Hofstede De Blaak in Tilburg

Ditmaal weer eens met een klein groepje fijnproevers geboekt. We hadden het goede moment uitgekozen, er was juist een nieuwe kaart verschenen en het was perfect lente weer. Mark van Hooijdonk was deze zondag middag ook nog even op de zaak, leuk.
We gaven chef Angelo carte blanche en genoten het aperitief op het terras in het volle zonnetje. Een Champagne Brut Millésime 2003 van Vincent Couche, aangenaam fris in een wat rijpere stijl met subtiele oxidatieve toets, erg lekker. Ernaast een lekker hartig hapje. Waarna een drietal verfijnde amuses, heerlijk.

Daar de parasols nog niet open konden was er toch een voorkeur voor binnen. We kregen de tafel in de erker van de jachtkamer, prima. De eerste begeleider werd keurig door Marije Adriaanse (in haar nieuwe functie als Sommelière) gepresenteerd. Een Griekse witte 2015 van Domaine Sigalas gemaakt van Assyrtiko en Athiri. Mooi aroma, in de mond verfijnde zuren, mineralen en een subtiele ziltige afdronk. Uit de keuken zeebaars, een stukje filet op de huid krokant gebakken en een cilindertje ziltige tartaar. Op het filetje een sappige oester verder ziltige groetjes en een heerlijke saus van komkommer met kaffir lime. Verfijnde smaken en mooie texturen die keurig in balans waren met de wijn. (9.6)

Over naar fris wit uit de Pouilly-Fume van het huis Chatelain, daar waren we allemaal blij mee. Uit de keuken een gerecht in mediterraanse stijl. Kabeljauwfilet afgedekt met een plak mozzarella waarover plakjes octopus, stukjes tomaat, paprika en koriander aan tafel afgewerkt met een heerlijke frisse saus. Lekker sappig, fruitig met subtiele kruidigheid. De wijn bleef keurig overeind, ondanks de paprika toets, keurig. (9.5)

Verder met een bekende dikke Viognier 2013 (Domaine de la Janasse) geplukt van oude stokken. Complex aroma met vleugje abrikoos, vol in de mond vol met een stevige body, heerlijk.
Chef Angelo presenteerde zelf het gerecht. In een schaaltje geplette langoustine, erop een gebakken langoustine, plakjes aangezuurde pompoen, quenelle zure room, fijn gesneden dille en haringkuit, aan tafel afgewerkt met een heerlijke langoustine bisque. Werd het toch even heel stil aan tafel. Genieten van delicate smaakjes en heerlijke wijn. (9.8)

Uit de Loire een Chenin Blanc Cuvée Privilege 2014 van Domaine Drouet, duidelijk wat lichter, fruitiger en eleganter dan de Viognier. Op een antraciet bord een rolletje van tongfilet gevuld met een quinoa-kreeftensalade, ernaast een aspergekop, schijfje van de kreeftenstaart en paksoi blaadjes, aan tafel afgewerkt met een exotische saus waarin korma curry en kokos. Een verrassende smakencombinatie, met name vanwege de uitbundige saus. De wijn was hierdoor in mijn beleving net ietsje te licht. (9.4)

Verder met een Ori di Verdicchio uit Castelli di Jesi van Pontemagno, net even dikker en rijker dan die ik ken, dat kwam door de rijping op Sloveens eiken wat de wijn een voor mij onbekende toets gaf. Op een wit bord met bolletjes structuur een cilinder van piepkuiken, erop een plakje eendenlever met macadamia, ernaast schijfjes bospeen, stukjes wortel en krokantjes van kippenhuid. Aan tafel afgewerkt met een saus van bospeen met kardemom. De kip was keurig gegaard, de lever gaf een subtiele toets en de nootjes een bite. De saus was de smaakmaker waarnaast de wijn nog net in balans was. (9.3)

Voor het pièce was een Oostenrijkse Sankt Laurent 2013 geselecteerd van Rosi Schuster, ietsje uitbundiger dan de Pinot Noir waaraan hij verwant is. Uit de keuken toch wel een kleine verassing, drie structuren van kalf. Als basis een kruidige hachee waarop een plak gepocheerde kalfshaas en afgewerkt met een stukje zwezerik, overgoten met een heerlijke sjalottenjus. Ernaast structuren van rode biet en chips van ui. De haas was gelukkig keurig doorgegaard en heerlijk mals. Ook de gebraisseerde zwezerik had een goede textuur. De hachee was mooi hoog op smaak en er kon voldoende met het garnituur worden afgewisseld. De wijn was een schot in de roos, keurig. (9.6)

De munster met appel werd als optie aangeboden, waar de meeste toch graag gebruik van maakten. Ernaast een Riesling Kabinett 2008 Wehlener Sonnenuhr van Markus Molitor, lekker rijp met vleugje petrol en een ronde afdronk. Dit gerecht blijft een topper, ik kan er maar geen genoeg van krijgen. De andere waren overigens ook enthousiast. (9.8)

Inmiddels was het alweer zes uur geworden. De desserts kwamen tegelijk, hierdoor ook twee wijnen. Uit het noorden van Italië een Rosenkönig van Tiefenbrunner, gemaakt van Moscato Rosa. Een aroma waarin duidelijk rozenblaadjes herkenbaar en in de mond niet te zoet en een fluweel zachte afdronk. Ernaast een lekker fris dessert met structuren van aardbei en framboos ernaast nog toefjes yoghurt en toefjes met groene kruiden (basilicum?). Erg goed maar na de munster is het toch even terug schakelen. (9.2)

De andere was een Portugese Moscatel de Setubal van het huis Dona Helena, met in de neus tonen van Muscat en rozijnen, in de mond rond met een licht stroperige afdronk. Op het bord vollere smaken met melk chocolade, koffie, banaan en bergamot. Waardoor we inmiddels helemaal verzadigd waren. (9.2)

Als afsluiter een espresso met drietal friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd. Fijn ontvangst door Mark van Hooijdonk. Keurige uitleg bij de gerechten en goede presentaties van de wijnen door Marije Adriaanse. Ondanks dat we regelmatig in gesprek waren werd er keurig gewacht totdat we even rustig waren.

Prijs-kwaliteitverhouding blijft een specialiteit van Hofstede de Blaak, wederom uitstekend.

Ik denk dat ik voor alle kan spreken en kan zeggen dat het een hele geslaagde bourgondische middag vol met gezelligheid en culinair genot. Bedankt!