Brasserie de Swaen in Oisterwijk

De Swaen is een restaurant met een lange geschiedenis en waar enkele van mijn favoriete chefs werkzaam zijn geweest. Zelf was ik er nog nooit geweest. De restaurantweek bood een goede gelegenheid. Het weer was als een heerlijke lentedag en het flinke terras zag er aantrekkelijk uit. Toch hadden we de voorkeur voor een plaatsje binnen om zo geen last te hebben van rokers. We waren hierin overigens wel de enige.
Het restaurant is strak ingericht met voornamelijk vierkante tafels waarvan er een met een linnen loper was ingedekt. Een wand is rood en op de vloer ligt een donker tapijt wat sfeer verhogend is. Een lange hoge gebogen bank verdeeld de ruimte om zo de loop naar het terras te camoufleren, keurig.
Het eerste nieuws was niet zo goed, Frans Knaapen de maître was 's morgens met de ambulance naar het ziekenhuis afgevoerd, improviseren dus. De partner van Frans nam het over en ze werd ondersteund door een jongen van de zwarte brigade die hielp bij het presenteren van de wijnen.

Als aperitief een witte wijn, Sauvignon Blanc en Gros Manseng. Lekker licht en fruitig. Hierbij een bladerdeeghapje en een kerrie cakeje. Dat werd gevolgd door een amuse in een glaasje. Een stukje gemarineerde tonijn met een dip en verse groentjes.

De eerste begeleider werd beknopt gepresenteerd, een Quintaluna Rueda 2011 van het huis Ossian, met tonen van appel en kruisbes. Uit de keuken een langwerpig goed gevuld bord met zeefruit, zeegroenten, structuren van quinoa en komkommer en een ponzu dressing. De smaken zijn goed maar niet verrassend, de coquille springt erbovenuit met zijn zoete korst en sappige kern. De afwisseling in structuren was prima uitgevoerd.

De tweede begeleider kwam uit uit de Douro streek. Een Aneto Branco 2011, een rijkere wijn met heerlijke vanille toets. Op het bord een keurig gebakken stukje heilbot met hierop een quenelle Moluga (nep kaviaar). Hiernaast gepureerde aubergine, partjes van gefrituurd artisjok hart, gepoft tomaatje en het geheel is afgewerkt met basilicum olie en een schuim van parmezaan. Mediterraanse smaken die mooi combineren en voor voldoende afwisseling zorgen bij de sappige vis. De Moluga was verrassend goed van smaak evenals de schuim. De wijn was een prima begeleider. Dit was onze favoriete ronde van deze middag.

Voor het hoofdgerecht was een Argentijnse Tikal Natural 2011 geselecteerd, gemaakt van Malbec en Syrah, mooie diepe kleur, fruitig aroma, vol en tanninerijke afdronk. Goed om even te vermelden dat ik het rund gerecht heb laten wisselen door een vrije keuze uit de keuken. Dit werd een hoender filet met geschaafde Bianchetti truffel, krokante aardappel, quenelles knolselderijpuree, knolletjes, champignons en een jus van laurier. Ernaast nog een hoorntje met kipsalade en truffel. De hoender vond ik ietsje droog en het velletje was wat taai, jammer. De combinatie met de wijn was niet helemaal optimaal daar de wijn over de hoender heen ging. Ik had nog van het stoofvlees geproefd, dat combineerde duidelijk beter.

De dessertwijn was van het huis Tschida, een Auslese van Muskat Ottonel 2012. Een heerlijk frisse dessertwijn met in het aroma tonen van muskat en abrikoos. Op het bord een keurige presentatie. Een balk van cheesecake ernaast een quenelle roomijs met passievrucht op een crumble en een “compote” van tropische fruit met hierop een schuim van limoenblad en kokos. Hele mooie smaken die prima combineren met de wijn.

Bediening was ondanks de improvisatie goed verzorgd. De partner deed het op een gezellige informele wijze en ze gaf je een thuisgevoel, leuk. De jonge man uit de keuken had duidelijk een hobby met wijn want hij wist ze op een leuke wijze te presenteren.
Prijs-kwaliteitsverhouding is goed, vier gangen lunchmenu 34,50, aperitief 4,30 en begeleidende wijnen tussen de 5,50 en 6,50.
De gerechten waren iets minder verfijnd dan we gewend zijn en iets groter van formaat. Wel hebben we genoten van deze gezellige middag. Als afsluiter nog het “goede” nieuws dat de Frans Knaapen de maître gedotterd was maar nog wel enkele dagen rust nodig had, wat voor iemand in de horeca geen eenvoudige opgave is.