De Arcade in Drunen

In Drunen is de Arcade eigenlijk een van enige terrasjes op een goede, gezellige locatie waar je ook nog een hapje kan eten. Hierdoor gebeurd het snel dat heel Drunen uitloopt en er dus geen plek meer is.

Wat ik prettig vind is dat het personeel snel bij je is op het moment dat je gaat zitten. Je krijgt (gelukkig) niet de kans om jezelf nog eens 2x af te vragen of iemand zich realiseert dat je er zit.

Daarna loopt het wel mis. Vanaf het eerste 'vlugge' drankje, moet je ernstig hard je best doen om deze opnieuw gevuld te krijgen. Dit betekend: Roepen, seinen & met een hoopvolle blik omgedraaid van je gesprekspartner zoeken naar oogcontact iemand van het bediend personeel.

Door de jaren heen groeit de gemiddelde Drunenaar in deze rol en wordt het geaccepteerd. Tegelijkertijd ontstaat er op dagen dat het terras aardig vol loopt ook een onderline sfeer op het terras, omdat je altijd mensen om je heen ziet die graag iets willen maar dit kunnen bestellen.

Hierbij wil ik wel benadrukken dat de kwaliteit van het eten erg goed is en het bediend personeel ook altijd vriendelijk is op het moment dat je iemand spreekt.

Op het moment dat er een foutje gemaakt wordt, bijvoorbeeld dat je iets anders krijgt dan je besteld had of je bent niet tevreden oid. laat het bediend personeel blijken je "klacht" serieus te nemen. Dit geeft je als klant een prettig gevoel en maakt dat je een volgende keer graag nog eens komt.

Het zou erg prettig zijn als de eigenaresse deze houding ook aan zou nemen. Deze geeft mij namelijk iedere keer weer het gevoel dat ik beter mijn mond kan houden. Dit is geen fijn gevoel als klant. Zo was ik een paar weken geleden gaan lunchen bij de Arcade. Het terras was ongeveer voor de helft gevuld, waarvan het gros zichtbaar al klaar was met eten. We waren met z'n tweeën en bestelde beide hetzelfde broodje. Uiteindelijk kwam na een dik half uur het eerste broodje aan. Na 10 minuten wachten besloten we eens te vragen of het tweede broodje ook kwam. Het meisje van de bediening gaf te kennen het heel vervelend te vinden en direct na te gaan vragen waar het aan lag.

Uiteindelijk kwam dus de eigenaresse aan die al opende met de zin "u had een probleem?". Dit is al een opmerking waarop ik normaliter afhaak, maar vooruit: We geven het een kans. Ik vertelde rustig dat ik me afvroeg of ze er inzicht in had waar het andere broodje bleef, omdat het zo ongezellig is om ieder voor zich te eten.. Hierop gaf ze aan dat het druk was in de keuken en de bonnen in volgorde werden afgewerkt.
Hierop trachtte ik kenbaar te maken dat we tegelijkertijd hadden besteld, maar ik kon het doen met de opmerking "dan zal het dus zo wel komen".

Het heeft potentie, alleen zijn er wat ii-en zonder puntjes.