De Molen in Kaatsheuvel

Vanmiddag in het kader van de restaurantweek bij De Molen geluncht.

Na een keurige ontvangst kregen wij aan tafel de vraag of wij een glas champagne lustten, die we maar wat graag aannamen. Op de rekening achteraf bleek Pommery Brut geschonken te zijn á 12.50 Euro per glas. Ten eerste is Brut géén champagne en ik vind het hoogst onbeleefd om mensen een glas champagne aan te bieden zonder daarbij te vermelden dat dat 12.50 per glas kost, het werd aangeboden alsof het van het huis was namelijk.

De gerechten:

Onvangen met een verlicht onderstel waarop kroepoek van zeewier lag, erg indrukwekkend en een mooie zachte smaak. Goed smaakmakertje om mee te beginnen.

Twee amuses: twee bolletjes met iets van mascarpone op een stokje, er zat niet veel smaak aan en een soort ijsje van olijolie amarenenkersen en balsamico. Dit werd ijskoud aangeboden, te koud eigenlijk. Ik had er even moeite mee toen we verzocht werden dat "ijsje" met onze handen van het strip staal waarop het aangeboden werd, af te pakken en op te eten. Suggestie van ons: als u graag heeft dat mensen iets met hun handen eten is het wellicht handig dat bij plaatsnemen aan tafel u een warm handdoekje aanbiedt om de handen te reinigen.

Voorgerecht:

Een canneloni van tonijn met boragemousse en een canneloni van gekarameliseerde wortel gevuld met boragemousse met een krokante bospeen. -Goede, verse tonijn en een zachte smaakcombinatie. De mousse was nauwelijks te proeven. De "krokante wortel" smaakte naar Atjar Tjampoer. Al met al niet slecht, maar de smaakexplosie bleef uit.

Hoofdgerecht:

Margret de canard (eendenborstfilet) met groene asperge, polenta, structuren van biet en jus van rode wijn.

De eendeborstfilet was niet goed op zijn huid gebakken, de huid behoort krokant te zijn en dun vanwege het geduldig bakken. Eendenborstfilet bakken is een kunst, maar iedereen kan het leren. De groene asperge was goed van smaak en hardheid, maar de top bevatte wat zand. Structuren van biet zijn bietvormpjes, helaas niet van de beste bieten, teveel een grondsmaak eraan. Jus van rode wijn had wat ons betreft net ietsje zouter gemogen, maar was bijzonder eerlijk van smaak.

Dessert: Pure chocolade met olijfolie, getoast brood (heel dun gesneden en geroosterde ciabatta) en Himalaya zout op een laagje chocolademousse. Inderdaad smaakte de combinatie van olijfolie en chocolade wel, maar bij het nuttigen hadden wij wat last van gewetensbezwaren, namelijk ondanks het hoge percentage onverzadigde vetten in olijfolie, voelt chocolade daarbij als "too much" en het voegt eigenlijk behalve structuur gewoon niets toe. Himalaya zout wordt door een souschef op tafel aangebracht op je dessert, net als de olijfolie. De chocolademousse was niet bijzonder van smaak, niet diep en gewoontjes. Beetje jammer.

Hierna een glaasje met amandelcreme met een theelepeltje vanille ijs, was lekker, maar als ik de kok was, zou ik een druppeltje likeur over de creme sprakelen, liefst met een citrussmaak, zou het helemaal af zijn.

Hierna werd het koffie servies geserveerd, bestaande uit een viertal cakejes met aparte opmaak. Zag er leuk uit. Nadat deze lekkernij was geserveerd, werd pas gevraagd of wij misschien ook koffie wilden. Graag uiteraard. We zagen hierna op de rekening terug dat we voor ons bakkie koffie 7.75 Euro p.p. moesten betalen, genaamd koffie/thee servies. Ik vind dat niet netjes op deze manier.

Het personeel gedroeg zich alsof ze straf zouden krijgen wanneer ze iets verkeerd zouden zeggen. Er straalde geen enthousiasme of vrijheid vanaf. In onze interpretatie is beleefd niet synoniem aan formeel.

De entourage was mooi, op afzichtelijke vloertegels en de vreemde plaatsing van de tafels en stoelen daaraan na.

We hebben op een zeker moment 30 minuten zonder water gezeten.

Een tweede kop koffie is niet gelukt ondanks boven het hoofd zwaaien met het witte servet.

Goed geprobeerd, maar qua smaak van het voedsel en bediening geen ster waard. Jammer maar niet weer.