The Tara in Amsterdam

Gisteren voor een snelle lunch uitgekomen bij The Tara. We besloten binnen te zitten, door de kou buiten. Dit bleek weinig verschil te maken, de tocht was onlosmakelijk verbonden met iedere hoek van het restaurant. Erg jammer, het interieur biedt potentie. Na zeker twintig minuten gewacht te hebben, meldde een meisje van de bediening dat het de bedoeling was dat er aan de bar besteld werd. Hierna snelde een ander personeelslid naar ons toe dat we onze bestelling konden doorgeven, vreemd. Maar goed, de bestelling was vrij simpel: enkele colaatjes en wat sandwiches. Het eerste contact verliep dus al erg stroef, waarna we bijna een uur gewacht hebben op de lunch. Veel en veel te lang. Wel kregen we een drankje van het huis voor het lange wachten. Mijn keuze was gevallen op de ciabatta met pittige kip. Aardig idee, matige uitvoering. De marinade van de kip droop van het vet, waardoor de mooie smaak van sambal teniet gedaan werd en met als resultaat een zompig broodje en vette vingers. Met een prijs van meer dan 9 euro voor een broodje, zou er meer kwaliteit op tafel gezet kunnen worden. De belangrijkste tip voor dit restaurant is waarschijnlijk om voldoende en goed(!) personeel te werven en in te zetten.