Watertuin in Naaldwijk

Review De Watertuin, Naaldwijk:
De schuifdeuren gaan open, en dáár… gaat het eigenlijk al mis. Een gevoel van onbehagen daalt als een zware deken over ons heen. Maar we besluiten door te zetten. Want tsja, we zijn er nu toch. Moedig voorwaarts!

Bij de balie worden we “welkom geheten”. En ook hier bekruipt het gevoel van “draai om, het kan nog… gaaaaaa”.
Maar nee hoor, we rekenen af en treden hierna de wondere wereld van De Watertuin in Naaldwijk binnen. En het “wondere” bedoelen we niet in de positieve zin van het woord. Want wát een treurnis… het personeel is bloedchagrijnig. Sommigen schijnen het vrij normaal te vinden om met elkaar te praten alsof ze in hun stamkroeg zitten. Maar over het algemeen gunnen ze elkaar het licht in de ogen niet. Zo lijkt het in ieder geval.
De inrichting van deze horecagelegenheid valt het best te omschrijven als “vergane glorie”. Het meubilair lijkt te zijn opgehaald in de jaren ‘80 van de vorige eeuw. Alles straalt kilte uit. En viezigheid…
En dan hebben we het nog niet eens over het eten gehad: smaakloos, en ziet er net zo onappetijtelijk uit…
Dit dekt eigenlijk de spreekwoordelijk (slechte) lading niet, maar woorden schieten tekort. Deze review begon hiermee, maar het zijn ook de meest treffende woorden om ermee te eindigen: wát een treurnis…