Bussemaker in Exloo

Zondag 11 september jl. zaten we zoals we wel vaker doen, lekker op het terras van Bussemaker in Exloo. We vonden het altijd een mooie invulling van bv. een zondagmiddag, een lekkere kop cappuccino met een gebakje, een glaasje drinken of even lekker iets eten. Fijn restaurant, goede keuken, kortom, gezellig. We vonden het ook vooral fijn omdat honden welkom zijn bij Bussemaker. Dus zoals altijd hadden we onze lieve hond mee.
Ik had even zijn riem afgedaan omdat hij lekker buiten op het terras, bij ons onder de tafel lag.
Toen ik wilde afrekenen ben ik naar de kassa gelopen. Toen ik eenmaal binnen stond, was mijn hond ongemerkt achter mij aangelopen. Omdat het normaal geen probleem is dat een hond binnenkomt, (we kwamen altijd met de hond binnen) was ik me van geen kwaad bewust.

Ik stond geduldig naast de kassa te wachten tot het personeel met mij wilde afrekenen terwijl mijn hond rustig naast mij stond.
Opeens kwam een mevrouw van het personeel naar mij toe met een boos gezicht, en zei, “Wil je die hond daar weg doen”, ik schrok en dacht dat ze misschien bang was voor honden dus ik zei, “dat meent u niet”, “Ja”, (zei ze boos) “Dat meen ik wel, ik moet bij de kassa!”
Geschrokken zette ik mijn hond een eindje achteruit, waarop die mevrouw, nogmaals geïrriteerd zei, “Het is hier een restaurant!” Hierop reageerde ik, “maar hij mag hier anders toch ook naar binnen?”, “JA” (zei ze met een oprecht boze stem, en een boos gezicht) “Maar niet los!” dat terwijl mijn hond, strak naast mij stond. Ik stond perplex. Wij kwamen daar al heel wat jaren en deze mevrouw werkt er ook al heel wat jaren, in een restaurant kun je gezichten herkennen en dan wist deze mevrouw dat wij vaak kwamen, nette mensen zijn, en normaal onze hond nooit los zouden laten lopen in het restaurant. Als deze mevrouw mij met een normale toon had aangesproken en normaal had behandeld, dan had ik alle begrip kunnen opbrengen en had ik haar zelfs gelijk gegeven. Maar ik had niet gezien dat mijn hond achter mij aangelopen was.
Door deze denigrerende toon kom ik niet meer terug bij Bussemaker, zo ga je niet met je (vaste) gasten om! Omgaan met gasten kun je niet leren, die gave moet je bezitten. Als je die gave niet bezit, moet je niet in een restaurant gaan werken.