Vlaams Friteshuis Van Gogh in Amersfoort

Je denkt op zaterdagmiddag een frietje te gaan eten. Buiten is het koud en regent het. Mijn vriendin en ik stappen naar binnen. Daar staat nog niemand in de wachtruimte. Achter de toonbank twee in militair kleding gestoken medewerkers met een mondkapje op. Dan word je vriendelijk gevraagd of je een mondkapje op wil doen, en een van ons buiten gaat staan om daar te wachten. Waarom, vragen wij. Wij horen toch bij elkaar en er is verder niemand. ' Dat zijn de regels' word je dan gezegd.

Deze mensen hebben m.i. hun gezonde inschattingsvermogen verloren en zijn - wat de maatregelen betreft - roomser dan de paus. Wij hadden geen zin om hier op welke wijze dan ook, aan mee te werken en hebben bedankt 'voor de eer'. Het zal voorlopig wel even de laatste keer zijn geweest dat we hier binnen zijn gegaan om een frietje te halen.

Slecht ondernemerschap!!