Chapeau! in Bloemendaal

We hadden nog niks op het programma staan voor de vrijdag. Daar het nog de week van D.W.T.S. was, hebben onszelf nog maar eens extra verwend met een luxe lunch. Stralend weer, dus maar extra vroeg vertrokken zodat we nog een wandeling door Bloemendaal konden maken, goede keuze.

Parkeren kan op de eigen (beperkte) parkeerplaats voor de deur, fijn. Het restaurant is gevestigd in een luxe witte villa gelegen aan een flink park, mooi. De inrichting is modern en strak met grijs tinten waarnaast de witte linnen tafellakens een mooi contrast bieden. Aan de linkerzijde een grote open keuken en aan de andere zijde ramen met uitzicht over het park.

We werden begeleid naar een tafel aan het raam, fijn. Als aperitief een Luxemburgse Rivaner 2014, Côtes de Remich van Gates, sappig met mooie zuren. Het eerste hapje, een keurige presentatie op een grote kiezel. Een toastje met dragoncrème waarop een beignet van kreeft, afgewerkt met een kerrie mayonaise en groene blaadjes. Erg smaakvol met een Marokkaanse toets.

Het tweede hapje was een cannelloni van zoete aardappel gevuld met eendenlevercrème en afgewerkt met toefjes hazelnoot crème, bergamot crème en krokante chocolade parels, jammie.

De amuse zag er kleurrijk uit. Een vichyssoise gevuld met mosseltjes, gemarineerde lente-ui, mosterd zaadjes, toefjes crème fraise, piccalilly, druppels tijm- en melisseolie, gepofte rijst en chips van zoete aardappel. Wat een smaken avontuur, geweldig lekker met hele mooie structuurtjes. De Rivaner bloeide hiernaast helemaal op, keurig.

De eerste begeleider werd met oog voor detail op een rustige wijze door de jonge sommelier gepresenteerd. Silvaner Kabinett 2014 Trocken uit de Franken, biodynamisch gemaakt door het huis Christ. Hele mooie zuren en mineraliteit, in een loepzuivere, strakke uitvoering. Op het bord een platte cilinder tartaar van Albacore tonijn, erop een gelei van passievrucht en crumble van nori en panko, eromheen was nog wat olijfolie gesprenkeld. De tartaar had een subtiele bite door fijn gesneden sjalot en had lekkere frisse citrustonen. Heerlijk in combinatie met de tropische zuren van passie en de ziltigheid van de nori. Zeer delicaat allemaal. Een klein minpuntje was dat hapjes allemaal identiek waren waardoor ik wat afwisseling miste. De wijn sloot naadloos aan.

Uit Portugal een inheemse Fernão Pires 2014 van het huis Falcoaria, twaalf maanden gelagerd op nieuw Frans eiken, dat was goed te proeven. Gelukkig wel een goede balans met de frisse tonen van citrus. Uit de keuken een naam die we herkenden uit Oostenrijk. Spätzle, en dat roept niet meteen culinaire herinneringen op. Ditmaal een krokante variant met ertussen een vloeibare eidooier gelegen op een bedje van aardperencrème en paddenstoelencrème, afgewerkt met een royale dosis schaafsel van truffel. Het aroma kwam je tegemoet, heerlijk. In de mond een prima textuur met volle en rijke smaken die keurig in balans waren met de wijn, die het gerecht met zijn zuren een boost gaf, verrassend.

Voor bij het pièce een klassieker, Pinot Noir 2012 uit de Bourgogne van het huis Tollot Beaut, gemaakt in elegante stijl vol met rood fruit, heerlijk. Uit de keuken een gerecht in twee delen. Op het bord drie stukken Fazantenborstfilet met erop duxelles, crème fraise en wat verse kruiden, aan tafel aangevuld met een eigen bouillon en druppels olie van jeneverbes. In het schaaltje vinden we een ballotine op een heerlijke crème aangevuld met een zalige saus. Mooie cuisson en een geweldige textuur en prima smaken. De bouillon was een goede keuze waardoor de borstfilet lekker sappig werd. De wijn was een schot in de roos, genieten. Dit was Fazant op zijn best en deze verdiend een plaatsje in mijn toplijst.

De dessertwijn was een Jurançon de “Ballet de Octobre” 2014 gemaakt van Gros en Petit Manseng, mooi complex aroma met tonen grapefruit, edelzoet met goede zoetzuur balans. Op het bord een kleurrijke presentatie van blauwe bes structuren, quenelle ijs, ingemaakt en meringue, verder nog koekcrumble, crème van karamel, wasabi crème en druppels dennenolie. De laatste twee zouden het gerecht zeker een stuk spannender hebben gemaakt wanneer ze wat uitbundiger gedoceerd waren.

Als afsluiter nog een krachtige espresso met een viertal heerlijke friandises. Waarin de perfect uitgevoerde Moelleux in luchtige bergamot crème een vermelding verdiend.

Bediening was uitstekend, zeker niet te formeel maar wel zeer correct met keurige uitleg over de wijnen gerechten en ingrediënten. Een echt verwenadres waar het zeer goed vertoeven is. Erg leuk om nog even kennis te maken met de zeer sympathieke chef Jan Sobecki.

Prijs-kwaliteitsverhouding was uitstekend. Het vier gangen lunchmenu €59,50, huiswijn €5,50, begeleidende wijnen €9,- en koffie arrangement €4,25.

Kortom een aanrader voor de levensgenieters en zeker de reis waard, tot de volgende keer, bedankt!