Prikkelz in Moergestel

De formule die de jonge patron Dirk Zwerts (27 jaar) gekozen heeft in Eersel, waar hij twee en een half jaar geleden gestart is, slaat aan bij het publiek. Er is slechts keuze uit drie menu's, Content, Energiek en Extase en klanten kunnen aangeven wat ze liever niet eten. Deze formule gecombineerd met een uitstekende prijs kwaliteit verhouding levert tevreden klanten op die zorgen voor een volle zaak. Hierdoor kwam de chef op het idee om uit te bereiden. Niet het verbouwen van het pand in Eersel maar op een andere locatie een kloon van Prikkelz openen.

Toen een geschikt pand op een mooie locatie werd gevonden gingen de remmen los. Moergestel is nu de basis voor Prikkelz geworden. Hier is een grote doorzonkeuken waarin het prettig werken is en er zijn mogelijkheden voor een moestuin. De mis en place voor beide zaken wordt hier gemaakt door het gehele Prikkelz team. Wanneer gereed gaat een deel van het team met de vers bereide producten naar Eersel waar ze in een gestripte keuken de de gerechten de finishing touch geven.

Moergestel is voor ons op fietsafstand, we hebben meteen geboekt toen we op de hoogte waren van de opening. We hadden geluk met het heerlijke lenteweer en we streken neer op het terras. De locatie is super als je van rust en natuur houd. Binnen is het restaurant strak ingericht en is de gehele begane grond van het pand is restaurant ruimte. Centraal is er een bar en een ommuurde trap naar boven, hieromheen zijn de rechthoekige tafels geplaatst. Er is een kleinere ruime iets hoger gelegen met een grotere tafel. Op de bar staat een speciale tap voor het Tsjechische oerbier van Pilsner Urquell voor de liefhebbers, deze wordt in originele bijbehorende Boheems kristallen glazen geschonken. De keuken bevind zich in een aparte aanbouw achter het restaurant.

We starten met een prosecco Bepin de Eto 2011 die door Marijn de sommelier van het team Eersel wordt gepresenteerd. Op de bekende koperen plaat kwam het borrel garnituur. Oliebol met chorizo, blokje watermeloen, hartig bladerdeeg en een blokje “ceazar-salad”. Mooie smaken en een goede start.

De eerste amuse is inmiddels een klassieker die op een paaltje werd geserveerd. Op een kletskopje een kogel levermousse van gevogelte, hierop gel van appel en een anijs cressje, heerlijk.

De tweede amuse zat in een klein schaaltje, luchtige bloemkool mousse en hieronder een variant gekruid met kerrie, quenelle sorbet ijs van abrikoos, het geheel was afgewerkt met gepofte Canadese wilde rijst. Een amuse waar de chef veel tijd in gestopt heeft om te ontwikkelen en dat merk je aan de fijne smaakbeleving, de prosecco deed het er prima bij.

De laatste amuse zit in een cocktailglas, een bolognaisesaus met rivierkreeftjes en erop een krokante schijf van Parmezaanse kaas, het geheel was hoog op smaak en de papillen waren gereed voor de eerste gang.

De eerste begeleider was een Portugese van het huis Dom Diogo 2012 uit de Vinho Verde streek, gemaakt van de Azal druif. Een lichte wijn met fruitig aroma en een elegante afdronk met klein prikje op de tong. Uit de keuken een fleurige compositie, in een strak wit schaaltje van Pieter Stockmans dat alleen aan de binnenzijde is geglazuurd. Keurig gedresseerde gravad lachs met crème van doperwt, asperge, viskuit op toast, waterkers, oester cress en afgewerkt met kleurrijke bloemen. Zalige zalm die door het garnituur verschillende belevingen meekrijgt een echt smaken avontuur. De wijn is een prima begeleider en een fijne ondersteuner met zijn delicate aroma.

Hierna een klein hapje met gemarineerde tonijn met structuren van biet. Smaken die iets lichter zijn om de overgang naar de tweede gang voor te bereiden.

De tweede begeleider was een Spaanse witte uit de Ribeiro streek, The flower and the bee, gemaakt Treixadura 2011. Een bloemig aroma, vol in de mond en in en de afdronk en klein bittertje. Op een strak wit bord (Stockmans) gegrilde coquilles met structuren van crème fraîche, zeegroenten en krokant van nori. Aan tafel werd het gerecht afgewerkt met “sneeuw” van crème fraîche. Mooie verfijnde smaken met subtiele ziltigheid en aangenaam romig, erg lekker. De wijn was net iets te krachtig voor het gerecht en ik snap dat het een extra uitdaging voor de sommelier is om bij twee gerechten een wijn te selecteren.

De wijn was duidelijk meer geselecteerd bij de derde gang. Prima gegaarde kwartelborst filet met pompoen structuren en quenelle van mosterdfruit, aan tafel aangevuld door een romige kwartelsaus. Prima smaakbeleving gecombineerd met perfecte garing. De wijn was hierbij een schot in de roos en een fijne begeleider.

De wijn voor het hoofdgerecht werd reeds gepresenteerd, een Zuid Afrikaanse familie blend 2011 van het huis Joostenberg, gemaakt van een zestal druivenrassen. Een stevige wijn vol rood fruit met aangename houttoets en een zachte afdronk. Hierbij eerst een overgangsgerecht. Lamstong met puree van gepofte zoete aardappel gekruid met ras el hanout, couscous en cashewnoot. Prima smaakcombinaties met op de voorgrond de hele smaakvolle puree, de wijn was hierbij iets te krachtig.

Mediterraanse smaken in het volgende hapje. Een mooie compositie van gnocchi met hierover een schijfje coppa ham, quinoa, structuren van lavas en het geheel is afgewerkt met olijfolie. Aan tafel komt er nog een milde jus bij. De gnocchi waar ik normaal niet zo van houd was door het garnituur erg lekker, de wijn was ook hierbij net wat de krachtig voor de verfijnde smaken van het gerecht.

We waren gereed voor het hoofdgerecht, vierentwintig uur gegaarde kalfswang met compote van gezouten citroen, bereidingen van aubergine en van aardappel, Italiaans geroosterd groen pepertje en een smaakvolle doch milde saus. Het vlees was sappig draadjesvlees heerlijk van structuur en mooi op smaak. De wijn was een prima aanvulling met zijn heerlijke fruit. De saus was met een krachtige kippenjus verdund en dit gaf een heerlijk resultaat, mooi.

Een pre dessert wordt gepresenteerd, mousse van aardbei en lychee, sorbetijs van aardbei, bereidingen van witte chocolade en crumble van hartige koek. Heerlijke smaakbelevingen weer.

Marijn de sommelier presenteerde een originele Italiaanse dessertwijn uit de Marken. Visner di Pergola van Corrado Tonelli. Geen gewone wijn maar een fruitwijn omdat er zure kersen aan de Montepulciano druiven zijn toegevoegd tijdens het fermentatieproces. Het resultaat mag er zijn, een aroma waarin de kers duidelijk aanwezig is met een toets van amaretto, in de mond heerlijk zoet met fijne zuren. Het dessert word door de vrolijke Myriam (maître Moergestel) ingezet. Het ziet er een beetje raar uit, een bordje met schuim van grapefruit. Hieronder kwam tevoorschijn, bolletjes van lauwe chocolade met krokante koekjes en een partje van grapefruit. Wijn paste perfect bij de fruitige grapefruit met het bitterzoete van de chocolade. We waren er weer helemaal tevreden mee.

Als afsluiter nog de espresso met de heerlijke friandises op de bekende koperen plaat.

Bediening was deze middag prima verzorgd. Marijn hoort in het team van Eersel, omdat het restaurant daar deze middag nog gesloten was heeft hij ons verzorgd. Zijn wijnkeuzes zijn goed, alleen waren de overgangen niet helemaal goed getimed. Een tip voor de volgende keer, gewoon bij iedere gang een eigen wijn, dus vijf in plaats van vier wijnen bij het vijf gangen menu. Myriam Sillie is de maître voor Moergestel, ze is met haar gezellige en vrolijke karakter een fijne gastvrouw die we al kende van Auberge du Bonheur in Tilburg.

De mannen van de witte brigade zijn helemaal in hun nopjes op de nieuwe locatie. Het team is aardig versterkt daar er op beide locaties top kwaliteit moet worden geleverd. Dirk de patron en chef is erg te spreken over de komst van zijn broer Ties Zwerts die de paissier functie op zich heeft genomen.

We hebben weer genoten van een fijne middag op het terras met mooie verfijnde gerechten en we wensen het team veel succes toe met de nieuwe uitdaging. Als ze dit niveau zoals vandaag is gepresenteerd vast houden dan zullen ze ook in Moergestel vele vaste gasten krijgen. Een aanrader voor hen die een uitgebreide verfijnde culinaire maaltijd weten te waarderen.