De Hofstee in Bladel

We hebben onze favoriet in Bladel weer eens bezocht. Met regenachtig weer was het binnen extra gezellig aan het raam bij openhaard. Het interieur is nog niet serieus veranderd maar deze is sfeervol en passend bij de Hofstee.
Het aperitief wordt door Rob van der Veeken (patron en chef) aangeboden. Een heerlijke Nederlandse mousserende wijn, brut 2011 van de Apostelhoeve met heerlijke aroma en aangenaam fruitig in de mond. Het borrelgarnituur bestond uit grote stukken luchtige kroepoek met hierop druppels mayonaise die met kalamansie aangezuurd waren, erg lekker. Verder een schaaltje met gekarameliseerde amandelen en een bakje met zwarte olijven.

De kaart werd uitgereikt, we kozen voor het vijf gangen menu met begeleidende wijnen. De eerste amuse kwam op een gebogen lepel, ijspastille van met citrusfruit gezuurde komkommer, hierop een schilletje van citrus en een stukje ansjovis. In de mond eerst het koele fruitige, dan komt hierbij een aangenaam bittertje van het schilletje en op het eind komt het ziltige van het visje. Een drietraps beleving, erg leuk bedacht.
De tweede amuse kwam op een zwart tegeltje, makaron van tomaat met hierop fruitige gel en een bolletje mozzarella, mooi! Ernaast op een lepel een bolletje mousse van asperge op een fruitige saus. Dit werd opgevolgd door een originele presentatie. Een golfbal van asperge mousse met ernaast een makaron van wortel. Hierbij werd een tube, gevuld met piccalilly, uitgeserveerd zodat je het balletje op je persoonlijke smaak kon afstemmen.

De eerste begeleider wordt door Sander Scheltinga de nieuwe sommelier op keurige wijze gepresenteerd. Een Riesling reserve 2011 van het huis Martin Schaetzel uit de Alsace, beetje ingetogen aroma en delicaat in de mond. Uit de keuken een kleurrijke presentatie opgebouwd rond een lapje Albacore tonijn. Gemarineerde asperges, kogel van avocado, gel van Limoncello en het geheel is afgewerkt met cressejes. De tonijn had een subtiele smaak en het garnituur speelde de hoofdrol. De wijn paste wel maar had voor mijn iets aromatischer mogen zijn, een delicate ronde.

De tweede begeleider sprong wel uit het glas, Cheverny Blanc van Philippe Sauger die een beetje Chardonnay aan de Sauvignon heeft toegevoegd. Er kwam een proefglaasje naast te staan. Een witte wijn die Maurice van Bussel, die de avond ervoor getafeld had, had achtergelaten, leuk! Uit de keuken een vegetarisch gerecht dat aan tafel door Rob van der Veeken de chef werd afgewerkt. Een ring van sperziebonengelei met decentraal een cilinder van bereiding van sperzieboon met erop een quenelle ijs van avocado. Centraal een bereiding met zaden, doperwt, asperge en krokant. Verder op bord nog schijfjes zoet zure biet en twee halve kogels rode bieten ijs. Mooie smaken die goed samen gaan, goede en afwisselende mondbeleving. De blinde geschonken wijn met oxidatieve stijl combineerde uitstekend bij de rode biet. De Cheverny vond ik wat beter bij het geheel combineren, niet in de laatste plaats door zijn heerlijke aroma.

Uit Portugal een Vinho Verde 2010 gemaakt van Alvarinho van het huis Foral de Melgaço, bloemig aroma met hints van tropisch fruit en een elegante afdronk. Uit de keuken op de graat gebakken schol met structuren van venkel, couscous, blokje crème fraiche met hierop haringkuit. Het geheel wordt aan tafel overgoten door een heerlijke Beurre Blanc saus die met zee-egel op smaak is gebracht, super! De cuisson van de schol was prima, heerlijk sappige vis met krokant korstje, de venkel combineerde er prima bij. De saus maakte er een feestje van, snoepen tot het kannetje leeg was. De wijn was een prima ondersteuner maar bleef vanwege de rijke saus, waar we een lichte overdosis genomen hebben, wat op de achtergrond.

Voor het hoofdgerecht was er een klassieke wat gerijpte Bordeaux geselecteerd, Chateau Belvue 2008. Vol en krachtig boordevol donker fruit en zachte tannines in de afdronk. Gebakken lamsmedaillon met licht krokante kruidenkorst, asperge, toren (schaakstuk) van paprikagelei, crème van gefermenteerde knoflook en een heerlijke, geconcentreerde lamsjus. Op een sideplate een stukje gestoofde lamsnek. Cuisson zeer goed, mooi rosé gebraden en mooi op smaak. Het stukje nek was erg krachtig maar dit paste prima bij de rijke saus. De krachtige wijn was een prima begeleider en ondersteuner van het gerecht, prima gekozen!

Een keuze mogelijkheid tussen kaas of zoet, we kozen beide voor het zoet.

De dessertwijn was er een die ik nog niet kende, leuk! Nectare 2008 gemaakt van Primitivo di Manduria van het huis Soloperto. Een versterkte wijn vol rood fruit en een ronde, fluweel zachte afdronk. Op het bord verse aardbeien en frambozen met toefjes schuim van yoghurt, quenelle ijs van basilicum, ijspastille van basilicum en halve kogel gelei van rozen. Voor de mondbeleving nog twee makarons en wat koekkruim. Verrassende smaak combinaties met als smaakmaker het basilicumijs, heerlijke afwisseling met de rozen gelei. Dit gecombineerd met een prima ondersteuner maken het gerecht, voor mij, de topper van deze lunch.

Als afsluiter nog een prima espresso met assortiment friandises waarbij het balkje gezouten karamel in positieve zin opviel.

Bediening was deze middag prima verzorgd. De wijnen werden door Sander Scheltinga de nieuwe sommelier uitvoerig toegelicht. Daar wij de enige gasten waren kregen we de volle aandacht en de chef lied zich ook regelmatig aan tafel zien, leuk!

Prijs kwaliteit is goed tot zeer goed, menu 39,50, wijn arrangement 34,50 en koffie arrangement 5,75. We hebben wederom een fijne middag beleefd bij de Hofstee. Tot de volgende keer.

De planning was om eind mei de Hofstee te bezoeken daar we dan in de buurt logeren. Een mooie Paasaanbieding heeft ons toch over de streep getrokken om eerder te gaan. Een viergangenmenu inclusief glas champagne, wijnarrangement, water én koffie met zoete lekkernijen voor € 65,- p.p konden we niet laten schieten.
Het weer liet het helaas niet toe om op de fiets te gaan dus de auto gepakt. Deze konden we op de royale parkeerplaats voor de deur makkelijk kwijt. De inrichting is ten opzichte van vorig bezoek niet opvallend gewijzigd, wel heeft het eet- en glasservies een upgrade gekregen. We waren benieuwd of Ron Verhage er was, die we kennen als sommelier van Linnen, hij was verhinderd. Arno Aartsen, de port expert, zou de wijnen deze middag verzorgen.
We kregen een tafel aan het raam en we bestelde een witte wijn als aperitief. Een biodynamische Sauvignon Blanc 2011 van Domaine Du Haut Perron uit de Touraine werd gepresenteerd. Een elegante fruitige wijn met stuivend aroma. Erbij een borrelgarnituur met een schaaltje zwarte olijven, gepofte wilde rijst en hartige spritskoekjes, lekker.
De eerste amuse was in paassfeer, een ei gevuld met Parmezaanse kaas, mousse van knolselderij en piccalilly. Leuk hoe de smaak overgaat van de hartige kaas via de romige knolselderij naar de fruitige piccalilly, die onderin zat.
De tweede amuse werd gepresenteerd in een cocktailglas. Marshmallow van appel, stukjes zure haring, wasabi ijs en twee bereidingen van rode biet, makaron en gel. De haring voerde de boventoon en het ijs was subtiel. Veel afwisseling in mondbeleving, een fijne amuse.

De eerste begeleider was een meer traditionele (niet te drooge) Duitser, Jean Baptiste Riesling Kabinett 2010 van het huis Gunderloch. Beetje ingetogen aroma waarin de typische Riesling te herkennen is. In de mond zijn de zuren door het zoet gecamoufleerd waardoor hij erg soepel weg drinkt en de wijn bezit fraaie mineraal tonen. Uit de keuken komt een mooie compositie die op een leiplaatje werd uitgeserveerd. Tartaar van makreel, bereidingen van komkommer, mousse van avocado, schuim van dashi en gepofte quinoa. Subtiele smaken waarmee aardig afgewisseld kon worden. De wijn ging naarmate hij iets warmer werd lekkerder ruiken maar bleef wat op de achtergrond.(9)

De tweede begeleider is een Muscat 2009 uit de Alsace van het huis Leon Beyer, mooi strak en elegant. Op het diepe bord dat wordt uitgeserveerd liggen stukjes asperge, ham en ei met erop saffraanijs, de asperge bouillon wordt aan tafel toegevoegd. Het ijs bleef net boven de warme soep waardoor hij niet smolt. De bouillon was mooi op smaak niet te romig. Vertrouwde smaken met als extra de warm koud beleving met het saffraan ijs. Het is moeilijk een soep tot het einde spannend te houden. De wijn is met zijn elegante fruittonen een mooie ondersteuner van het gerecht. (8,8)

We hadden gebruik gemaakt van de mogelijkheid tot uitbreiden en kregen nu een Portugese begeleider gemaakt van een viertal druivenrassen. De Grainha 2009 van het huis Quinta Nova, een heerlijke wijn met complexe neus en rijke mondbeleving. Rob de chef komt zelf uit de keuken om het topgerecht van deze middag uit te serveren en toe te lichten. Op een blauw glazen bord een mooi stukje gegaarde wilde zeebaars met hierop krokante schubben die voor een aangenaam mondgevoel zorgden. Ernaast een hollandaisesaus met zeealgen, ravioli gevuld met oester, twee saffraan mosselen, geblancheerde paksoi en een cilindertje met bereiding van kool. De vis was sappig en subtiel van smaak de hollandaisesaus was hierbij een uitstekende aanvulling. De ravioli met oester smaakte hemels en gaf een mooi contrast met de vis. Met het groente garnituur kon ruim voldoende worden afgewisseld. De wijn was een prima begeleider en ondersteuner van het gerecht, super! (9.6)

Voor het hoofdgerecht is een rode uit Hongarije geselecteerd, van het huis Takler uit de streek Szekzárd, de Bikavér ofwel Stierenbloed uit 2007, gemaakt van een drietal druivenrassen. Diep robijnrood van kleur, rijk, vol en rond. Op het bord bereidingen van het Kempische lam, een getrancheerd stukje van de rug, kotelet, stukje nek en een aardappel gevuld met stukjes nier. Erbij nog een groente garnituur met ziltige zeekraal, een quenelle aubergine pure en een jus van lam. De cuisson van het koteletje en de rug zijn super. Aan de rug zijn nog stukjes vet blijven zitten die krokant gebakken zijn. Deze geven het vlees een vollere smaak. Het stukje nek was wat vettig en aan de smaak van de niertjes moest ik even wennen, de aardappel verzachte de smaak en dat vond ik prettig. De wijn was een mooie aanvulling met zijn aroma maar zeker ook in de mond, een prima keuze weer. (9.4)

Het volgende gerecht kreeg twee begeleiders, een Huxelrebe 2009 Beerenauslese van Raddeck met fijne fruittonen en niet te zoet. En een tien jaar oude witte port van het huis Niepoort, oranje van kleur en met rijke complexe neus, in de mond vol en krachtig. In een diep bordje een crème brûlée van ganzenlever met erop drie bereidingen van rabarber. Een quenelle compote, ijs en een makaron van rabarber die optimaal met de Beerenauslese samen gaan. En voor de crème brûlée is de port geselecteerd die ik persoonlijk wat te pittig vond voor de milde smaak van de ganzenlever. De Beerenauslese gaf meer ondersteuning en was duidelijk verfijnder. Een aangename ronde weer. (9,2)

Arno de enthousiaste port expert waarmee ik gezellig kon kletsen liet me nog een glaasje Crusted port 2007 van het huis Niepoort proeven. Dit is een blend van de restanten van twee prima vintage ports uit 2003 en 2005, die leveren een prima eindproduct op. Mooie donkere kleur met heerlijke neus, zacht en rijk in de mond met lange afdronk, heerlijk! Helaas geen kaas erbij, wat voor mij het einde is van een lang traditie. De uitgebreide kaaswagen was deze middag niet opgesteld, jammer.

We gaan verder met een ijswijn 2007 uit een ongebruikelijk land, Georgië van het huis Satrapezo gemaakt van een voor mij onbekende druivensoort, Rkatsiteli. Hij heeft een mooie gele kleur en een bloemig ronde neus als een mooie nectar en in de mond is hij als een heerlijk fruitig bonbonnetje, zalig. Het dessert bestond uit drie kleine gerechten. In een wijnglas een huisgemaakte advocaat met vanille schuim en kruimels van melkchocolade. In een vierkant bakje een bolletje huisgemaakt koffieijs op een bedje van koffie kruimels. En de hoofdrolspeler was een eitje van witte chocolade gevuld met gel van ananas en een dooier van passievrucht. Dit leverde een hele mooie wijnspijs combinatie op, heerlijk. (9.3)

Als afsluiter de espresso met een viertal friandises, blokje noga, madeleine, kletskop en een soort pindarotsje met pure chocolade.

Bediening is onder leiding van Anne Geissen prima geregeld, vier personen voor een zevental tafels is een royale bezetting en het moge duidelijk zijn dat niets de aandacht ontging. Arno Aartsen presenteerde de wijnen op een gezellige, ontspannen, bourgondische wijze. Hij had veel aandacht voor de gasten wat sfeer verhogend werkte.

Prijs kwaliteit is goed tot zeer goed, een fijne beleving weer van een nieuw favoriet adres.

De ontdekking van 2011. De Hofstee heeft per 1 september nieuwe eigenaars, Rob van der Veken (chef) samen met zijn echtgenoot Shameeza (maître). Rob heeft vijf jaar naast Margot Reuten gewerkt bij Da Vinci en een kortere periode bij Gerard Wollerich en hij vond het en goed moment om zijn droom vorm te geven. Aan zijn rechterhand sous chef Werner die vier jaar naast Dick Middelweerd (Treeswijkhoeve) heeft gewerkt. De sommelier Arno Aartsen is vinoloog met SVH meestertitel, gespecialiseerd in port, hij is helaas vanwege een blessure afwezig. Gelukkig is er dan Anne, een topper uit de zwarte brigade van Da Vinci die tot mijn groot plezier is overgeschakeld naar Bourgondisch schenken, kortom een dreamteam.
Het eerste nieuwtje is de mogelijkheid voor de lunch op zondag, deze hebben we meteen gereserveerd. Het weer was wisselvallig zodat dat een tafel binnen de beste optie was. We kregen een ronde tafel, gezellig bij de open hard aan het raam. Keurig gedekt met fijn linnen, met bestekdelen van het model Haags lofje en aangekleed met verse bloemen en kaarslicht. Het restaurant is een echte hofstee, knus ingericht met veel hout, een mooie oude rode tegelvloer, rekken met wijn en centraal een ruime bar. De tafels staan op royale afstand van elkaar en op de achtergrond een jazzy muziekje. Het terras is knus ingericht met verschillende door haag afgescheiden ruimtes die voor privacy zorgen en veel groen.
We bestellen een witte wijn als aperitief en kregen een Sauvignon 2010 van het huis Du Haut Perron uit de Touraine, mooie fruitige wijn met stevige afdronk. De borrelhap bestond uit bladerdeeg stengels met parmezaan en een bakje milde zwarte olijven. Kort hierna kwam een langwerpig bordje met amusehapjes. Een rabarberlolly die in een keer in de mond moest, deze had een heel subtiele smaak, aangenaam. De tweede was een spritskoekje met zout kristallen en hierop een quenelle mousse van olijfolie, een prima combinatie van hartig, zoet en zalvend. In de derde meer aardse tonen met blokjes rodebiet met hierop een quenelle bietenijs.

De tweede amuse was een hele luxe, een stukje pure kingkrab en in een vertikaal suikerrolletje een salade van kingkrab met hierop een schuim van appel, ernaast nog twee komkommerbereidingen en blokjes appel. De kingkrab was puur met rijke smaak, de combinatie met zowel de milde komkommer en subtiele appel was helemaal toppie, de wijn was net wat te krachtig voor deze super verfijnde combinatie.

Voor de eerste gang een Hongaarse Olaszrizling 2009 van het huis Figula, in de neus hints van rijpe meloen en kruisbes, subtiel fruit in de mond en elegante afdronk. Op het bord mooie stukken kreeft met uitstekende cuisson en volle smaak, een gekarameliseerde langoustine, aardappelsalade, venkel crème, mini tomaat, een gekruid blaadje van deeg. Voor de mondbeleving wat zaden, nog ziltige groente en een blokje aloë vera. In een klein glaasje ernaast geconcentreerde kreeften bisque. De kreeft combineerde mooi en zeker ook soms verrassend met de smaken op het bord. De aloë vera gaf een speciaal accent, de bisque gaf hartige afwisseling, de wijn was een prima ondersteuner en begeleider. De langoustine was uitstekend en zorgde voor zoete accenten. Veel smaken die van dit gerecht een avontuur maken, helemaal toppie. (9.8)

Anne schenkt de volgende wijn ditmaal uit Oostenrijk, een Neuburger 2007 van Ernst Tribaumer. Mild aroma met mooie minerale toets en hints van noot, in de mond rijk met enige kruidigheid, een speciale wijn van een druif die ik nog niet kende. De presentatie van het volgende gerecht lijkt op een schaakbord. Witte sint jacobsmossel wordt afgewisseld door donkere zomertruffel op een bedje van krokante zomergroenten met blokjes kalfswang en ernaast nog een schaakstuk van topinamboer (aardpeer). De subtiele mossel vindt aardse ondersteuning bij de truffel een stukje mondbeleving door de knapperige groenten en wat smaakversterking bij de kalfswang. Ook de wijn is een prima aanvulling op heerlijke smaken. Kortom, wederom een topgerecht. (9.7)

Uit Chili de Chardonnay 2009 van Tarapaca met lichte houtrijping, mild citrusfruit met tonen van mango in de neus en in de mond vol met dikke afdronk. Op het bord gebakken scholfilet met een krokant jasje en een mooie fruitige schuim, artisjok met krokant jasje, zoetzure pompoen, pompoen crème en risotto. Een mooi stukje schol dat goed combineert met het smakenpalet op het bord, de schuim heeft een volle smaak en de artisjok is mild, de wijnkeuze is ook weer goed, de wijn is opgewassen tegen de wat rijkere smaken op het bord. (9,0)

Weer terug naar Oostenrijk met de Blaufrankisch 2008 van Heinrich, in de neus tonen van kers, zwarte bes en een hint van hout, in de mond elegant sappig zwart fruit. Twee stukken krokant gebakken zwezerik, gekarameliseerde witlof, lapje gestoofd kalfsvlees, amandelschaafsel, kaviaar voor de mondbeleving met ernaast nog een mooie kalfsjus met rode wijn. Weer een gang om van te smullen, de jus is mooi op smaak zonder overheersend te worden, de zwezerik smelt op de tong en het kalfsvlees is super mals. De wijn vult de smaken mooi aan en word zelf steeds lekkerder tijdens de gang. (9.5)

Naar Italië met de Primitivo van Doppio Passo, mooie rode robijn rode kleur, tonen van kersen en pruimen, soepel en iets rond in de mond met goede balans tussen tannine en fruit. Op het bord een gevuld broodje, spinazie, snijboontjes aardappelschijfjes en kers, overgoten met een kruidenjus. De vulling van het broodje was speciaal, twee mooie stukken Bresse duif met ertussen een stukje ganzenlever omwonden met een hartig lapje spek. De duif had een uitstekende cuisson en een rijke smaak, de ganzenlever vulde het aan evenals het hartige lapje spek. Het broodje was wat moeilijker te eten met vulling, daar het met inhoud moeilijk te snijden was, maar na deze eruit te hebben gehaald ging het prima. Met de groentes kon je afwisselen, de kersen gaven ook fijne accenten. De wijn was een goede ondersteuner en kon de smaak van de duif krap bijbenen. (9.3)

Tijd voor de erfenis van de vorige eigenaar, het hakblok met kaas waarmee de Hofstee een grote reputatieheeft opgebouwd. Het blok waar inmiddels een grote collectie kazen een plaatsje hebben gevonden. Ze passen er zelfs allemaal niet eens op want op de ton en tafel naast het hakblok liggen nog mooie kazen. Rob is uit de keuken gekomen om me te begeleiden naar het hakblok om te helpen bij de keuze. Ik ga voor mijn favorieten, Munster, Epoisses en in calvados gedrenkte camembert aangevuld met een drie jaar oude geiten kaas, een twee jaar oude komijnekaas, Grana Padano en een Rijpenaar VSOP. De drie jaar oude geitenkaas was de meest speciale kaas, de smaak van geit is nog steeds aanwezig maar de structuur van de kaas is erg droog geworden. Op tafel is inmiddels het garnituur voor de kaas uitgeserveerd. Donker notenbrood, vijgenbrood, dadels en pruimen compote. De begeleider wordt door Anne gekozen daar ik zelf niet veel van port weet. Bij de Hofstee hebben ze een van de grootste collecties port van Nederland en een dubbele magnum van Graham die door Arno Aartsen gewonnen is. De keuze van Anne is een zuid Afrikaanse vintage 1999 van Du Toitskloof geworden. Een mooie port met verfijnde belegen smaak, een minpuntje is het hoge alcoholpercentage dat hem wat moeilijker drinkbaar maakt bij de geconcentreerde kazen.
Om te proeven word er nog een soufflé van kalamansie (citrusfruit) gepresenteerd in een klein kopje. Een hele mooie luchtige met subtiele fruitige smaak.

Partner heeft gekozen voor een zoet dessert, in een wit schaaltje mooie blokjes fruit, netjes geordend en een lepel ijs van kalamansie en een zoete vinaigrette. Hierbij werd de bekende Electra Orange Muscat uit Californië met appelcider smaak. Ze was hiermee in haar nopjes.
Als afsluiter nog een mooie espresso met een drietal frandises.

Daar we een groot deel van de tijd met zijn tweeën in het restaurant zaten is een extra taak van de bediening om voor een stukje gezelligheid te zorgen. Dit gaat Anne van nature erg goed af, ze straalt plezier uit, is ervaren en heeft kennis van zaken waardoor ze al een onmisbare schakel is geworden. Samen met Rob, die zelf zijn kunstwerkjes mee uitserveerde, hebben ze voor een onvergetelijke middag gezorgd.

Prijs kwaliteit is erg goed, het zes gangen all in menu kost 99,- wat een smak geld is maar prima waar voor zijn geld bied.