Merlet in Schoorl

Vorig jaar hadden wij ons voorgenomen om in 2012 ook zo af en toe eens een restaurant met een ster ( of meer) te gaan bezoeken. Na het bezoek vorig jaar in het Grand Cafe Bourgogne van Merlet zou dit de eerste zijn waar we dit jaar een bezoek aan zouden brengen.
Een kwartiertje te laat ( ja, inderdaad we komen uit Brabant) werden we hartelijk welkom geheten door een aardige jongedame. Netjes werden de stoelen voor ons naar voren geschoven.
Het restaurant heeft een gezellige uitstraling, een semi openkeuken die eigenlijk wel/niet opvalt met een spiegelglas gedeelte waar het personeel achter verdwijnt. Daarnaast een gezellige open haard en stoelen waar je het makkelijk een avond in kunt volhouden.

Door de jongedame werd de dinerkaart overhandigd en de keuze van de gerechten medegedeeld. De keuze was het 4-gangenmenu met bijpassende wijnen al hield dit in dat mijn eega als BOB een andere keuze maakte. Onmiddellijk werd de mogelijkheid geboden om gebruik te maken van een alcohol vrije wijn (chardonnay smaak) en mijn echtgenote wilde dit wel proberen tijdens de gerechten. In de toekomst zou er ook een alcohol vrije rode wijn komen.
Als aperitief begonnen we met een rode port, een Tawny. Een smakelijke port maar niet een van wow, maar het moet ook niet te heftig beginnen.
Tevens werd aan tafel lekkere broodstukken geserveerd met zout, olie en roomboter. Daarnaast stonden olijven, cashewnoten, krokantjes en partjes courgettes in een mij onbekend sausje op tafel.
Als amuse in een klein glaasje spek met een mousse van Parmezaanse kaas. Nu konden de smaakpapillen ineens heel blij worden, het spek licht gerookt en knapperig tezamen met de hele zachte mousse. Dat is dan zoiets van doe er nog maar 1.
Een volgende amuse werd geserveerd; Een Umami-oester met eendenlever en groene appel. De appel in een zoetachtig rolletje en toch wel fris, de oester natuurlijk heerlijk met dat zoutige en de lever heerlijk zacht. Daarbij wat appelgelei blokjes voor de frissigheid.
Mijn echtgenote kreeg nu haar eerste alcohol vrije chardonnay, dus geen wijn maar wel met wat bubbles, en smaak naar een lichte citrus. Een ideaal voor de Bob en ook een idee voor zwangere vrouwen die toch een idee hebben van het drinken van een wijntje .
Door de sommelier Jeroen Knegt werd de eerste wijn geserveerd; een Pinot Blanc van het huis Riefle uit 2010. Een lekkere witte wijn met stevige zuren en de smaak van jonge appel.
Het voorgerecht diende zich aan: een filet americain van het Veenweider kalf, mooi over de bord gegolfd, heel vast vlees, best apart. Daarop en er langs lagen allerlei smaakjes en toefjes zoals een paar stukjes kreeft heerlijk bij de pinot Blanc maar ook de gelei van augurk paste er prima bij. Daarnaast een paar toefjes eidooier, licht gerookt en geschaafde truffel, de truffel vond ik eigenlijk nergens naar smaken maar de andere smaken vergoedde alles. Er lagen nog een paar super zachte stukjes lever en daarnaast wat frisse groene blokjes augurk die het heel mooi palet maakte.

Hierna serveerde Jeroen de 2e wijn ; Een Parva Res,Inzolia uit Sicilie, een jonge frisse wijn, licht fruitig (peer), een wijn voor het visgerecht dat ging komen. Ik vond het geen hoogvlieger.
Het 2e gerecht was dus vis: een mooie rogvleugel, mooie vaste vis met daaronder wat zure zult van schelpdiertjes. Een heerlijke schuimsaus maakte dit tot een heerlijk hapje. Daarnaast nog gel van zee-egel en wat grotere mosselen die prima smaakte bij de gepureerde groenten en het krokante witlofje. De zuren van de wijn verdwenen en de smaak werd vlak .
De derde wijn werd geserveerd: Een blend van Grenache en Carignan uit het spaanse Priorat van 2009, 14% uit een 1,5 L. fles. Je rook meteen het zwarte fruit en een beetje bloemen (lavendel).
Als hoofdgerecht een mooi stukje hertenkalf, een mooie gladde structuur, heerlijk botermals met zeer smakelijke zachte spitskool, daarnaast een mini pastinaak( een zoete wortel), met een stukje king boleet (paddestoel) en stukje pompoen en een lekker kroketje van hertengoulash.
Tevens een stukje bloedworst, wel lekker met de jus maar doorbakken en ik vind die van vroeger (zoals mijn moeder die maakte) lekkerder.
De wijn met zijn mondbelevingen van kersen en pruimen deed het prima, een hele goede keuze en daarnaast zou ik de sommelier adviseren om deze weg te leggen en pas over 2 jaar te schenken, dan is ie denk een toppertje. Nu kwam na het nodige walsen wat licht hout in de neus maar dat kan over 2 jaar veel beter zijn en nog een stukje zachter/steviger van smaak.
De laatste wijn werd ingeschonken, een blend van Sauvignon Blanc en Semillon, van Chateau Labatut Bouchard uit de Bordeaux. Een mooi etiket en de wijn had geuren van exotisch fruit ( abrikoos) en een mooie goudgele kleur.
Het nagerecht, al een plaatje op zich, bestaande uit 3 hoofdbestanddelen namelijk: chocolade , banaan en vanille. In een glaasje schuim van vanille en banaan met wat zoete chocolade, roeren en dan langzaam schepje voor schepje, dat was dus heerlijk genieten. Daarnaast dat ijsje heerlijk met weer de zelfde smaken van banaan en chocolade. Dan nog een makaron en 2 andere smaakbelevingen met steeds heerlijk zoete smaken waarbij geen van de ingrediënten de ander overheerste.
De wijn, stevig, een goede begeleider, licht overheersend maar dat was prima en een lange nadronk.
Koffie met eventuele friandises sloegen we af want het was voldoende.
Het was een hele fijne avond en de verschillende heren en dames van de brigade waren vriendelijk en niet opvallend maar toch op de juiste momenten aanwezig. Een goede fooi was op zijn plaats.
Voor de 4 gangen met voor mij een wijn arrangement, port , amuses en voor mijn vrouw een portvrije wijn (€ 2,50) € 159,50. Het was het waard. Voor het water betaalde we € 0,00 zoals het hoort, dat is bij andere restaurants wel eens anders.