Efeze in Zutphen

Dagje Zutphen begint met een lunch op het terrasje van Efeze. Lekker lounge setje en een kleine maar aantrekkelijke lunchkaart. Ik kies voor de Italiaanse bol met ossehaaspuntjes, vrouwlief neemt pittige champignons in roomsaus. Beide voortreffelijk, al duurt het even voor de vriendelijke ober de gerechten - met excuses - serveert.

's Avonds besluiten we hier ook het diner te gebruiken. De zaak zit op vrijdagavond stampvol, maar binnen no time weet men ons toch van een tafeltje te voorzien. Ondanks de drukte worden we bediend alsof we de enigen in het restaurant zijn.

De entourage kan beter: van die gipsen pilaren en lichtelijk kitscherige inrichting. Het plafond is bijna roetzwart alsof hier dagelijks binnenshuis gebarbequed wordt. Een vreemd lijnenspel van het systeemplafond dat daar blijkbaar ergens onder zit, doet vermoeden dat hier al jaren geen witkwast meer overheen is geweest.

De Tzatziki (hier iets ander - Turks? - gespeld) is voortreffelijk en men heeft bepaald niet bezuinigd op olijven, verse tomaatjes, brood en andere garnering.

Het is een feest!

Zelfs het schamele rode huiswijntje (kaliber 2-literfles met schroefdop) leeft er van op.

Vrouwlief neemt een tweede voorgerecht als hoofdgerecht (garnalen) en ze voorziet dat van een dikke acht.

Ik ga zelf voor de pizza Efeze en krijg de met afstand lekkerste calzone pizza die ik ooit geproefd heb. Waar andere calzones nog wel eens 'drabberig' en 'nattig' van binnen zijn, was deze keurig van consistentie. Gevuld met kip, champignons, courgettes, ham en de paprika keurig weggelaten zoals gevraagd. Geen standaard zakje vulling, dus!

Dessert hebben we niet genomen.

PS: Volgende dag konden we de verleiding niet weerstaan en hebben wederom bij Efeze gegeten. ZElfde pizza Efeze, zelfde extreem hoge kwaliteit!