Da Costa in Antwerpen

Retour naar Antwerpen voor een lunch bij David. Volgende keer waarschijnlijk in Lier waar de chef zal doorstarten in zijn eigen pand.
We waren ruim te vroeg wat gelukkig geen probleem was en kregen een mooie ronde tafel aan de keuken waar we de chef in actie zagen, leuk. Als aperitief een Prestige Brut Champagne Grand Cru 'Cramant van Diebolt Vallois die uitstekend beviel. Om de smaakpapillen te activeren een shot van honingmeloen, mooi aangezuurd en geconcentreerd van smaak met licht stroperige textuur, heerlijk.

In een cocktailglas plakjes fris gemarineerde bloemkool met een flinke dot schuim gekruid met ras-el-hanout afgewerkt met een crunch van gepofte zwarte rijst en quinoa. Aangename zuren met subtiele kruidigheid en prima textuur.

De laatste amuse was een cakeje van zwarte olijf met miso crème, plakje gemarineerde daikon en verse kruidenblaadjes. Lekker maar iets minder uitbundig dan de eerste twee.

De chef presenteerde zelf de eerste begeleider, de Cuvée Lien 2020 van het Belgische wijnhuis Ten Gaerde, fris en sappig met verleidelijk aroma. Uit de keuken een mooie presentatie. Tartaar van kalf waarop een emulsie van oester en crunch van zeewier afgedekt met een plakje rettich, aan tafel afgewerkt met een vinaigrette op basis van soto ajam. Delicate smaken met subtiele ziltigheid en bescheiden umami toets. De wijn vulde het gerecht aan met zijn sappige zuren. (8)

Uit de Gascogne een Les Fossiles 2020 van Haut-Marin, uitbundig aroma met tonen van citrus en exotisch fruit in de mond overtuigend met krachtige tonen van citrusfruit. Ernaast het meest complexe gerecht van de middag. Als basis een compote van wortel waarop een op de huid gebakken corvina filet met spinazieblad en geschroeide langoustine staart in een crunch van gepofte rijst, afgewerkt met kroepoek van mossel, ernaast een quenelle wortelcrème. Aan tafel afgewerkt met een Indonesische, licht pikante mosselsaus die halverwege werd aangevuld (service!). Wow, veel smaakbeleving met pure smaken die door de zuren van de wijn werden versterkt, genieten. (9)

Uit de Arbois een voor mij nog onbekende druivensoort, de Trousseau 2018 van Martin Faudot. Licht gekoeld geschonken, hierdoor fris en redelijk sappig met tonen van rood fruit, aardsheid en bescheiden tannines. Ernaast een traditioneel gemaakte klassieker. Nasi kuning met rendang afgedekt met paksoi blad, waarbij een schuimige saus van cepes. Een echte smaakbom waarbij de Trousseau naadloos aansloot. (8,25)

Voor bij het pièce een Paons Rouge van Château de Marmorières, redelijk soepel met tonen van braam en cassis. Op een zwart bord een stuk borstfilet van langzaam gegaarde parelhoender waarbij een blokje gegratineerde aardappel, schijfje prei en lente-ui, aan tafel aangevuld met een zwarte knoflooksaus. Top cuisson en verfijnde smaak, de saus (die op tafel bleef) was voor mij de hoofdrolspeler. De wijn was keurig in balans. (8)

Voor bij het dessert een cocktail op basis van passievrucht, limoen en gember waarin een dun krokantje van ananas, verrassend. Uit de keuken een strakke presentatie op een glazen bord. Een quenelle pinda ijs met kaffir lime op koek crunch, cremeux van curry met kletskopje, flan van citrusfruit en plakjes geschroeide ananas. Explosieve smaken die je het best individueel at met een hoofdrol voor het ijs, wat ik echt geweldig vond. De cocktail kon deze smaken makkelijk aan en de gembertoets maakte er een feestje van, toppie. (9)

Als afsluiter een Nespresso met een drietal prima friandises, de noga met uitstekende pinda toets was mijn favoriet.

Bediening was goed tot zeer goed verzorgd op hele gezellige wijze, dat we aan de keuken zaten was een voordeel.

Samengevat was het een een hele geslaagde middag, we proefden de Indonesische roots van de chef ditmaal meer terug in zijn verfijnde gerechten, wat mij erg aanspreekt. We voegen ze graag toe aan onze favorietenlijst. Bedankt.