Stad Parijs in Hulten

Hebben deze negatieve mensen het echt over hetzelfde restaurant? Want van een paar beoordelingen begrijp ik geen snars. Gelukkig is het gros van u zeer positief, waaronder ik. Mijn advies: probeer eens wat meer te genieten van het leven en niet op ieder slakje zout te leggen.

Wij, mijn ouders, mijn zus en ik hebben zeker wél genoten. De avond begon alles behalve positief, maar daar wij een familie zijn, die niet meteen bij de pakken neer gaat zitten na een kleine tegenslag, werd het toch nog een bijzonder aangename avond. Mijn vaders auto viel zo'n 200 meter voorbij Stad Parijs stil en na een hoop over en weer gebel met ons en de ANWB, kwam alles op zijn pootjes terecht. Wij gingen onze ouders ophalen en de kapotte auto werd in eerste instantie naar de parkeerplaats van dit restaurant gesleept voor het afhandelen van de administratie. Mijn vader kwam op het lumineuze idee mij dat restaurant in te sturen om te vragen of er nog een tafeltje voor vier vrij was. Een zeer vriendelijke, spontane serveerster wist mij te vertellen dat er nog plaats was, hoewel de parkeerplaats vol auto's stond en nagenoeg alle tafels gevuld waren. Dit zegt toch iets. Er was geen speciale actie of zo, het was maar een gewone maandagavond en een restaurant zit bijna vol. In crisistijd nota bene.

Of we eerst iets te drinken kregen of dat de kaart er eerder was, dat weet ik niet meer, maar dat boeit me ook totaal niet. De bediening was uiterst vriendelijk, vlot en in mijn ogen absoluut niet opdringerig. Ondanks de drukte hadden we ons drinken en eten op tijd. Ik heb opnieuw niet voortdurend op mijn horloge, op de klok op of mijn mobiele telefoon zitten kijken hoe lang het duurde, maar het tijdsbestek van opdienen van het voorgerecht en hoofdgerecht waren volgens ons prima. Niet te lang en zeker ook niet te kort op elkaar.

De gerechten waren heerlijk. Pap en ik gingen voor de vissoep en mijn zusje en mam voor de garnalenkroketten. Daarna koos mijn zusje voor de gamba's, mam voor de varkenshaas gerold in spek met champignonsaus en pap en ik voor het vispannetje. (Hoezo twee handen op een buik?) Echt niets op aan te merken. De vis was heerlijk mals, zeker niet te droog. De varkenshaas perfect licht rosé gebakken en de garnituur van groente was vers, nog een beetje knapperig en prima van temperatuur en smaak. De hoeveelheden waren lekker Brabants bourgondisch. Niemand hoeft hier met honger naar buiten. Daar onze buiken goed gevuld waren was er enkel nog plaats voor een lekker kopje koffie en hebben we geen dessert meer genomen.

De sfeer in het restaurant was ongedwongen. Er werd overal gezellig gebabbeld en af en toe werd er hier en daar eens flink gelachen. Het interieur van het restaurant is knus en warm. Niet echt spectaculair, maar voor hoogstandjes op het gebied van interieur en design ga ik wel naar een designbeurs of naar een museum, niet naar een restaurant. Dit doet dus niet ter zake. Misschien een klein puntje. Ik weet niet of er nog een tweede ingang van het restaurant is, maar het restaurant is moeilijk te bereiken voor mensen in een rolstoel. Het overigens mooie terras, is dusdanig ingericht dat je het als rolstoelgebruiker zal moeten ontzien. Dit is geen negatieve kritiek, enkel een vraag naar de uitbaters. Mijn vader is namelijk zeer slecht ter been, kan het nu nog met een wandelstok af, maar zal waarschijnlijk ooit gebruik van een rolstoel moeten maken. Ik weet echter zeker dat hij dan nog met plezier naar jullie restaurant terug zal willen komen, tenzij het voor hem uiteraard goed toegankelijk is.

Bedankt voor het lekkere eten en de fijne avond. We komen zeker nog eens terug.

Familie B.