C. van Baardwijk

Kille blikken van personeel, niet welkom, lang wachten - eerste en laatste keer Duinrand.
Met drie personen wilden we, op een doordeweekse dag, een drankje en misschien een hapje gaan doen bij Duinrand. Daar aangekomen op een voor ca. 5% bezet terras, kozen we een grote tafel voor meer personen, omdat deze onder een parasol stond. Zo gezegd, het was alles behalve druk op het terras en nergens stond een bordje ‘gereserveerd’ op tafel. Echter al snel stond een medewerker bij ons aan tafel met het verzoek of we naar een andere, kleinere tafel, wilden verhuizen. Blijkbaar had hij andere plannen met deze tafel. Ok, prima, we willen doorschuiven naar een klein - 4 persoons - tafeltje. Maar ook daar mochten we niet gaan zitten, een medewerkster had dit tafeltje nodig om het bij een andere tafel te zetten om zo een grotere tafel te kunnen vormen. En dit terwijl het terras maar karig gevuld was met gasten, genoeg tafels vrij die ze had kunnen gebruiken. Maar voorruit, ons humeur was ondertussen niet top meer, maar toch gingen we weer naar een ander tafeltje. Na deze verwelkoming zullen we vast snel en vriendelijk geholpen worden dachten we nog, ze willen vast iets goedmaken. Helaas was dit ijdele hoop, het duurde lang, te lang naar onze zin. We voelden ons alles behalve welkom op dit terras, gastvrijheid was ver te zoeken en we zijn vertrokken naar een andere horecagelegenheid waar ze wel weten hoe het werkt.