Hotel Duinoord in Vrouwenpolder

Het eten was één grote deceptie. Het lijkt erop dat dit dan toch echt een ‘toeristenfuik’ is waar de spirit om het goed te doen er niet is of nooit geweest is.

We hadden beiden een Wiener Schnitzel besteld omdat we zin in een ‘basic gerechtje’ hadden. Het is natuurlijk bijna een plicht om juist de eenvoudigste gerechten goed en smakelijk te bereiden. Immers, geen restaurant wil horen dat ze ‘de basics niet onder de knie hebben’. Maar het werd een ramp van formaat. Een symfonie van gemiste kansen.

Er werd een karig ‘noodrantsoen’ op tafel gesmeten dat bestond uit een schnitzel, een bakje gebakken aardappelen voor mij, een bakje patat voor mijn partner en een extreem klein schaaltje ‘salade’.

De schnitzels waren compleet smakeloos en bestonden voor een groot gedeelte uit oneetbare zenen.

De aardappeltjes waren smakeloos en melig. Bovendien niet goed gebakken en druipend van het vet.

De patat compleet smakeloos.

De salade was een zeer, zeer klein hoopje doodgeslagen groen met een dof sausje erover. We hebben het niet aangeraakt. Presentatie is een factor, dus niet niet-proeven is geheel legitiem.

We zijn vrij snel na aanvang opgehouden met eten en daarop heb ik m’n klacht op diplomatieke maar duidelijke wijze aan een leidinggevende geuit. Het verbaast me telkens weer hoe deze mensen in de verdediging gaan. In wil één reactie even noemen: ‘natuurlijk maken we die salades van te voren want als er 300 man komt eten hebben we geen tijd voor het maken van salades’. Ik heb vervolgens uitgelegd dat een klant totaal niet geïnteresseerd is in de logistiek en de werkwijze achter de schermen. Een klant is slechts geïnteresseerd in een smakelijk gerecht en een redelijke prijs-kwaliteitverhouding. Ook dat is basiskennis.

We hoefden echter niet te betalen, dus de coulance is ok.

Wat is hier aan de hand? We kennen namelijk genoeg restaurants waar de basics wél in orde zijn, ook voor die prijs. Het begint natuurlijk bij de inkoop. Alle producten mogen duidelijk niets kosten om de winstmarge zo groot mogelijk te houden. Wéér staat hier het bijeenharken van zoveel mogelijk geld bovenaan de lijst. En ik kan het niet laten om te zeggen: de auto van de eigenaar die voor de deur staat is ongeveer zo groot als het bedrag waarvoor de meeste mensen een hypotheek afsluiten.

Kortom: het totaalplaatje is onthutsend. Het restaurant ligt aan het einde van een doodlopende weg. Dus als u honger hebt en per ongeluk deze weg inrijdt, hebt u geen keuze meer. En daarop lijkt de complete bedrijfsstrategie gebouwd.