Community in Turnhout, Antwerpen Locatie wijzigen

Het eten was top! Dingen gegeten die ik anders niet zou eten, maar daarom was ik net eens zo verrast. De bediening was ook fantastisch!

Het restaurant is gevestigd in een riante villa gebouwd in Engelse stijl met voldoende eigen parkeerplaatsen. Binnen een romantische huiskamerstijl die aan Laura Ashley deed denken. We werden begeleid naar een tafel aan het raam, fijn. Een uitgebreide aperitiefkaart stond op tafel. Ik koos de Crémant de Bourgogne Brut van Pigneret Fils die zeer goed beviel. Ernaast een amuse trio. Om te starten een schaaltje met crème van geroosterde bloemkool in crème fraîche afgedekt met een dun laagje oester en maanzaadjes. Dat lepelde lekker weg.
Een kopje met winterse velouté van erwten en kleine blokjes rookworst waarbij een kleine broodstengel, goed.
Om af te sluiten een “biscuit” van mosterd met quenelle crème van lomo afgewerkt met pico krokantje en takje dille, smaakvol.

De eerste begeleider werd keurig gepresenteerd door de blonde sommelière. Uit Friuli een Sauvignon van Cantina Rausced, krachtig aroma met tonen van grapefruit, in de mond soepel met mooie zuren. Centraal op het bord een cilinder handgesneden runder tartaar van de Blonde d’Aquitaine op een grof gesneden paddenstoelen tapenade, afgewerkt met dikke krullen ganzenlever, plakjes truffel en slablaadjes waaromheen een dressing van truffelmayonaise. Top kwaliteit vlees, zeer delicaat en super zacht. De aardse tonen van de paddenstoelen en ganzenlever zorgde voor een mooie smaakbeleving. De sla had van mij niet gehoeven. De wijn vulde het gerecht aan met zijn zuren en aangenaam aroma. (8,25)

Door met een Limoux Oceanique Toques Et Clochers 2017 van Sieur d'Arques een prima chardonnay, elegant en gebalanceerd. Op een mooi wit bord een klassieke presentatie. Een op de huid gebakken rode poonfilet met Bretoense Sint-Jacobsvrucht en dun gesneden prei in een beurreblanc met dille-olie en twee slanke quenelles aardappelmousseline aangemaakt met romanesco. Pure smaken die mooi in balans waren en waarbij de chardonnay naadloos aansloot. (8)

Spaans rood voor bij het pièce, Finca Muñoz Colección de la Familia 2018 van Bodegas Muñoz gemaakt in een geconcentreerde, relatief soepele, ronde stijl. Waarbij fazant en croûte gevuld met pancetta en savooikool waarbij stukjes borstfile in eigen saus, stronkje gestoofde witloof, spruitjes in een crème van knolselderie, veenbessen en aardappel gratin. Keurige bereidingen met goede smaken waarbij de wijn keurig in balans was. (8)

Als dessertwijn een Muscat de Rivesaltes van Mas de la Devèze, gemaakt in verfijnde stijl met lichte kleur en de typische Muscat toets. Uit de keuken een mooie presentatie. Als basis een biscuit van hazelnoten uit Piëmonte en karamel waarop bereidingen van melkchocolade met hazelnoten, ernaast in koekcrumble een dikke quenelle ijs van praline. Krachtige smaken die aan Snikkers deden denken maar dan met heerlijke hazelnoot toets. De verfijnde smaken van de wijn werden weggedrukt waardoor de alcohol op de voorgrond kwam, jammer. (7,75)

Bediening was zeer goed verzorgd op correcte wijze met de Sommelière in de hoofdrol.

Samengevat was het genieten in een romantische ambiance van klassieke gerechten, goede wijnen en fijne bediening. Bedankt.

We sloten onze herfstvakantie met een uitgebreide lunch in Turnhout. De inrichting is duidelijk knusser geworden met een huiskamersfeer in rode en groene tinten.
Als aperitief een volle Retzbacher Weissburgunder van Christine Pröstler die zeer goed beviel. Op zwarte kiezels voor mij krokante wafeltjes van rode biet waartussen romige geitenkaas en tomaten confiture volgens Zuid Afrikaans recept, prima.

De eerste begeleider werd keurig gepresenteerd, een klassieke biodynamisch gemaakte Muscadet van Domaine de l'Ecu gemaakt in delicate stijl met subtiele oxidatieve toets. Op het bord een stuk gerookte en licht geroosterde makreel in een sherry vinaigrette waarbij cannelloni en ravioli van rammenas gevuld met gepekelde makreel, afgewerkt met en plakjes radijs en dotjes citroenmayonaise. De makreel was hoog op smaak, helaas iets minder mijn voorkeur. De vinaigrette verzachte de smaak en de rammenas zorgde voor een aangename bite. De wijn vond ik iets te licht. (6,75)

Door met een Terroir des Dinosaures Ampelosaurus Chardonnay van Anne de Joyeuse, een echte allemans-vriend met verfijnde zuren en ronde karamel tonen. In een diep zwart bord stukken boterraap omwikkeld met dunne plakken eendenborstfilet in schuimige tikka masala saus, afgewerkt met gepofte boekweit, gepekelde mosterdzaadjes en toefjes sinaasappel gel. Veel smaakbeleving en goede texturen waarnaast de wijn keurig in balans was, genieten. (7,5)

Over naar vol blond bier met de Oriënt-ale van de Dochter van de Korenaar, gebrouwen met koji, thee en sakegist. De chef presenteerde zelf haar gerecht. Zacht gegaarde duivenborstfilet met bereidingen van Hokkaido pompoen en plakken gebakken bospadenstoelen in een schuimige saus van sake en boter. Prima cuisson, mooie volle smaken met subtiele Aziatische toetsen die goed combineerden met het bier, weer eens iets anders. (7,5)

Door met een Bourgogne Aligoté gemaakt in een strak droge stijl met redelijk krachtige zuren en aangename mineraliteit. Op een wit bord een op de huid gebakken zeebaarsfilet waarop broccoli en dunne plakjes gefrituurde paddenstoel, gelegen in een kruidenolie met scampi anglaise. Pure smaken die werden versterkt door de zuren van de heerlijke wijn. (7,75)

Over naar rood met een Le Pur Fruit du Causse Cahors 2019 van Château Combel La Serre, krachtig aroma met aangename kruidigheid, in de mond strakke zuren (bes, braam) en verrassend sappig met kruidige afdronk. Ernaast een redelijk strakke presentatie, medaillon van hertenrugfilet met brunoise en crème van rode biet en schijfjes knolselderie, aan tafel afgewerkt met een wildjus. Prima cuisson en mooie volle smaken die werden aangevuld door de zuren en kruidentoetsen van de wijn. (7,75)

Als dessertwijn Thüngersheimer Scharlachberg Rieslaner Spätlese van Christine Pröstler, heerlijk aroma met een vleugje petrol, in de mond sappige zuren met subtiele rondingen. Uit de keuken een halve schijf gekarameliseerde ananas waarnaast een grote quenelle passievruchtensorbet, afgewerkt met kokos crumble en mangosaus. Een uitstekende smakencombinatie die ik kan erg waarderen, krachtige smaken met intense zuren die de wijn helemaal tot zijn recht deed komen, toppie. (8,5)

Als afsluiter nog een espresso met een tweetal lekkere friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd op gezellige wijze met veel persoonlijke aandacht.

Samengevat was het een geslaagde afsluiter van onze herfstvakantie. Relatief eenvoudige gerechten met kundige bereidingen waarin pure smaken centraal staan. Ernaast een uitgelezen drankenselectie in een fijne huiselijke sfeer, bedankt.

Retour naar onze favoriete Italiaan, wat eigenlijk alweer te lang geleden was. Stappen binnen in het vertrouwde interieur met enkele kleine modificaties. Nieuwe kuipstoelen, niet alle tafels met linnen ingedekt en bij de open haard de portretten van het koppel ter ere van hun 30 jarig jubileum, respect.

Als aperitief een Biancodama 2020 van Dama del Rovere die goed beviel. Ernaast een amuse trio uitgeserveerd op een lang bordje. Om te starten een fregola salade uit Sardinië aangemaakt met basilicum en porchetta. Pure smaak met subtiele bite.
Een lauwwarme flan met mediterraanse groenten (paprika, aubergine en courgette) en dotje crème van groene kruiden, erg lekker.
Als finale een aangenaam gekruid warm Italiaans hamburgertje met reepje krokante focaccia.

De eerste begeleider werd kundig gepresenteerd, Pinot Grigio 2019 van Cantina d'Isera, herkenbaar aroma in de mond iets droger dan verwacht. Uit de keuken tartaar van zeebaars aangemaakt met tomaat en bieslook, erop een takje dille en rolletjes zoetzure komkommer, waarbij dotjes burrata, druppels saffraan mayonaise en een vinaigrette op basis van rucola. Verfijnde pure smaken met sappige texturen die mooi combineerden met de elegante wijn. (7)

Door met een Cambrugiano 2017 van Belisario, Verdicchio met korte houtrijping, verfijnd met vleugje vanille en subtiele mineraliteit. Waarbij Fettuccine alla Pescatora à la Fabio. Ofwel zwarte lintpasta met sappige tomatensaus royaal gevuld met stukjes pijlinktvis en schelpdieren afgewerkt met Siciliaanse crumble. De pasta was in kleine stukken gesneden waardoor je hem comfortabel met de lepel kon eten, fijn. Pure smaken die keurig in balans waren met de wijn. (7,25)

Voor bij het pièce Orion Primitivo 2020 van Li Veli, vol en rond aroma met tonen van karamel tabak, in de mond aangename zuren met kruidigheid en een ronde afdronk. De chef presenteerde zelf het pièce. Perfect gegaarde ree medaillons met snijbieten uit Catalonië waarop gebakken beukenzwammen, flan van champignon, blokjes knolselderie en crème van aardpeer, aan tafel afgewerkt met een delicate wildjus op basis van Valpolicella. Heerlijk vlees met super zachte textuur en mooie pure smaken in het garnituur. De wijn sloot naadloos aan, genieten. (8,75)

Bediening was uitstekend verzorgd zoals we van de sympathieke, enthousiaste maître gewend zijn.

Samengevat was het een geslaagde middag in Italiaanse sferen. Bedankt.

Vandaag 13/6/2021 voor Vaderdag hadden mijn echtgenote en de kinderen mij willen verrassen met een etentje in dit restaurant.

Hallucinant was de ongekende pretentie van de zaakvoerster (zij deed zich als verantwoordelijke zaakvoerster voor) en de bijzonder onprofessionele en onverzorgde maître van dienst. Onze klacht gaat voornamelijk uit, naar de vindingrijkheid, en geslepenheid waarmee dit restaurant zijn kaart en prijssetting adverteert.

We zijn een gezin dat wekelijks minstens, twee tot driemaal per week een 1 tot 3 sterren Michelin restaurant bezoekt en daarnaast nog evenveel aangeprezen bordjes of couverts resto die Michelin in haar gids vermeld.

Tijdens het wachten op het menu, komt er reeds een klant naar de zaakvoerster zijn beklag doen dat hij reeds 30 minuten aan een tafel zit zonder een bestelling voor een drankje en geen kaart gekregen heeft. Er ontstaat ene kleine discussie die overigens niet eens staande tussen andere gasten hoefde gevoerd te worden.

We krijgen het menu aan onze tafel. We zijn een gezin met twee volwassenen een kind van 11 jaar en een kind van 5 jaar.

Links van de menu kaart zien we de a la carte gerechten en bijhorende prijzen.

Rechts van de menu kaart, staat er in grote drukletters MENU met daaronder, klassiek zoals in vele restaurants gebruikelijk een opsomming van de voor en hoofdgerechten zowel de keuze van desserts onder elkaar.
Daaronder gevolgd met 3-gangen menu 45 euro zonder wijnen en 65 euro met wijnen. Verder 4-gangen menu en dan 5-gangen menu. Erg onduidelijk enkele opgesomde gerechten bij elk gangen vermeld.

Het spreekt voor zich dat wanneer men MENU met daaronder de gerechten vermeld, alsook daarna 3,4 en 5 gangen met de respectievelijke prijzen, de genodigden niet nog eens alles gaan lezen wat er onder 3 (4 of 5) -gangen allemaal vermeld staat maar dat het gebruikelijk is dat men bedoeld dat er een keuze uit de onder het MENU vermelde gerechten kan gemaakt worden.

De slordig en verschrikkelijk onprofessioneel ogende maître (opmerking die overigens wij niet alleen maken, maar op diverse sites reeds klachten over geuit werden) komt aan onze tafel en we geven hem mee dat we 3 maal een 3-gangen menu nemen voor de ouders en het oudste kind, waarvan twee 3-gangen menu’s met salade van kreeft en een ravioli met krab. (Gerechten die eveneens onder MENU vermeld stonden). Een 3-gangen menu werd besteld met eveneens salade van kreeft en een entrecote (ook op menu vermeld) voor het kleinste kind werd er een gerecht op basis van krab “a la carte besteld”.

De maître noteert onze bestelling onder 3-gangen menu en rept met geen woord dat we ons ergens over zouden vergist hebben. We nemen hierbij een glaasje champagne voor de vader en een mocktail voor de dame. Een half flesje wijn van 62 euro.

Op einde diner vragen we dessertkaart voor het 3-gangen menu en kiezen een dessert hier uit.

Ditmaal met een foodie die ik al jaren ken van social media naar een hotspot in Turnhout. Gevestigd op de bovenste etage van de Turnovatoren. De ingang moesten we even zoeken, dan met een eigen lift naar de 18e etage vanwaar we de gehele stad konden bewonderen. Rondom kamerhoge ramen, centraal de open keuken met ernaast de bar en loungeruimte. De inrichting is strak modern met lichte houttinten, muren en plafonds zijn zwart. Ons tafeltje was de kleinste die ertussen stond, juist voor de bar met uitzicht op de open keuken.

Om de smaakpapillen de activeren kregen we een shotje van appel en verveine. Als aperitief een Champagne Brut blanc de blancs van Saint Germain de Crayes die zeer goed beviel. Het eerste hapje kwam op een houten lepeltje, gelakte zeepaling met zuring en bloemkool, verrassend lekker.
Gevolgd door een tarteletje met grijze garnalen en takje dille, goede nasmaak.
En een brioche broodje met plakje mangalica ham en structuren van Parijse champignon, de smaak van ham kwam wat op de achtergrond.

Bij het warm brood een uitgebreid garnituur en een flink gereedschapskistje waar we het deze middag mee moesten doen. Het werd krap op de tafel.

De eerste wijn werd op enthousiaste wijze door de Sommelière gepresenteerd. Grüner Veltliner Ried Loiserberg van Weingut am Berg, fris met een mineralige afdronk. De chef presenteerde de eerste gang. Een mooi bord met carpaccio van handgedoken Franse coquille op een bedje van ganzenlever, afgewerkt met plakjes gefermenteerde ijspegel, stukjes hazelnoot, grof gemalen zeezout en kleine takjes dille. Aan tafel aangevuld met een vinaigrette op basis van zuurkoololie. Verfijnde smaken die de mineraliteit van de wijn versterkte. (7,75)

uit Rias Biaxas een Albariño van Lagar de Besada, elegant met subtiele ziltigheid. Een gestapeld gerecht met als basis tartaar van langoustine waarop crème fraise aangemaakt met mierikswortel, krokantje en cremeux van bloemkool afgewerkt met een quenelle Royal Belgian kaviaar. De vinaigrette was op basis van dilleolie met crème fraise en mierikswortel. De delicate maken van de langoustine en kaviaar gingen op in het geheel. Mooie smaken en goede textuur, de dille toets wat op de voorgrond. (8)

uit Spanje een Santpere Blanc Vinyes Velles 2017 van Moixent met de Pedro Ximénez in de hoofdrol. Uit de keuken een strakke presentatie. Rode mul op een bedje van trompet de la mort met ernaast dotjes crème van wortel, aan tafel afgewerkt met een beurre blanc waarin Royal Belgian. Een keurig bereide klassieker die goed combineerde met de Pedro Ximénez. (7,75)

over naar rood met een Lo Camin de Lumet uit de Limoux, sappig met tonen van zwarte bes en kers en een vleugje hout. De chef presenteerde de “chefs bite”. Een compacte compositie, kalfszwezerik van het hart op een risotto van knolselderie aangemaakt met cantharel en truffel, erop plakjes gefermenteerde knolselderie. De zwezerik was keurig gebakken. Mooie volle smaken met aardse tonen, de wijn vulde het gerecht aan met zijn zuren, genieten. (8)

voor bij het pièce een heerlijke klassieker, Pouilly-Fuissé 2016 van Chalet Pouilly. Op het bord een bruingebakken grietfilet op een mousseline van aardpeer met eromheen olie van dragon, erop winterwortel, aan tafel afgewerkt met een schuimige schaaldierenjus. Mooie pure smaken, de dragon toets vond ik verrassend lekker, de wijn sloot naadloos aan. Voor mij de topper van de middag. (8,25)

een speciale dessertwijn, Pommeau de Normandië van Château de Breuil gemaakt van calvados en appelsap. Waarbij een Franse klassieker “tarte tatin” ernaast een quenelle vanille-ijs met olie van duindoornbes op een crunch van hazelnoot en een crème van duindoorn. Alle goed uitgevoerd. (7,5)

als afsluiter een espresso met een drietal lekkere friandises.

Bediening was zeer goed verzorgd op gezellige wijze. Een hoofdrol voor de sommelière met haar enthousiaste presentaties, leuk dat de chef verschillende gerechten zelf presenteerde.

Samengevat kunnen we stellen dat het een echte hotspot is geworden met veel aantrekkingskracht, de lunch was bijna volzet. Keurige bereidingen met klassieke basis en moderne twist waarnaast een gul geschonken wijnarrangement. Dit in een hippe ambiance met uitzicht over de Kempen. Bedankt.

MEEST ERBARMELIJKE RESTAURANTERVARING UIT MIJN LEVEN!

Brasserie Stadspark stond bij mijn kinderen en mezelf hoog aangeschreven, jarenlang, tot en met gisteren. Wat ons daar is overkomen, tart -voor mij alleszins- alle verbeelding. We gaan wekelijks op restaurant, zijn geen moeilijke klanten, en worden zelfs op onze vaste stekken steeds hartelijk verwelkomt en zelfs op handen gedragen. We zijn altijd beleefd en vriendelijk naar het personeel toe, en geven steeds minstens 10% fooi. Niet soms, maar altijd! In het Stadspark bestelden we gisteren 18 verse oesters als voorgerecht, hetgeen niet veel werk van de keuken vraagt om die te serveren. Op het menubord stond een Trio van Grijze Noordzeegarnaal vermeld, een bord bestaande uit één tomaat met grijze garnalen, een garnaalsoep en een garnaalkroket. Mijn zoon vroeg of hij alleen Tomaat Garnaal met frietjes zou kunnen krijgen waarop ik hem zei dat ik het zou vragen. We bestelden 3 x Mosselen met Witte Wijn, 1 Wok met kip, en vroeg dan of ze van het Trio van Grijze Noordzeegarnaal een simpel bord zouden kunnen serveren met enkel Tomaat Garnaal (met dan twee of drie tomaten i.p.v. één). De dame die de bestelling opnam reageerde ontwijkend, en was niet enthousiast om dit even aan de keuken te vragen. Toen ik haar zei dat we vaste klanten zijn en altijd 10% fooi geven, gaf ze een ontwijkend antwoord. Toen een kelner die mij kende onze tafel passeerde, vroeg ik hem of dit mogelijk zou kunnen zijn. Die man gaf mij een abrupt misprijzend antwoord op een driftige manier, hetgeen mij onaangenaam verraste. Vervolgens heb ik dan maar een extra Mosselen met Witte Wijn besteld, dus 4 x Mosselen met Witte Wijn en 1 Wok met kip. Toen de kelner naar het buitenterras liep, waar geen klanten zaten, ben ik naar hem toegestapt met de vraag welke de logica was, want een bord serveren met twee tomaat garnaal is toch minder werk dan een bord met drie verschillende garnaalbereidingen. Daar bovenop zei ik dat hij toch wist dat ik steeds een goede fooi geef, hetgeen hij toegaf. Hij wilde mij echter niet tegemoetkomen, en wimpelde mij nonchalant af. Op het terras zaten toen drie heren verwonderlijk naar mij te kijken, heren die ik niet ken, maar blijkbaar verantwoordelijken van de brasserie. We bestellen na de hoofdgerechten ook nog eens 4 nagerechten. De rekening bedroeg 269 EUR, en toen ik aan de dame die ons serveerde vertelde dat ze 25 EUR fooi was misgelopen door de onaangename service, stonden twee van de drie bovenvermelde heren, beide met een bierbuik, plots aan de kassa met bedreigende blikken. Beide maakten me duidelijk dat ik een onwelvoeglijke klant was, dat ik eten van de menukaart moet bestellen, en als hij mij niet aanstond, dat ik dan maar moest oprotten. Eén van de mannen liep vervolgens weg, terwijl de andere er nog een schepje bovenop deed. Ik probeerde hem uit te leggen dat het ocharm om twee tomaten ging, gemakkelijke gerechten besteld had (bijna allemaal dezelfde), en dat ik 269 EUR had besteed. Daarop zei de man op een bijzonder grofgebekte manier dat het hem geen reet kon schelen hoeveel ik besteed had, en dat ik voortaan maar beter kon wegblijven. Ik zou graag willen weten wie deze heren zijn. Nooit eerder werd ik op zo'n akelige en afgrijselijke manier in een restaurant behandeld (en misschien dan ook nog door verantwoordelijken). Na honderden of zelfs duizenden restaurantbezoeken, is dit mijn allereerste commentaar die ik online plaats. Ik ben gedegouteerd van deze verwerpelijke gebeurtenis. Ze hebben niet één klant maar vijf verloren, want mijn kinderen zullen er ook nooit nog een voet binnenzetten.

Na een te lange tijd met familie en vrienden terug naar onze favoriet in Turnhout. Na een warm ontvangst werden we begeleid naar een grote rechthoekige tafel aan het raam. Als aperitief een heerlijke spumante gemaakt van Ribolla Gialla 2010 van het huis Eugenio Collavini. Ernaast een amuse trio. Een slaatje met kip met schuim van komkommer, flan van artishock met cherrytomaatjes en een culinair hamburgertje met een reepje focaccia, mooie smaken. Natuurlijk mocht de mini pizza met pikante uiencompote niet ontbreken.

De eerste begeleider werd keurig door Liana op gezellige wijze gepresenteerd, een Gewurztraminer 2016 uit de Trentino van het huis d'Isera, verfijnd en frisser dan die uit de Alsace. Uit de keuken de inmiddels klassieker van chef Fabio. Carpaccio van Turnhoutse steur, erop een zoetzuur honingtomaatje, blaadjes rucola, kapperappel, toefjes saffraanmayonaise en krokantje van algen. De smaak van de steur was iets uitbundiger dan ik me kon herinneren, het garnituur combineerde prima en de Gewurztraminer sloot naadloos aan. (9)

Door met een RISOTTO “Ode aan Gualtiero Marchesi” (Hij werd beschouwd als de grondlegger van de vernieuwde Italiaanse keuken) die wat verder doorgegaard was dan gewend. Hierdoor een zachte zelfs wat sappige textuur. Erin vonden we stukjes snoekbaars, plakje pancetta, rivierkreeftjes, bosui en aangename kruidentoetsen met dragon, gefruite bladpeterselie en een crumble van Taggiasche olijven, heerlijk. Ernaast een Broy 2011 van Eugenio Collavini die er een feestje van maakte. Een klein minpuntje was een hard stukje in de pancetta. (9,4)

Helemaal blije gezichten aan tafel bij de ravioli met vulling van tamme eend & ricotta waarover een champignonsaus en Pecorino schaafsel, ernaast een lichte verfijnde Rosso di Montalcino van Ciacci Piccolomini D'Aragona. De topper van de avond (9.5)

De verassing voor mij was de zacht gegrilde kalfsentrecote, keurig rosé gegaard met aubergineflan, ratatouille van paprika, stukjes courgette en takje verse oregano, afgewerkt met kalfsjus en geschaafde bianchetto truffel. De smaak van de entrecote was delicaat, de textuur was prima. De Li Veli Passamante gemaakt van Negroamaro van het huis Masseria maakte de gang compleet. (9,3)

Het keukenteam presenteerde zelf het dessert, leuk. Een chocolade-taartje met soufflé-ijs waarin Amara (een likeur van bloedsinaasappel), verder een crumble en partjes van bloedsinaasappel en een dot balsamico sabayon. Een rijk dessert met volle smaken. De heerlijke Moscato Giallo 2015 uit Colli Euganei Fior d'Arancio van Maeli maakte het weer iets verteerbaarder. (9)

Als afsluiter nog een krachtige Italiaanse espresso met de inmiddels bekende huisgemaakte friandises en een glaasje verse limoncello.

Bediening was uitstekend verzorgd met de flamboyante Liana in de hoofdrol ondersteund door een lieve jongedame.

Samengevat een prima beleving die de rol van favoriet weer helemaal heeft waargemaakt.

Ditmaal uitgenodigd voor een perslunch onder het motto 'Make Port Great Again'
(die was doorgeschoven naar het diner). Isabel Monteiro van Graham’ s port had samen met chef Greet Verbeeck een menu samengesteld waarin de porto's konden blinken.

We startten met een cocktail. Als basis een grote ijskogel waarover Mandarine Napoleon likeur, een scheut Tawny port, wat zeste van limoen en een takje gebrande rozemarijn, ruikt aangenaam fris, smaakt speciaal met een ziltige toets. Als amuse het met hoisin gelakt kwartelpootje, lekker kluiven.

De eerste begeleider werd keurig gepresenteerd met veel achtergrond informatie. Een teruggekoelde Graham’ s Extra Dry White (die overigens nog in de categorie zoet valt) lekker zacht met fris aroma. Uit de keuken een mooie presentatie. Als basis dikke plakjes gepekelde knolselderie, erop brandade van stokvis, partjes zwarte bes en takjes dille. De afwerking was met een licht gekruide komkommerbouillon. Milde smaken met een sappige textuur, lekker. De port sloot keurig aan en werd lekkerder door de dille en komkommer. Een klein minpuntje voor mij was de licht branderige afdronk. (8,5)

Verder met een teruggekoelde 20 jaar oude Tawny geschonken uit een 4,5 liter fles, amber kleur, complex en rond met een vleugje sinaasappel, heerlijk. In de kom gemarineerde pruimen in hun eigen sap op smaak gebracht met wat gembersiroop, erop een keurig gebakken stuk ganzenlever afgewerkt met Marokkaans gekruide granola. Een hele mooie smakencombinatie waarbij de complexe port naadloos aansloot. De topper van de avond. (9,4)

Voor bij het pièce de reserve Tawny (ca. 8 jaar), Iets krachtiger en ronder dan de 20 jaar oude. Op het bord twee bereidingen van hert, een keurig gegaarde medaillon van de rug en een stukje gestoofde wang waarover de eigen jus met jeneverbessen. Ernaast toefjes crème van pompoen en stukjes gegrilde pompoen, aardappelkroket en gedroogde boerenkool. Keurige bereidingen en een goede smaken combinatie, de port maakte het geheel duidelijk wat zoeter. Ik miste wat frisse tonen. (8,8)

Isabel Monteiro verwende ons nog even met een glaasje 20 jaar oude Tawny om puur van te genieten, heerlijk.

Verder met de Graham's 1983 Vintage die wat te warm in het glas kwam. Dit werd snel opgelost door een gekoelde fles open te maken, donkere kleur, zacht en verfijnd met subtiele frisse tonen. Chef Greet presenteerde het kaasgerecht. Op een wit bord een punt rauwmelkse Belgische kaas, de “Pas De Bleu” met ernaast een stuk in gember gemarineerde rode biet in een heerlijke frisse crème van framboos en krokantjes van chiochia biet. Een verrassend mooie smakencombinatie, de framboos zorgde ervoor dat de delicate port nog beter tot zijn recht kwam. (9,3)

De dessertwijn was de licht teruggekoelde Six Grapes Ruby Reserve, rond en fruitig met tonen van pruimen- en kersenconfiture. In een hout schaaltje een brownie met erop een kogel vanille-ijs ernaast gemarineerde kersen, toefje kersencrème en een chocolade poeder. Chocolade met kers is een klassieke combinatie, erg lekker, de port sloot keurig aan. (8,5)

Als afsluiter nog een krachtige espresso.

Samengevat een hele geslaagde avond, met een fijn gezelschap lekker eten begeleid door mooie porto’s, die vanavond de hoofdrol opeisten. Het is duidelijk geworden dat de Porto’ s prima inzetbaar zijn als begeleiding van gerechten, wel uitserveren op de juiste temperatuur.
We voelden ons weer helemaal in de watten gelegd, super bedankt voor de uitnodiging!

Enkele jaren geleden maakte chef Greet Verbeeck een verassende carrière switch. Ze zei haar baan bij de bank op en startte samen met partner Fée Van Doorselaere een bistro in een eind 19e eeuwse herenhuis achter het centraal station in Turnhout. Ik volg ze al even via Facebook en wilde toch eens kennis maken. De prijzen van het lunchmenu zijn bescheiden.
De inrichting is redelijk strak en modern, de oude ornamenten zorgen voor een gezellige huiskamersfeer. Tafels bestaan uit voornamelijk vierkante bistro tafels aangevuld met enkele ronde tafels. Het weer was zomers, het tuinterras lonkte. Een vrij diepe smalle tuin met een gevlochten schutting waarboven de leilinden die voor privacy zorgen. De inrichting is redelijk basic, de rode parasols verzorgde de gewenste schaduw.

Als aperitief een Duitse Pinot Blanc van Birgit Braustein die erg goed beviel. Partner kreeg een verrassend klein flesje Duvel, leuk. Maître Fée presenteerde de kaarten en vertelde hierbij dat ze de wijnkaart serieus gaat aanpakken. Ze wil voornamelijk gaan werken met wijnen die door dames zijn gemaakt aangevuld met Belgische wijnmakers, een hele uitdaging. De knabbel was een bakje met lekkere kleine olijfjes waarna het warme broodje verscheen. De amuse was een met soja gelakt kwartelboutje met een crème van gepofte ajuin. Het boutje was mooi op smaak en de zoete crème paste hier prima bij. Even lekker kluiven.

De eerste begeleider werd uitgebreid toegelicht met een goed verhaal. Een lichte rosé 2016 uit de Rhône van het huis Mas de Libian met in het aroma tonen van zuurstok, in de mond lekker fruitig en soepel met een hint van zoethout. Het eerste gerecht was spannend omdat ik niet echt een spek liefhebber ben. Als basis een streep crème van rode biet met erop een flinke plak langzaam gegaard buikspek waarop (in rode wijn azijn en gember siroop) gemarineerde partjes van rode biet. Ernaast een huigemaakte granola en een flinke dot zure room met een hint van mierikswortel. Het spek had een prima cuisson, was heel zacht en mild van smaak, de combinatie met de gemarineerde biet was verrassend goed en de bite van de granola maakte de combinatie compleet. De wijn sloot naadloos aan. (8.8)

Voor bij het hoofdgerecht een Spaanse El Quintà 2015 gemaakt van Garnacha Blanca van het huis Barbarà Forés, mooi aroma, in de mond licht geconcentreerd met tonen van wit fruit. Uit de keuken een gerecht in mediterrane stijl. Stukken keurig gebakken lenghaas (kabeljauwachtig) met een crème van peterseliewortel erop een fijne brunoise van chorizo, plakjes groene olijf en stukken artisjokhart. Het geheel was afgewerkt met bruine botersaus aangevuld met schuim van wei. Allemaal lekkere pure smaken die mooi combineerden. De wijn was keurig in balans. (9,2)

Als afsluiter nog een krachtige mokka met een drietal lekkere friandises en een proevertje van het dessert. Amandelcake met gemarineerde kersen en een quenelle cognac ijs. Als aller laatste nog een glaasje met toef lekkere chocolade mousse gemaakt zonder ei.

Bediening was zeer goed verzorgd op gezellige wijze met keurige presentaties.

Prijs-kwaliteitverhouding vond ik uitstekend.

Kortom een aangename kennismaking met twee enthousiaste dames die een passie hebben om gasten te verwennen. Geen fine dining hier maar wel heerlijke gerechten met keurig bereide seizoensproducten die worden begeleid door uitgelezen wijnen.

Ditmaal door pa uitgenodigd om bij een van zijn favoriete locaties te dineren op vrijdagavond. Parkeren kan voor de deur, fijn. Binnen is het behoorlijk groot, wel verdeeld in verschillende delen zodat je toch relatief gezellig kunt eten. De inrichting is basic, wel herkenbaar als Belgische brasserie. Pa had gereserveerd en we kregen een tafel aan het raam rechts van de ingang.

Als aperitief een witte wijn, we kozen de suggestie wijn, een Spaanse Albariño van het huis Mario Sanzo die te koud werd uitgeserveerd. Een beetje opwarmen zorgde voor een aangenamer karakter.
De kaarten werden uitgereikt en pa had aangegeven dat een hoofdgerecht al voldoende zou zijn. Zelf koos ik voor de “Authentieke Pad Thai” van het suggestie bord. Deze verscheen relatief snel. Een flink bord royaal gevuld met gebakken rijstnoedels, gamba's, kip, groene asperge, julienne van wortel en kleine mais kolfjes, was afgewerkt met een plakje limoen en taugé. Goede smaken subtiel gekruid. Wat ik echter miste waren de typische Thaise smaken. De koriander, de rode peper die niet of op zijn best nauwelijks aanwezig was en de pinda's die het gerecht een extra bite geven. Dat was toch wel een kleine tegenvaller. Niet te min een smakelijk gerecht. (7)

Als afsluiter nog een mokka die niet zo heel sterk was.

Bediening beoordeel ik met voldoende. Lege glazen werden tijdens het eten niet opgemerkt. Verder wel vriendelijk en correct.

Prijs kwaliteit vind ik moeilijker. De prijzen liggen relatief hoog maar je krijgt er dan ook serieuze volumes voor terug. Dranken zijn schappelijk geprijsd. De andere waren zeker tevreden met hun keuzes dus houd ik het op goed.

Kortom een adresje voor een snelle, smakelijke hap. De Belgische specialiteiten zullen zeker beter in de smaak vallen.