Michiel de Ruijter in Breskens

Wij kwam hier min of meer toevallig terecht. Omdat het aardig weer was, konden we plaatsnemen op het overdekte terras. Gelukkig maar, want binnen ziet het er erg gedateerd uit.

Wij begrepen van de gastvrouw dat zij en haar man (kok) pas vanaf oktober 2009 de zaak hadden overgenomen.

Het echtpaar doet duidelijk hun best. Jammer genoeg komt nog niet alles uit de verf.

De Bressiaanse vissoep van mijn man was goed, niet super, een beetje dun. Wel veel stukken verse vis.

De sliptongetjes smaakten prima, maar waarom zo keurig schoongemaakt? Horen de zijgraatjes en kop tegenwoordig niet meer aan een vis? De saladedressing was erg zuur en vreemd van smaak, zo jammer, want op die manier is meteen elk slablaadje verpest. En mag de moderne salade alsjeblieft iets anders bevatten dan de traditionele tomaat, ei, komkommer?

Kom op, chef, er is zoveel voorhanden, een beetje creativiteit!

Toch is dit een adres waar we best nog eens naar terug willen keren.

Als tegen die tijd dan wel het meisje uit de bediening verboden wordt te roken op het terras achter het afgescheiden gedeelte.

Sorry, Wendy en Jacky, roken in De Horeca, het kan écht niet.