Garuda in Den Haag

Totale beoordeling van een avondje Garoeda op 9-02-2023
De verbouwing is echt vernieuwend. Het ziet er allemaal prachtig uit, de ontvangst was fijn. Het restaurant is stijlvol ingericht. Alles is even mooi.
Echter op de inhoud, het Indonesische, is veel op te merken.
Het couvert, dat ik aantrof was niet het couvert, wat je verwacht in een echt Indisch restaurant. “Mes en vork” in plaats van “lepel en vork”. Bij een opmerking hierover, gaf de mannelijke medewerker een bot en foutief antwoord “Er staat toch nog geen eten op tafel”. Ik heb wel een compliment voor de vrouwelijke medewerker. Die maakte alles goed, wat haar mannelijke collega had verpest.
Al het vlees van alle soorten saté was veel te groot gesneden. Sate wordt in blokjes van 1 cm tot hoogstens 1½ cm gesneden en niet in van die Belanda (Hollandse) grote brokken en geregen op Shaslick spies in plaats van de ronde bamboe Satéprikkers. Deze spiesen zijn waarschijnlijk kant en klaar gekocht bij de groothandel (Sligro, Hanos)
Het vlees was niet gemarineerd, zoals het hoort. De marinade is vlak vόόr het grillen gewoon erover gesmeerd en dan proef je aan de buitenkant de marinade en aan de binnenkant gewoon de neutrale smaak van het vlees.
De saté ayam was voorgegaard en niet zoals het hoort gewoon rauw gemarineerd. Daardoor was het vlees smakeloos en droog.
De saté kambing (geit) was van lamsvlees (dombar) en de saus was een gewone kecapsaus dat werd opgediend zonder lombok rawits, fijn gemalen knoflook en jeruk purut (kleine limoentjes)
De saté maranggi, in de marinade waren niet alle ingrediënten verwerkt. Overheersend was dus de kecap. Het vlees was nog rauw van binnen.
De sambal Goreng telor had een saus zonder smaak. De udang peteh was gortdroog. Bij de rendang op Sumatraanse wijze ontbraken ook diverse kruiden. En zo kan ik wel verder gaan. O ja de sambal van madam janet heb ik in Indonesië nooit gegeten. Wel in Suriname.
Al met al is de Garoeda by Ron Gastrobar een restaurant waar je als Indo niet moet gaan eten, Het verdient eigenlijk de toevoeging “Hollands, Indisch, Surinaams” Dus een “ratjetoe”. De (top)koks vallen wat mij betreft door de mand.
Zij hebben wel van de cobek gehoord, maar weten niet wat ze met de ulukan moeten doen. Veel te duur voor het gebodene. Prijs en kwaliteit verhouden zich niet, Het was dan ook eens en nooit weer.