Restaurant Concours in Utrecht

Hoe was jouw ervaring?

0 positieve stemmen1 negatieve stem
Recensie schrijven

Contactgegevens

Adres

Openingstijden

ma 17:30 - 23:00
di 17:30 - 23:00
wo 17:30 - 23:00
do 17:30 - 23:00
vr 17:30 - 23:00
za 17:30 - 23:00
zo Gesloten
Meer openingstijden

Wij serveren

Diëten
  • Halal
  • Lactosevrij
  • Glutenvrij
  • Veganistisch
  • Vegetarisch

Eigenschappen

  1. Personeel
    • Chef: Alex Zeelenberg
  2. Voorzieningen
    • Terras
  3. Overnachten

Openingstijden

ma 17:30 - 23:00
di 17:30 - 23:00
wo 17:30 - 23:00
do 17:30 - 23:00
vr 17:30 - 23:00
za 17:30 - 23:00
zo Gesloten
Meer openingstijden

Community

Hoe was jouw ervaring?

0 positieve stemmen1 negatieve stem
Recensie schrijven

Recensies

  1. Bij een bezoek aan een museum voor moderne kunst erger ik me regelmatig aan het feit dat het bij kunst op mij overkomt dat het verhaal vaak belangrijker is dan de kunst zelf. Dan lees je een interessante filosofie over de totstandkoming, maar als je dan het schilderij zelf ziet denk je van ; is dit alles? Deze gedachte kwam ook nogal eens bij me op tijdens het bezoek aan Concours.
    Bij binnenkomst werden we allerhartelijkst ontvangen en mochten we een tafeltje voor twee (geen drie) uitzoeken. En dat viel eigenlijk niet eens mee. Een groot deel van het restaurant is een lange bank aan de wand met kleine tafeltjes waar je vrij dicht naast elkaar zit. Dan heb je een paar hoge tafels met barkrukken die ook niet echt lekker zitten. En de rest zijn kleine tafeltjes met oncomfortabele harde stoeltjes. Uiteindelijk kozen we toch maar voor de bank en kregen we later een goed beeld van hoe het er bij onze buren aan toe ging en wat die op tafel kregen. De opstelling deed ook meer denken aan een snackbar of shoarmatent dan aan een chique restaurant. Het grootste verschil was dat er hier (gelukkig) geen tv in de hoek hing en dat de tafeltjes chique gedekt waren. Maar als je hier later wel een shoarmatent of snackbar wil vestigen hoef je in ieder geval geen fortuin kwijt te zijn aan de verbouwing.
    Mijn vrouw had hier in 2017 met een collega al eens erg lekker en bijzonder gegeten. En ze had toen ook twee waardebonnen meegekregen om hier een driegangenmaaltijd voor 25 euro te kunnen hebben. En dit had ze bij de reservering ook nog eens vermeld.
    Eén keer per jaar in november vieren we altijd dat we zoveel jaar geleden ons samenlevingscontract hebben getekend, en dan gaan we altijd eens chique eten. En dit jaar werd het dus Concours waarvoor we speciaal naar Utrecht zijn gekomen.
    Echter toen we onze bonnen lieten zien, waar geen einddatum op stond, bleek dat die niet meer geldig waren. Onze ober ging met de chef overleggen, maar die was onverbiddelijk.
    Om ons toch tegemoet te komen konden we bij uitzondering wel een driegangenmaaltijd krijgen, terwijl het voor de anderen in het weekend een 4 tot 7 gangen maaltijd is. Over prijzen wordt hier liever niet gesproken en een menukaart krijg je ook niet voor je neus.
    Wel krijg je uitgebreid te horen wat de filosofie van het restaurant is en dat ze streven naar een hoge kwaliteit van ingrediënten en korte lijntjes met de leveranciers en nog veel meer. Omdat we toch graag wilden weten wat het zou gaan kosten kregen we vele zinnen later de prijs van 35 euro te horen.
    Daar gingen we toch mee akkoord.
    Wat ons verder opviel toen het restaurant niet veel later behoorlijk volliep, dat een groot deel van de clientèle bestond uit young urban professionals. En die vroegen helemaal niet om de prijzen, zeiden overal ja op en maakten hooguit een keuze uit de hoeveelheid gangen. Ik heb één vrouw gezien met iets dat op een menukaart leek. Dat was een grote uitzondering maar was achteraf wel een grote aanrader. Dan lijkt het me dat je dan in ieder geval wat meer zekerheid hebt van te voren, al weet ik dat natuurlijk ook niet zeker. Ik heb die kaart niet gezien.
    Wij lieten ons, net als verder iedereen, verrassen door de chef. En we kregen heel uitgebreid te horen wat we op onze tafel geserveerd kregen. Brood van bakker Menno. Klinkt leuk, maar zegt me verder niets. Wel erg lekker knapperig brood. Maar de boter is nogal zout.
    De wijn komt uit Duitsland. Van een sympathieke wijngaard en lang gerijpt in mooie houten vaten en nog veel meer wetenswaardigheden. Bij de wijn veert onze ober helemaal op en weet hij alles heel enthousiast te brengen. En inderdaad, de wijn is heel bijzonder en smaakt anders dan we gebruikelijk gewend zijn in een restaurant.
    Het enige wat we niet te horen hebben gekregen uiteraard is de prijs. Maar goed we zijn uit.
    Twee amuses met uitgebreide uitleg maar die smaken naar een gewoon tomaatje en een toefje piccalilly met komkommer.
    We beginnen inmiddels gewend te raken aan de uitgebreide uitleg bij het voorgerecht, maar de zalmfilet is deels koud terwijl de rest van het gerecht en het bord warm is. Toch is het ook geen echt bezwaar want de smaak van de zalm komt nu wel goed naar boven, al heb ik wel mijn twijfels of dit gerecht wel zo geserveerd hoorde te worden. Het smaakt in ieder geval ook minder bijzonder dan het gepresenteerd werd.
    En dat gold in nog sterkere mate voor het hoofdgerecht met fazant. Die op speciale wijze was bereid en die er wel mooi uitzag. Maar bij fazant wil ik toch eigenlijk de echte wildsmaak terug proeven en die was helaas met deze speciale bereidingswijze verdampt in de keuken.
    Sowieso waren de porties trouwens ook allemaal wel erg klein en zat er verder niets bij. Ook de wijnglazen werden iedere keer minimaal gevuld.
    Bij het toetje konden we kiezen en gingen we voor de kaas. Drie hele kleine stukjes kaas die heel bijzonder waren en uit Noord-Frankrijk, Engeland en Nederland kwamen. Maar als ik ze proefde had ik het idee dat je ze ook wel gewoon in de supermarkt kan kopen. De flinterdunne plakjes kletsbrood waren weer wel heel bijzonder. En zo viel me op dat de meest bijzondere smaken, de wijn en het brood, niet in de keuken waren bereid, maar van buiten kwamen.
    Toen het drukker werd kwam er ook een andere ober ons bord meenemen. En hij zei alleen : “ was wel lekker hé? “. Dat is ongeveer het tegenovergestelde van zijn collega. Maar deze absurde en uiterst suggestieve vraag past wel beter bij me. Deze relativering geeft tenminste aan waar we het namelijk eigenlijk over hebben.
    De andere ober die ik aanvankelijk wel erg wist te waarderen is me namelijk gaandeweg toch steeds meer gaan irriteren met zijn uitgebreide verhaaltjes. Vooral toen ik hem hetzelfde kunstje met bijbehorend huppeltje ook bij andere tafels zag doen.
    Tsja, en toen moesten we afrekenen. 120 Euro. En dat is echt veel te veel geld voor wat we uiteindelijk gegeten en gedronken hebben. Het zag er allemaal super uit en was ook zeker allemaal lekker. Maar echt bijzonder was het ook niet en sowieso veel te weinig. Eigenlijk had ik na afloop nog steeds honger.
    Als dieet restaurant zou Concours het ook goed doen. Dieetgoeroes met hun mooie verhaaltjes vragen ook belachelijk veel geld voor dingen die iedereen al weet. Als je niet teveel eet val je vanzelf af.
    Ik vind het bijzonder dat het restaurant zo goed loopt. Young urban professionals trekken kennelijk graag de portemonnee open voor gebakken lucht.
    Wij zijn helaas anders.
    Mijn advies aan Concours is dus concluderend; stop met de lulverhaaltjes, doe gewoon en haal de prijzen omlaag.

    • Eten & drinken 7
    • Sfeer 5
    • Service 7
    • Prijs / kwaliteit 4
    5,6
    0 positieve stemmen0 negatieve stemmen