De Lickebaertshoeve in Maasland

Mijn ervaring: wat een deceptie! Als eerste gang een veel te hard, taai stuk toast met een uit elkaar vallend tomatenrommeltje dat niet te smeren of te lepelen was. Toen kwam daar in gelei of aspic gestopt enkele garnalen, je had geluk als je ze kon vinden. Daarna koude eendenborst op een bedje van dood gekookte rode kool, weer warm gemaakt met kokend hete jus. Het toetje was helemaal een aanfluiting: 4 brokken witte chocolade, die niet te hanteren waren en een dessert lepeltje ijs. We moesten de brokken zo naar binnen schuiven en zaten met bolle wangen raar te kauwen. Alleen de koffie was goed.
Nou, ons zien ze hier nooit meer terug. Afgang. Cijfer: een 4.