De Dighter in Vlissingen

Een avond in augustus langs bij Stadscafé de Dighter.

We nemen vanavond de tonijn tartaar en de uiensoep vooraf, de entrecote het speenvarken als hoofdgerecht en we willen afsluiten met een pandan crème brûlée.

Het voorgerecht komt vlot door. De soep is erg lekker. Deze is goed gevuld met ui, die overigens perfect gaar is. Er ligt een stuk stokbrood met kaas is de soepkom. Deze ligt onderin de kom. We missen het krokante van de kaas die zo lekker kan zijn als de gesmolten kaas over de soepkom is gelopen. Maar buiten dat een prima soep.

De tonijn tartaar is een bijzonder gerecht en eerlijk gezegd voor ons wat onverwacht. Bij het woord stadscafé komt bij mij niet meteen het idee naar boven dat het eten van een dergelijk niveau is. Men heeft hier een fraai Oosters gerecht op de kaart met heerlijk zachte tonijn met teriyaki saus, wat gel van sushi azijn, rijstkroepoek en wat furikake strooisel. Verder vinden we op het bord wat Wakame (zeewier) en een huisgemaakte wasabisaus. Een heerlijk gerecht met de juiste balans, de tonijn heeft wat zout maar dit past prima met het zuurtje in de gel en de pittige wasabi.

De entrecote is rood besteld en wordt ook met de juiste cuisson geserveerd. Het bord is warm, ook dat heeft men hier goed voor elkaar. Het wordt uitgeserveerd met een bloemkoolcrème, gekarameliseerde witlof en spekjus. Het vlees heeft mooie grill strepen en is warm. De jus is wat te weinig, we hadden hier graag wat meer van gehad, eventueel in een klein kommetje. De bloemkoolcrème is mooi zalvig en de witlof heeft nog wat bite. Het vlees heeft ook even gerust, er komt geen vocht uit.

Het speenvarken komt uit de keuken met groene asperge, gepofte trostomaatjes en een huisgemaakte barbecuesaus. Het varken is mooi gaar, niet te ver. De asperges zijn wat flauw maar verder ok. De saus is voldoende qua hoeveelheid maar deze had iets hoger op smaak gemogen, we missen de echte bbq-smaak een beetje. Verder een prima gerecht, we genieten. Overigens ook van de verse friet die we erbij krijgen. Ruim voldoende, we krijgen het niet allemaal op. Voor de mayonaise heeft men de moeite genomen deze ook zelf te maken.

De Pandan crème brûlée is helaas op, dus bestellen we het taartje van mango met witte chocolade en kokos. Wanneer de bediening het uitserveert krijgen we excuses en de opmerking dat de kok wat speciaals heeft gemaakt van het nagerecht.

We zijn Stadscafé de Dighter menigmaal langsgelopen zonder hen te kennen, we zullen in het vervolg wat vaker binnen stappen. Een aanwinst voor op ons lijstje.

Kijk ook eens op restaurantrecensie.blogspot.nl