Sweet Dreams in Hoorn

Was het de druppel die de emmer deed overlopen? Tot dat moment zaten we te genieten van de zon, het terras, lekker eten. "Ik ben toch bezig man!" Het eten werd geserveerd, en ik bestelde nog een tweede drankje. Ook al is het druk, toch reken je erop dat die redelijk snel wordt geserveerd. Niet linea recta direct, maar een minuut, twee misschien? "Ik ben toch bezig man!" Dat zeg je misschien tegen je vriend, als die net voor vertrek naar Schiphol vraagt of je nog even de paspoorten wilt pakken. Ik was halverwege het hoofdgerecht, en het drankje was er nog steeds niet. Zou ze het vergeten zijn? Toch maar even voorzichtig informeren. STOP. Tot hier was het gezellig, maar toen kwam die immens venijnige snauw: "Ik ben toch bezig man!" Ik was met stomheid geslagen. Later op de avond als je thuis bent speel je die scene nog een paar keer over, en bedenk je dat je op dat moment had moeten opstappen. Klant is Koning?? Op dat moment zeker niet. Als vergoeding kreeg ik nog een pepermuntje aangeboden. Sorry, kan gebeuren toch? En voor straks welterusten. Sweet Dreams.