De Notaris in Apeldoorn

Even op een zaterdag naar Apeldoorn fietsen. Geen probleem, de Kerst grammen moeten er immers nog af. De Notaris zag er druk en gezellig uit, niet te druk, maar er waren meer mensen binnen dan bij de buren. Dat schenkt wat vertrouwen, (we zijn nog nooit echt in Apeldoorn geweest), want waar mensen zijn is de kwaliteit goed. Toch? Wij kwamen hier toch wel heel bedrogen uit. Bij binnenkomst, was een echtpaar hun jassen aan het aantrekken, mooi dan kunnen wij aan het raam zitten. We hadden verwacht dat de kopjes en schoteltjes en de kruimels zo van de tafel geruimd zouden worden. We zijn immers nieuwe klanten. Het duurde even, maar na een minuut of vijf had de eerste serveerder onze tafel gevonden (bij het raam, middle of the show). We bestelden beide een Cappuccino en een stuk appeltaart. Voor het maken van een cappuccino hebben ze in Italië ongeveer 3 minuten nodig, daar worden de bonen vers gemaald, de melk gestoomd en gezet. Bij de Notaris is dat anders en is het een knopje op een automaat. Waarom het dan nog zeker zeven minuten moest duren voordat we onze koffie kregen blijft ons een raadsel. De kopjes waren niet schoon, waarschijnlijk net als de bierglazen in een koud borstel sopje. Misschien wel erger..... Oja, de appeltaart. Die zou zo komen. Juist nogmaals plus vijf minuten, de koffie was al op en de taart had net geen ijskristallen meer. Met een graadje of 5 buiten hadden we ons een warme appel punt voorgesteld, en dachten dat de 5 minuten extra waren voor het opwarmen. Helaas was dat niet het geval. Ter herinnering, de kopjes, schoteltjes en kruimels van de vorige mensen stonden nog steeds op onze tafel. Wij waren niet de enige, dit was routine, het niet opruimen van tafels. Wij slaan de Notaris over en zoeken de volgende keer een andere.