Chardiné in Heerlen

Na in het verleden regelmatig bij De Boterbloem te hebben gegeten, nu het volgende restaurant in dit oude pand bezocht. Veel goede dingen gelezen over Chardiné, maar de verwachtingen blijken zeker niet helemaal waargemaakt te worden.

Op deze woensdagavond bezochten we Chardiné met vier personen, buiten ons vieren, waren er nog twee tafeltjes van twee bezet. Een rustige avond dus.

Na de smaakvolle, maar erg eenvoudige amuses (Eiercreme met spek en een erwtensoepje met rookworst), duurde het toch een aanzienlijke tijd tot de voorgerechten ter tafel kwamen. Toen deze voorgerechten verschenen, werd vergeten ons bij te schenken van onze fles wijn (een overigens heerlijke Italiaanse chardonnay).

De Filet Americain was redelijk, maar ook erg karig qua opmaak en garnituur. Een opgespoten sliert Filet, met een blaadje sla ter garnituur. De snoekbaar en coquille was redelijk, maar wat vlak van smaak.

Als tussengerecht verscheen (na weer een behoorlijke tussenpauze) twee keer de krokante zwezerik. Dit bleek een lompe homp zwezerik te zijn, die weliswaar een krokante korst had, maar doordat het stuk te dik was, was de zwezerik binnenin zelfs aan de wat rauwe kant. Als enige begeleiding bij dit stuk zwezerik, een streepje bloemkool kerriecrème, waarbij de kerrie erg overheerste.

De truffelrisotto met gefrituurd hoeve-eitje was uitstekend en de halve kreeft was qua smaak prima, maar miste qua opmaak de juiste finesse. Als hoofdgerecht kwam twee keer de kabeljauw, met langoustines en noilly-prat saus ter tafel. Een flinke portie met op het oog twee mooi stukken kabeljauw, inclusief vel, die op zich goed gebakken waren, maar de vis miste smaak en was erg flauw. De langoustines waren lekker en ook de saus was goed, maar wederom miste het gerecht écht smaak en was het te vlak.

Het duo van Kalf kwam werd geserveerd met een veel te dikke en te zure bearnaisesaus. De sukade was heerlijk mals, maar de rib-eye veel te vettig. Garnituur was wederom beneden de maat.

Tot slot was de Bresse-eend goed gebakken, maar miste de saus met ras-el-hanout de echte verfijning, deze verfijning was sowieso ver te zoeken bij alle hoofdgerechten.

Samengevat zijn er bijna bij alle gerechten kleine of wat grotere opmerkingen te plaatsen, die je gezien de prijzen niet zou moeten mogen maken. We moesten 100 euro per persoon afrekenen en daarvoor verwacht je simpelweg veel meer kwaliteit en finesse.

Het blijft een mooie sfeervolle zaak en de wijnen waren voortreffelijk, maar vooral in de keuken dient nog het nodige werk verricht te worden om deze zaak op het niveau te brengen die de prijzen suggereren.