Restaurant Solo in Gorinchem

Solo heeft niet zo vaak een leuke actie maar nu hadden we hem gevonden, de Marokkaanse avond. We hebben meteen geboekt, samen met mijn zus die in Gorinchem woont.

Het restaurant ligt in het centrum, aan de grote markt juist achter de grote kerk op de begane grond van twee gekoppelde herenhuizen. Aan de linkerzijde de lounge met bar met daarachter de keuken en aan de rechterzijde het restaurantgedeelte.

We werden verwelkomt door Vincent de maître die we kennen van Taste Tilburg, hij ging ons voor naar de lounge ruimte. Langs de muur een lange bank met een drietal tafels met glazen blad en bloemstukje. Je hebt van hieruit uitzicht op de bar. Het restaurant is sfeervol en strak ingericht met zo hier en daar een Marokkaans accent en enkele mooie bloemstukken. Veelal ronde tafels met linnen gedekt en comfortabele armstoelen.

Als aperitief namen we een witte wijn, Chateau Lastours uit de Gaillac gemaakt van Sauvignon en Sémillon, mooie fruitigheid in de neus en een soepele afdronk. De eerste amuse werd geserveerd in een cocktailglas, een hangop van yoghurt met hierop stukjes gerookte paling en een quenelle vlierbloesem sorbetijs. De vlierbloesem geeft het geheel een speciale smaak en het combineert uitstekend met de paling en de subtiel smakende hangop, de wijn was in harmonie. Een verrassend lekkere start.

Een amuse duo wordt uitgeserveerd, in een luxe kop een soepje van geklopte room gevuld met gevogelte en kikkererwten, gekruid met verse koriander en citroensuiker. Wederom een verrassend lekkere smaakcombinatie. Op een Marokkaans schaaltje vinden we een dadel gevuld met marsepein en een pistachenoot die lekker combineerde met de soep. De wijn werd door de suikers van de dadel en marsepein wat ronder.

De mond was lekker op smaak gebracht en we konden aan tafel. We werden naar het restaurantgedeelte achterin geleid en kregen een fijne ronde tafel onder het dakvenster.

Het Marokkaanse brood werd uitgeserveerd en op tafel stond een flesje gekruide sojaolie, kruidenboter, amlou en komijnzout. De olie was erg lekker en de basilicum was duidelijk aanwezig, de boter was gekruid met mint en verveine en de amlou (amandel, honing en kaneel) smaakte prima. Van het brood en het garnituur werd rijkelijk gesnoept en dit werd telkens door de oplettende Francisco van de zwarte brigade keurig aangevuld.

De eerste begeleider, een Italiaanse licht gekoelde rosé van het huis Cefalicchio uit de streek Puglia gemaakt van Uva di Troia druif. Mooie heldere rodebessen kleur met subtiel aroma en elegante smaaktonen. Op het bord een mooie presentatie van couscoussalade met zeekraal, entrecote van de barbecue met komijn. De entrecote had een prima cuisson en mooie gril smaak, de komijn gaf hier nog mooie accenten aan. De couscous was mild en gekruid met bloemblaadjes en verse koriander, de zeekraal gaf licht ziltige accenten. De wijn was goed gekozen en ondersteunde het gerecht prima. (9,3)

De tweede begeleider was de mooiste van de avond, een Zuid-Afrikaanse Chenin Blanc (spontane gisting) van het huis Groot Parys. Stuivend aroma met tonen van tropisch fruit, in de mond rijk, elegant met aangename fruitigheid. Een mooie presentatie verscheen op een bord met kobalt blauwe rand. Een witte uien zalf met hierop zacht gegaarde heilbot, chermoula, gedroogde peterselie en eromheen linzen en gekruide sojaolie. De bot was lekker sappig en de chermoula waarin ook tomaat verwerkt was verzorgde de smaak. De linzen waren meer voor de mondbeleving en gaven het geheel een bite. De wijn spijs combinatie was een schot in de roos. (9,5)

Job de sommelier kwam met een Italiaanse Valpolicella Ripaso 2009 van het huis Palazzo Maffei, een krachtige neus met tonen van kers, in de mond tonen van kruiden en kersen en een mooi ronde lange afdronk. Uit de keuken een vegetarische pastilla op een bedje van pompoencrème en kaneelolie. De pastilla is een bolletje filodeeg gevuld met oa. Pasta, appel, gewelde rozijnen, en hierop lag nog wat geconcentreerde appelcompote en een takje met mint blaadjes. De wijn zorgde voor een aangenaam contrast in smaak, wat ik niet meteen had verwacht daar de tannine en het zoet niet de beste vrienden zijn. Een goede combinatie maar een mooie witte heeft mijn persoonlijke voorkeur. (8,5)

Francisco van de zwarte brigade kwam ons halen voor een bezichtiging van de keuken, en zo konden we even kennis maken met Mohammed Elharouchi de chef, leuk.

In de keuken werd een kleine amuse overhandigd, in een klein borrelglaasje een shot van yoghurt met sorbetijs en wat zonnebloempitten. Een smakelijk tussendoortje.

Weer terug op onze plaats werd eerst handen gewassen daar we een kipgerecht kregen. In een Marokkaans koffiepotje zit warm rozenwater dat over onze handen werd uitgegoten en dat in een bak eronder werd opgevangen, grappig.

De volgende wijn is een Côtes du Rhône Colline 2009 van het gerenommeerde huis La Cabotte, mooi rood fruit met enige kruidigheid en zachte tannines. Op het bord m'smmen (Marokkaans deeg) met kippendij, zuidvruchten en gevogeltejus met specerijen. De jus werd aan tafel uit een koffiepotje geschonken. De kip is erg gaar en valt zo van het bot. Het deeg is zoet en zo ook de gewelde krenten, de pinda's zorgen voor een hartige afwisseling. Mooie en verrassende smaken van het gerecht maar ook hier zorgde de wijn weer voor een passende maar contrasterende smaak. (8,8)

Wederom het handenwasritueel waarna Job de dessertwijn presenteerde een Italiaanse Moscato van Vigneti Massa de Anarchia 2010. Een van de beste in zijn soort en om te vergelijken wordt er een Moscato van La Caliera naast gezet die minder rijk en rond was. Eerst nog een dessert amuse uitgeserveerd in het cocktailglas. Een mousse van vijg met hierop amandel sorbetijs gekruid met lavendel. De bloemetjes hebben een krachtige smaak die erg mooi bij het ijs en de mousse past, verrassend lekker weer en de wijn is een goede ondersteuner.

Het dessert gepresenteerd op een mooi Marokkaans gedecoreerd bord, Marokkaanse rijstepap met een bolletje engelenhaardeeg een quenelle steranijsijs met enkele gewelde rozijnen en stukjes abrikoos gekruid met bloemblaadjes, mintblaadjes en overgoten met wat rozenwater. Ook weer een combinatie waar je zelf nooit op zou komen en o zo lekker. De wijn was een prima ondersteuner met zijn fruitigheid. (9,2)

We besloten af te sluiten met een espresso en ook hiervoor weer een amuse. Een chocolade mousse met hierop een quenelle pepermuntijs en gekarameliseerde pistachenoten. Mohamed is erg sterk met zijn amuses want ook nu weer verrassend. De espresso is goed en de friandises bestaan uit Marokkaanse koekjes die je van een grote schaal mag kiezen.

De bediening was prima verzorgd, daar ieder een eigen taak had liep het gesmeerd. Francisco viel in positieve zin op door zijn vrolijke uitstraling, Job presenteerde de wijnen op een enthousiaste wijze, Vincent maakt af en toe tijd voor een gezellig praatje, ook de andere hebben bijgedragen aan de geslaagde avond.

Prijs kwaliteit voor het eten is uitstekend de wijnen vind ik redelijk kostbaar.