Sed in 's Gravenmoer

Het komt zelden voor dat de inrichting van het restaurant het beste van de avond is (complimenten aan de schilder van het schilderij in de zaak!). Toch is het bij deze zaak gebeurd.
Ook wij waren op een donderdagavond met een van de bekende bonnen gaan eten bij SED. Toen we binnenkwamen stonden we even in een lege ruimte, maar zodra we gezien waren door de gastvrouw werden we naar onze tafel begeleid. We kregen niet direct een drankje aangeboden en ons werd ook niet verteld wat ons te wachten stond. Een jong meisje die ons het grootste deel van de avond zou bedienen kwam ons uiteindelijk helpen en informeerde meteen naar de reeds door ons doorgegeven dieetwensen. Deze waren goed doorgekomen er werden door de serveerster bevestigd met een "dus alles moet goed gaar zijn" voor mijn zwangere vrouw. Blij dat dat helemaal goed zou komen keken wij uit naar de rest van de avond.

De amuses kunnen in grote mate een beeld geven van wat je als gast te wachten staat. Ik heb gehoord dat dit restaurant voor een Michelin ster wil gaan. Ik denk dat ik als keurmeester na de eerste amuse al buiten zou staan. Wat huisgemaakte chips en iets wat smaakte als een droge hap meel waar van alles in zou moeten zitten maar waar wij niets van herkenden. Ook de broodjes met zuurkool maakten de verwachtingen niet waar.

De eerste gang bestond uit voor mij eendenborst en voor mijn vrouw uit coquilles. De eendenborst was niet geweldig maar kon er mee door. De coquilles waren voornamelijk erg zout. Zout is een probleem in de keuken bij SED. Waar de gehele mensheid inmiddels probeert om te minderen met zout doen ze bij SED geloof ik overal een schepje bovenop, met name in de sauzen van alle gangen. Hierdoor smaakte de tweede en derde gang (varkensoester & rundsvlees) eigenlijk alleen maar naar zout.

Ondanks de bevestiging van de serveerster dat met de wensen van mijn zwangere vrouw rekening gehouden zou worden, kreeg zij de varkensoester roe en het rundvlees rood van binnen. Toen mijn vrouw er wat van zei, werd het bord met een korte snauw "dan neem ik het weer mee" mee terug genomen naar de keuken waar het opnieuw opgewarmd werd. Helaas met de saus erop, zodat nu het vlees zelf ook nog eens helemaal zout werd.

Al met al een teleurstellende avond, na nog een klef toetje wisten wij niet hoe snel we weg wilden. De rekening viel ons mee, alhoewel als we de kosten voor de bon berekende we nog geen waar voor ons geld gehad hebben. Er werd ons niets aangeboden in de trant van brood of friet, hoewel we gezien de portiegroottes graag nog wat friet bijbesteld hadden. Dit is de eerste keer dat ik concludeer dat je een zaak enorm moet mijden. Een restaurant met Michelin ambities op Vakantieveilingen is natuurlijk al niet echt overtuigend, en dat is door SED nog maar eens goed bevestigd.