Popei Pop-Up Café in Eindhoven

Voor drie personen hadden we een plekje gereserveerd om bij Popei te gaan eten. Daar aangekomen was er geen plek, toen werd een stelletje vriendelijk van de 4-persoonstafel naar een 2-persoonstafel verschoven zodat wij met drie mensen samen konden zitten.
De muziek was best aan de luide kant (waardoor het voor het personeel soms moeilijk was om ons goed te verstaan). De houten stoelen kunnen wel een kussentje gebruiken voor een hele avond zitten en het was ook een beetje krap tussen de tafeltjes, maar verder oké.

Als eerste de voorgerechten; we hadden soep van de dag (2x) en een (kleine) salade. Het viel ons meteen op dat ze zeker geen kleine portiegroottes hanteerden! De tomatenpaprika-soep was redelijk pittig, zelfs pittiger dan het hoofdgerecht (rendang, waar sambal in zou zitten), maar verder smakelijk. De sprietjes paprika die er over heen gestrooid waren (ook bij het hoofdgerecht) waren nog best hard en daardoor scherp (qua structuur). Deze zouden dan beter eerst licht gekookt of wat dikker gesneden moeten worden. Verder vond ik het jammer dat er broodbakmachine-brood bij geserveerd werd, dat heeft zo'n typische plastic-smaak.
Ook de hoofdgerechten waren ruime porties! We hadden daarna dus ook geen toetje meer genomen.
De smaak was prima! Twee puntjes over mijn rendang was dat ik verwacht dat het vlees zo ongeveer uit elkaar valt, maar ik had voornamelijk toch best stevige stukken. Verder trof ik een loempiaatje die voor ongeveer 80% uit omhulsel bestond waardoor het ongaar en smakeloos smaakte. Een van mijn tafelgenoten proefde het tweede exemplaar, die scheen wel iets beter in verhouding te zijn. Een tafelgenote meende dat de rijst aan de vettige kant was. De runderburger smaakte prima, ondanks dat er misschien iets minder cocktailsaus op had gekund.
Overall, kregen we goed en ook veel eten.
Personeel was vriendelijk, en het was zelfs mogelijk om een gerecht-component los geserveerd te krijgen zonder problemen. We moesten natuurlijk wel wachten tussen de gerechten door, maar dat was een acceptabele 'rusttijd' tussendoor (vooral omdat we ruim voldoende eten kregen!).