Lunchroom 't Stief Kwartierke in Breda

Na dagen lang uitgekeken te hebben naar de high tea liepen we vol goede moed 't Stiefkwartierke binnen. Even voor de duidelijkheid, in onze ogen bestaat een high tea uit lekkere, zoete dingen zoals scones, chocolade, sandwiches, taartjes, bonbons etcetera. Natuurlijk is dit bij iedere high tea anders, maar door onze ervaringen met eerdere high tea's hadden we ons hier op verheugd. We kregen een plekje toegewezen dat voor ons was gereserveerd. Niet het beste plekje van het restaurant, namelijk een hoekje ergens achterin, maar dat namen we voor lief. Na ons eerste kopje thee ingeschonken te hebben, fantaseerden we verder over wat we zouden krijgen. Niet veel later was daar het eerste 'gerechtje'. Tot onze verbazing werd er een koud tomatensoepje met onder andere prei geserveerd. In eerste instantie baalden we hier een beetje van, maar toch gaven we het een kans. Smaken verschillen, dus dat wij het niet super vonden betekent niet dat het niet lekker was. Na een vrij lange tijd werden de glaasjes zonder enige belangstelling opgehaald en liep de serveerster weer weg. Een kwartiertje later was het tijd voor de volgende ronde. Geen etagère vol zoete hapjes, maar een etagère met maar liefst 6 hartige hapjes voor twee personen. Als je het ons vraagt, niet echt high tea waardig. Om ons voor te bereiden op wat er nog zou komen, vroegen we de serveerster of deze high tea volledig uit hartige hapjes bestond. Tot onze blijdschap zei ze dat er nog zoete hapjes aankwamen. Ze gaf alleen antwoord op onze vraag. Of alles naar wens was of dat we nog wat thee wilden, was teveel gevraagd. Zo'n twintig minuten later namen alle drie de serveersters, die op dat moment aan het werk waren, pauze aan het tafeltje naast ons. Tot onze verbazing leek dit daar de normaalste zaak van de wereld. Wakker geschud door het wekkertje van de oven, beseften ze dat wij er ook nog waren. Op een mooi opgemaakt blad verschenen daar eindelijk onze langverwachte zoete hapjes. En we geven toe, het zag er goed uit. Na een korte uitleg konden we aanvallen op maar liefst vier hapjes per persoon. Wat een feest. De hapjes waren binnen een mum van tijd op en naar onze mening smaakte dit zeker naar meer. Helaas was dit het enige wat we kregen. Hier kwamen we overigens pas achter na het zelf gevraagd te hebben. Dit zat namelijk zo. Nagenietend van de zoete hapjes, verheugden we ons al op het volgende zoete gerecht. Ondanks dat de serveerster zag dat we klaar waren, liep ze samen met haar collega op haar gemak naar buiten om te gaan roken. Op een gegeven moment vonden we het wel erg lang duren en kwamen we er achter dat we al drie kwartier aan het wachten waren. Aangezien de bediening ons al heel de middag voorbij liep alsof we niet bestonden en we het wachten zat waren, besloten we om opheldering te vragen. Op de vraag 'Zou ik u misschien iets mogen vragen?' kregen we als antwoord: 'Nee, mijn collega komt zo bij je'. Verontwaardigd gingen we weer zitten en wachtten af. Kijkend naar de volle tafel met een lege theepot en vies servies, vroeg de serveerster doodleuk: 'Uhm, jullie hadden een vraag?' Hierop antwoordden wij, ondanks onze teleurstelling, op een nette manier: 'Was dit het laatste wat we krijgen?' De serveerster: 'Ja, dit was het laatste. Iedereen die hier bekend is, is dat gewend. Eerst twee keer hartig en vervolgens één keer zoet.' Na subtiel overgebracht te hebben dat we dit geen nette gang van zaken vonden zijn we vertrokken uit 't Stiefkwartierke en hebben we een lekkere kersenflap gehaald bij de bakker. Ps: voor mensen die graag willen afvallen, ga dan vooral voor een high tea in 't Stiefkwartierke!