Erwin

Zondagmorgen, uurtje of elf. Ik trakteer tijdens een weekendje in Gorinchem zes mensen op een brunch. Op de kaart had ik al gezien dat er geen omelet op stond, maar wel allerlei soorten uitsmijters. En na honderden omeletjes in het hele land, roep ik optimistisch tegen mijn vrienden 'Nou, ik moet het eerste restaurant nog tegenkomen dat wél een uitsmijter, maar géén omelet kan maken.

Ik: Ik zie dat er alleen uitsmijters op de lunchkaart staan. Maar kan ik ook een omelet ham/kaas krijgen?

De man van de bediening: Nee, dat kan niet.

Ik: Maar waarom dan niet, het is toch bijna hetzelfde?

Bediening: Het is meer werk.

Ik: dan vraag je er toch gewoon wat meer voor?

Bediening: Ja, het kan echt niet. De kok wil het niet.

Ik: Nou, dan maar een uitsmijter, met de dooier kapot alstublieft.

U raadt het al, een uitsmijter met hele dooier volgende.

OK, het gaat maar om een omelet, maar wat is er nou toch op tegen om iets meer service te verlenen, en tussentijds nog wat te verdienen ook?