer goedenavond tegen ons gezegd. Zo bekruipt je dan ook meteen het gevoel dat dit niet spontaan is, maar een huisregel die ten aller tijde dient te worden nageleefd.

Ik logeer heel vaak in Van der Valk en ik kan dan ook gerust zeggen dat dit weliswaar niet de meest luxueuze, maar wel de gezelligste vestiging is van deze keten. Ik heb het over de bar en het restaurant. De bediening is zeer gastvrij. Het is de Volendammer hartelijkheid die de sfeer bepaalt. Heb er nu al meerdere keren gegeten. De kwaliteit is constant en goed. Hier kun je prima gerookte vis of tournedos eten. Flesje wijn erbij.... Het is hier altijd leuk!

Met 4 personen koffie en gebak genomen, alleen appeltaart vers, bediening supertraag, zien vuile bekers op andere tafels blijkbaar niet staan.

Het plakje cake bij de thee wat "eraan kwam" moet nog komen, wordt mogelijk per post geleverd..

Eten prima, bediening niet zo. De eerste avond werd niets over de salade bar verteld. Daar kwamen we de tweede avond pas achter. Jammer. Ook werd de bestelling niet goed opgenomen.

Kortgeleden in dit hotel een aantal dagen doorgebracht. Qua ambiance en sfeer heel gezellig maar voor wat betreft het avondeten een absolute domper: het eten was aangebrand. Ook de service (bediening) verdient bepaald geen schoonheidsprijs. Vooral wanneer het druk is daalt de kwaliteit razendsnel. Tijdens het ochtendontbijt was het op z'n zachtst gezegd een grote chaos waarbij diverse bufetten niet of veel te laat werden aangevuld. Ook stonden de stoelen op sommige plaatsen te dicht op elkaar waardoor je er nauwelijks door kon. De standaardkamers waren in orde en ook het reinigen van de handdoeken c.q. kamers is goed geregeld.

We hebben hier een prachtig herfstarragement genoten. Heerlijk een dag gefietst en lekker gegeten. Goed ontbijt.

Het enige min puntje was dat het erg warm op de kamer was.