Liefdegesticht in Breda

Eten bij een favoriet met nieuwe Spaanse chef (Valencia) die inmiddels zijn eigen menu heeft samengesteld, we waren benieuwd. De indrukwekkende kapel wordt nu gebruikt voor ontbijt en diner vanwege de capaciteit. Voor de lunch moesten we plaats nemen in het restaurant gedeelte waar vanwege de corona regels behoorlijk wat tafels zijn verwijderd.
Als aperitief een cava, de bekende Brut 2016 van Vendrell Olivella die goed beviel. In een zwart schaaltje een fijne brunoise van gerookte eendenborst op een crème van sinaasappelkaramel afgedekt met “Agua de Valencia”. Goede smaken met een bite.

Op een schaal met steentjes de tweede amuse. Twee bereidingen van kabeljauw. Een krokantje van de huid waarop een toef aardappelpuree met gerookte kabeljauw. Subtiele smaken.

De eerste wijn werd keurig toegelicht, uit Argentinië een Torrontes 2018 van Doña Evita P. fris en fruitig met uitbundig Muscat aroma. Op een blauw bord drie dikke plakken sashimi van kingfish in een vinaigrette van passievrucht, ernaast dotjes crème van avocado, bolletjes zoetzure komkommer en partjes ingelegde radijs. Ongecompliceerd, hele pure smaken met frisse toetsen waarnaast de wijn keurig aan sloot. (6.75)

Door met een Pinot Grigio van Tenuta La Falcona, sappig en fris met subtiele kruidigheid. Op een glazen bord zacht gegaard buikspek gekruid met five spices, erop dotjes yuzu gel, afgedekt met een fijne brunoise en julienne van wortel, waartussen stukjes gepofte varkenshuid en plakjes groene chilipeper. Het spek had een hele zachte textuur, een kruidnageltoets kon je goed proeven. De wortel met licht pikante toets zorgde voor een aangename bite. De lekkere yuzu koppelde naar de wijn, goed. (7,25)

Retour naar de cava voor bij de heekfilet uitgeserveerd in een drieluik. De heek was zacht gegaard en overgoten met een romige kokossoep, afgewerkt met zeste van limoen en kleine parels van zwarte bes. Ernaast een schaaltje met risotto van inktvis, om mee af te wisselen en voor extra textuur. Om de gang af te sluiten een oesterblaadje met zwarte Perle kaviaar. Hele subtiele smaken met zachte texturen. De kaviaar was een heerlijke afsluiting van de gang, deze maakte de cava lekkerder. (7)

Over naar Spaans rood met de Flor de Goda 2018 gemaakt van Grenache door Morca, krachtig met tonen van zwarte bes en pruim. De chef presenteerde zelf het pièce in de vorm van een vierluik waardoor de tafel behoorlijk werd gevuld. Een lange cilinder rouleau van geroosterd lam in een yoghurtsaus gekruid met munt, waarin partjes cherrytomaat. Ernaast verschillende tapas. Gekarameliseerde Arabische ui met dotje crème van zoete aardappel. Bruingebakken kaasbroodje en een gegrilde wortel met dot ras-el-hanout mayonaise. Een gerecht met veel smaken, de invloeden uit het Midden-Oosten zijn goed te proeven. Het lekkerst vond ik de gekarameliseerde ui. De wijn bleef keurig overeind. (7,5)

De dessertwijn was gemaakt van laat geplukte Sauvignon Blanc. Sweetheart 2019 van Oliver Zeter (Pfalz). In het aroma tonen van passievrucht en citrusfruit, in de mond een mooie zoetzuur balans en elegante afdronk. In een zwart schaaltje een marshmallow van matcha met ernaast twee aardbeien gedipt in olijfolie, afgedekte met een schuimige “tequila sour” en schotsen van witte chocolade gekruid met matcha. Goede smaken, niet te zoet met sappig frisse accenten door de aardbei. De heerlijke wijn sloot naadloos aan en maakte het gerecht wat lichter. (7,25)

Als afsluiter een krachtige espresso met tweetal lekkere friandises.

Bediening was zeer goed verzorgd op gezellige wijze met keurige presentaties van wijn en spijs. Leuk dat de chef zelf het pièce presenteerde.

De signatuur van de nieuwe chef is het makkelijkst te omschrijven als “comfort food” met hele pure (voornamelijk) mediterraanse smaken. Laagdrempelig zonder poespas op het bord. Ernaast een nette wijnbegeleiding en fijne bediening. Bedankt.

Dit restaurant stond eigenlijk al een flinke tijd op ons "verlanglijstje", maar de foto's van de inrichting hebben me eigenlijk al een paar keer tegen gehouden om een reservering te maken. De uitstekende recensies hebben ons toch overgehaald om ons daar maar eens overheen te zetten en eens richting Breda Centrum te gaan.
Het gevoel welke ik van de foto's van de inrichting kreeg, werden wel bevestigd ter plekke. Ondanks het feit dat het tegen een klooster oid is aangebouwd mist het sfeer. Je zit echt in een serre en het doet allemaal wat kil aan.
De ontvangst was verder prima en we werden naar onze tafel geleidt. Als aperitief werd een lekkere cava aangeboden waar we gebruik van hebben gemaakt.
Waar we normaal eigenlijk voor een menu van de chef gaan, besloten we deze keer een a la carte te gaan eten, omdat dit dan meestal ook iets grotere porties per gerecht betekent.
De eerste amuses kwamen op tafel. Het krokantje was ok, maar je verwacht bij een amuse een klein smaakbommetje. Dit bleef een beetje afwezig. De 2e amuse maakte dit helemaal goed gelukkig.
Als voorgerecht ging ik voor de steak tartaar met mierikswortel en bloemkool. Heerlijk gerecht, hoog op smaak, zalige texturen. Alleen vrij klein, wat nogal werd geaccentueerd door het formaat van het bord. Mijn vrouw ging voor de Coquille met paling & yoghurt. Heerlijke smaken en prima bereiding.
Nu waren de tussengerechten aan de beurt: Mijn vrouw ging aan de roodbaars met paling. Wederom heerlijk op smaak. Dit gold ook voor mijn gelakte buikspek met ganzenlever. Maar, deze gerechten waren zo mogelijk nog kleiner en op nog grotere borden geserveerd.
Op naar de hoofdgerechten: Mijn vrouw nam eend met wortel en kardamon. Ikzelf ossenhaas met ossenstaart. Zelden zulk mals vlees op. Ook geweldig op smaak. De crudite voegde helaas weinig toe. Verder weinig elementen op het bord, maar dat hoeft in principe ook niet. We hadden als supplement "dikke frieten met Belgische mayonaise" besteld. Deze viel compleet uit te toon. Als eerste zou je bij een restaurant als deze verse eigen gemaakte friet verwachten. Daarnaast was het een enorme portie welke totaal niet in verhouding stond tot de rest. Wellicht is het een idee om voortaan gewoon echt zelf verse frieten te maken maar dan in een kleinere portie?
Als dessert namen we een kaasplank. Erg leuk gepresenteerd met gekaramelliseerde pecannoten en een ananas chutney. 2 Of 3 leuke uitschieters bij de kazen. Niet heel spannend. Hierna nog aan de koffie met friandises gegaan: Deze waren weer dik in orde.

Tja… Eigenlijk voldeed het eten qua smaak zeker wel aan de verwachting en was de bediening prima in orde. Maar als je met zijn 2-en voor ruim 200 euro 4 gangen a la carte gaat eten, vind ik dat je mag verwachten redelijk voldaan naar huis te moeten kunnen gaan. Als we niet zo'n belachelijk grote portie frites hadden gekregen, zou dit niet het geval geweest zijn en dat vind ik eigenlijk niet kunnen. Ook was het jammer dat we naast de wijnkoelers gezet waren die om de haverklap aan/uit gingen en daarbij de nodige lawaai maakten.
Kortom: Zouden we nog een keertje terug gaan? Ik weet het niet…