manuel rumahloine

Mijn ervaring is niet te omschrijven.

Mijn eerste kennismaking met Klein Java was wel bijzonder.

Na een middagje winkelen en ergens een klein kopje koffie nuttigen hadden wij wel zin een goede maaltijd.

De stad uitlopende liepen wij langs Klein Java. Een kreet van verlangen en verzuchting, zei tegen mijn vriendin dat wij "hier" moeten stoppen en ruik wat je ruikt, geniet om te genieten, met de ogen dicht. De geur van thuis, bij mijn ouders, de keuken van moeder, de huiselijkheid, de gastvrijheid en veel meer. Lyrisch? Hoe kom je erbij, het lijkt of ik thuis ben. We hebben de avond goed gevuld en een goed gesprek met een ieder gehad, de beleving zoals je het beleven moet hebben. Een thuis om weer terug te komen. En zo volgen er meerdere bezoekjes met mijn dochters, vrienden en familie en "Oma". Oma zat rustig in het hoekje bij de keuken, genietend van mensen om haar heen.

De geur van Bogor, de bloemen, de kruiden, alles past in mijn verleden. Zonder een moment van twijfel stappen wij binnen.

Lieve mensen, dank jullie voor de goede zorgen en wij hopen meerdere keren "thuis" te kunnen komen op "Klein Java".

Sampai Bertemu,

Manuel.