De Uitvlucht in Brunssum

Ik kan eigenlijk geen cijfer geven voor de prijs/kwaliteit en voor het eten, omdat we simpelweg geen eten gekregen hebben. Afgelopen zondag waren we daar met 4 volwassenen en 1 kind. De serveerster kwam eraan en er werd drinken besteld. Dit ging allemaal prima. We bestelden 3 broodjes en 2 tosti. Niet iets waar am je zou zeggen dat dit heel lang moet duren. Echter na drie kwartier wachten nog steeds niks. Toen maar eens nagevraagd of het nog lang ging duren. De schrik sloeg de serveerster om het hart.
O, zeg ze wat hadden jullie ook al weer besteld, dan ga ik het navragen. Euh...deze tafel heeft een nummer hoor.
Waarschijnlijk was de bestelling weg. De bestelling maar opnieuw doorgegeven. Weer wachten dus. Andere gasten die veel later aankwamen kregen het eten voor ons. Na weer een half uur wachten nog steeds niks. Lichte irritatie sloeg bij mij om naar mateloze irritatie. Er kwam ook heen terugkoppeling of niks. Weer een serveerder aangesproken. Deze keer een andere. Hij wist nog van niks. O, zegt hij ik ga het even navragen. Hij kwam terug om de bestelling weer op te nemen. Werkelijk, niet te filmen. Onze vriendin vroeg om een terugkoppeling we zaten er al anderhalf uur en we hadden nog steeds geen broodjes en tosti’s. Die terugkoppeling kwam er. Hij was erg druk in de keuken en het kon zeker nog een kwartier duren. We kregen een gratis droog brood. Ik kwam in tijdnood hierdoor en we hebben besloten ervan af te zien en de bestelling geannuleerd.
Ik zei tegen de serveerder dat ik er van uit ging dat de drankjes van het huis waren, voor het onstane ongemak.
Hij zag de bui al hangen en ging het navragen bij zijn baas.
Hij kwam terug en zei dat het gewoon afgerekend moet worden. We hadden immers brood gekregen, waar immers niemand om gevraagd had en ook niemand gegeten heeft.
Ik ben binnen bij de baas gaan afrekenen, en ik heb mijn ongenoegen kenbaar gemaakt en gezegd dat dit voor ons de laatste keer was. Schofterig zei hij dat dit ons probleem was en met een arrogante blik en een glimlach wenste hij me nog een fijne dag. Voor mij nooit meer de Uitvlucht.