Restaurant de Zeeger in Alphen aan den Rijn

Gisteren [22 juli 2014] samen met mijn moeder genoten van een drie gangen diner. Of nou ja, genoten. Het eten was prima, begrijp me niet verkeerd. Maar als ik van te voren had geweten hoe ik behandeld zou worden, waren wij niet geweest. Op Leiden Culinair van dit jaar een heerlijke gekonfijte eendenbout met ganzenlever mogen proeven. Helemaal top! Daarnaast kregen wij twee voucher voor een glas prosecco in combinatie met een drie gangen diner. Dat slaan wij Hollanders natuurlijk niet af.

Ondanks dat wij het restaurant in eerste instantie niet konden vinden, hebben wij een geweldige telefonische routebeschrijving gekregen van Leroy [Ik hoop dat ik je naam goed schrijf, anders mijn excuses], hij bleek één van de koks. Bij binnenkomst wist het meisje achter de bar niet goed wat zij moest doen en riep snel een collega; hij kwam nogal gestressed over. Snel uitgelegd dat we een tafeltje op het terras konden uitzoeken. Heerlijk nog even de avondzon meepakken.

Eenmaal aan tafel krijgen wij gelijk een glas prosecco met een vluchtige uitleg over het menu. Het restaurant blijkt te horen bij een golfbaan en er was net een toernooi geweest. Veel leden zaten dus ook op het terras. Als wij ons voorgerecht krijgen geserveerd [zonder een 'eet smakelijk'] komt er een man naar onze tafel. "Wij zitten al een tijdje te kijken naar dat daar en vragen ons af of dat gedoe op je lichaam duur is?" Note; Ik heb tatoeages. Ik vond het nogal onbeleefd en heb op een nette manier laten weten dat mijn moeder en ik graag aan ons diner zouden beginnen. Met een "Pff" loopt hij weg.

Als ik daarvan [en van al het andere kritiek wat ik duidelijk kan horen van de andere gasten] een melding doe bij de bediening, krijg ik een verhaal over dat hij 'ook' uit een boerendorp komt [Wil hij daarmee zeggen dat ik eruit zie als een boer?] en dat ik me er niets van moet aantrekken. Ondertussen worden sommige gasten steeds luidruchtiger en begin ik me te ergeren. Na het hoofdgerecht ga ik even naar het toilet om daar vervolgens van de dames te horen hoe verschrikkelijk asociaal ik wel niet ben. Terwijl ik toch netjes ben gekleed en het bedienend personeel aanspreek met 'u'. Daarbij waren er andere gasten die met wijnglazen zwaaiden, het bedienend personeel riepen met 'hey' om hen vervolgens als slaafjes te behandelen. Jammer. Je zou toch denken dat die mensen 'op stand' een beetje fatsoen zouden hebben.

Inmiddels kunnen wij aan ons dessert beginnen [note; er is na het uithalen van de eerste twee gangen niet aan ons gevraagd of alles naar wens was. De borden werden zonder wat te zeggen van onze tafel gehaald. Ook werd er niet gevraagd of wij nog iets wilden drinken als wij lege glazen hadden]. Een rood fruit dessert en een kaasplankje. De bediening moet terug naar de keuken om te vragen welke kazen het ook alweer zijn. Daarbij, halflege glazen leeggooien op het gazon staat niet erg netjes als u de tafels afruimt. Maar dat terzijde.

Ik was de andere gasten en hun kritiek over mij een beetje zat en vond het nogal vervelend voor mijn moeder, dus zijn we na het dessert direct naar de bar gegaan om af te rekenen. Daar aangekomen wordt er getwijfeld over het tafelnummer [Staat gewoon op de tafel waar wij aan zaten]. Leroy [de kok] ziet ons en vraagt of alles naar wens was. Eindelijk iemand die zich echt bekommerd om de gast. Nog nooit heb ik me zo ongerespecteerd gevoeld bij een gezellig avondje uit. Zelf kook ik voor het Hilton en ga ik graag eten bij restaurants op niveau. Daar heb ik nooit problemen gehad met mijn uiterlijk en werd ik normaal behandeld, door het bedienend personeel en door de overige gasten. Jammer. Uiteindelijk is het eten het belangrijkst. We hebben heerlijk gegeten, bravo voor de keuken! Leroy en de rest van de keukenstaff, bedankt!