Auberge du Bonheur in Tilburg

Het was alweer de hoogste tijd voor een bezoek. Misschien leuk om eerst even te vertellen dat ze inmiddels helemaal zijn overgestapt op het gebruik van eigen gekweekte biologische groentjes. Hiervoor zijn twee bedden in de tuin van Biologische zorgboerderij "t Rooi Bietje" exclusief ingericht voor de Aubege, prima. En bijkomend voordeel is dat de kaart wat beknopter is geworden, maar wel ongeveer elke drie weken wisselt.

Het was mooi weer en we mochten van Bart kiezen waar we wilden zitten. Het werd een tafel op het deels ingedekte terras. Het aperitief stond al gereed. dit was een heerlijke champagne van Pol Roger. Ernaast de inmiddels bekende plank met krokantjes, lekker.
Gevolgd door een oester van Renart boulon met parels van mierikswortel, salty fingers en plakjes mini komkommer. Heerlijk met mooie textuur en super in combinatie met de champagne.
De tweede amuse was een ceviche van zeebaars met schijfjes verse groentjes en ringen van bosui, mooie verfijnde smaakjes, ietsje minder fris dan verwacht.

De eerste begeleider werd keurig gepresenteerd. Een Chileense Sauvignon Blanc 2015 van het huis Gran Hacienda, heerlijk fris met tonen van tropisch fruit, in de mond iets krachtiger dan de Nieuw Zeelandse variant. Uit de keuken gado gado a la Ralph. Als basis een in panko gefrituurd hoeve ei met ernaast gemarineerde groentjes. Bloemkool, rode ui, knolletjes, taugé en een rolletje van komkommer gevuld met basmati, verder toefjes Indisch gekruide crème van pinda en cashewnoten. Stuk voor stuk lekkere smaken die goed combineren. Het ei had nog een lopende dooier. De knolletjes hadden een heerlijke rozentoets. De wijn sloot keurig aan. (9.3)

Over naar een Italiaanse Vermentino 2011 van het huis Bolgheri, heerlijk aroma, verfijnd en complex in de mond. Op het bord dun getrancheerde Japanse tonijn besprenkeld met een vinaigrette van Japanse azijn, erop een quenelle ijs van duindoornbes, verder dunne plakken winterpeen, jonge geschroeide wortel en toefjes crème van duindoornbes. De tonijn was direct na de vangst op de boot verwerkt en met stikstof ingevroren, hierdoor dus super vers en zeer delicaat. De winterpeen combineerde verrassend goed en zorgde voor de koppeling naar de heerlijke wijn. Genieten! (9.5)

Over naar een viognier 2015 frisse stijl van het huis Coudoulet. In het schaaltje drie gebakken langoustinestaartjes met diverse soorten verse tomaatjes, stukjes venkel en takjes zeekraal, aan tafel afgewerkt met een heldere frisse tomaten bouillon. En dat op het terras in het zonnetje, o,o. Onze favoriet van de middag. (9.7)

Over naar een dikke chardonnay, de Alpha van Montes. Uit de keuken een bekende specialiteit van de chef die ditmaal helemaal naar de wijn werd gecomponeerd. Ravioli gevuld met pompoen, erop toefjes crème van pompoen, schijfjes zoet zure pompoen, toefjes crème van yoghurt, stukjes hazelnoot en geraspte koffie, aan tafel afgewerkt met een heerlijke beurre noisette. Dit is vegetarisch op zijn mooist! (9.6)

Over naar rood met een Cabernet Sauvignon 2014 van Carnivor uit Californië. Een hele diepe geconcentreerde paarse kleur, uitbundig aroma met tonen van zwart fruit, in de mond vol maar fluweel zacht, verrassend! Op het bord langzaam gegaarde varkenswang met erop een plakje foie en hele kleine aardappel kaantjes, ernaast cantharellen, artisjokken en groene asperge. Ralph werkte dit aan tafel af met verse geraspte zwarte truffel en een heerlijke truffel saus. Ofwel een cursus van hoe maak je van varkenswang een delicatesse. De wang was keurig gegaard, mooi zacht draadjes vlees, hoog op smaak. Een feestje om te eten met dit luxe garnituur en verrassend zachte wijn. (9.5)

We wisselen van terras daar een bruidspaar de gehele Auberge had afgehuurd, wat overigens keurig bij de reservering was doorgegeven. Een tafel op het terras van het hotel werd ingedekt, prima.

Bij het kaasgerecht was een Piesporter Riesling spätlese geselecteerd, mooi vol en fris aroma met tonen van rijpe appel en vleugje petrol. Op de kaasplank stukken Bastiaansen Blauw op een crème van aardpeer, ernaast stukken geschroeide aardpeer, schijfjes bosperzik, schijfjes venkel en gemalen hazelnoot. Een goede smakencombinatie die de kaas op alle fronten aanvulde en die compleet werd met de ronde zuren van de heerlijke wijn. (9.5)

De dessertwijn was een Italiaanse licht mousserende Brachetto d'Acqui 2012 van Alice. Transparant rode kleur met in het aroma toetsen van framboos. Uit de keuken een mooie presentatie. Een quenelle crème van witte chocolade, verse frambozen, quenelle ijs van framboos, stukjes schotsen van karnemelk, koekkruim en anijs cressjes (Atsina). Lekkere frisse smaken met goede textuur waarnaast ik de witte chocolade behoorlijk zoet vond. Met een kleinere portie zou het gerecht naar mijn mening beter in balans zijn (al is t dan niet meer een witte chocolade dessert). De wijn sloot keurig aan met zijn frisse tonen en mooi aroma. (9.2)
Als afsluiter nog een goede espresso met een viertal smaakvolle friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd, Bart Verbunt kent inmiddels mijn persoonlijke voorkeuren dus dat kan bijna niet meer fout, goede presentaties van de wijnen en gerechten en een stukje gezelligheid aan tafel. Hij werd aangevuld door chef Ralph Blaakenburg die enkele keren de puntjes op de i kwam zetten, leuk. Samen hebben ze er weer een memorabele middag van gemaakt.

Prijs-kwaliteitverhouding was uitstekend, de “Surprising Seven” kost nog steeds €79,50 all-in en dit is een rechtstreekse uitnodiging voor de fijnproevers en levensgenieters van Tilburg en omstreken.

De keuken is stabiel en degelijk, er wordt gewerkt met hoogwaardige producten, die keurig worden bereid, hele goede smaken en smakencombinaties. Complimenten voor het gehele keuken team. Ernaast een fijne en correcte bediening met keurige wijnselectie. Aanrader voor de levensgenieter en fijnproever.

Wederom geboekt voor de Surprising Seven. Eerlijk gezegd, nog nooit zo verrast geweest bij de Auberge. Het begon al bij de verfijnde amuse' s met goede smaakcombinaties.

Het eerste gerecht met gemarineerde kabeljauwrugfilet met oester, grapefruit en radijs mocht er zijn, heerlijk. De geselecteerde wijn was wat te uitbundig maar na een opmerking hierover werd deze meteen vervangen. Super service!

Het tweede gerecht was een surf en turf. Gegrilde coquille en pata negra ham met pompoen structuren en ijs van Japanse duizendknoop. Mijn favoriet van de middag. Hoewel de gerechten ditmaal zonder uitzondering van grote klasse waren.

Partner was helemaal weg van het vegetarische gerecht dat volgde. Geitenkaas met taggiasche olijf krokante uienringen, knolstructuren en macadamia, aan tafel door de chef afgewerkt met verse truffel. De Sauvignon van Cedrick Bardin sloot naadloos aan.

De gegrilde griet in een heerlijke sappige saus met structuren van groene kool en peterseliewortel was foutloos uitgevoerd met ernaast een betoverende Arneis van Pascaja.

De grootste verrassing, voor mij, was het pièce. Als begeleider een heerlijke elegante Pinot Noir uit de Sancerre, jammie. Op het bord medaillons van kalfshaas. De meeste weten dat ik er niet veel om geef. Deze waren gepocheerd in bouillon van morilles en het resultaat was super. Mooie cuisson, heerlijke smaak en een geweldige textuur, complimenten! Ernaast frisse marloeskes en frisse rode biet en trompet de la mort. Overgoten met de eigen jus vol met morilles. Genieten!

Over naar de desserts met een verrassend lekkere dessertwijn, de Mirabelle van Jaubertie. Op het bord Millionaires biscuit met peer structuren en ijs van karamel. Mooie smaken en texturen, mede door de elegante begeleider niet te zwaar.

Een speciale begeleider voor een speciaal gerecht. De brut reserve van Pol Roger, heerlijk. Op het bord twee quenelles van gewelde rode quinoa met subtiele honingtoets, ertussen een quenelle ijs van tarwe verder gel van duindoornbes en pitjes van de granaat appel. Moeilijk om goed te beschrijven daar er veel mondbeleving in deze combinatie zat. De stevige bite van de quinoa en de mousse van de champagne wisselde elkaar af.

Bediening was uitstekend verzorgd door een stevig uitgebreid team. Ondanks dat het tussen half een en half drie helemaal vol zat liep het gesmeerd. Keurige uitleg bij de gerechten en hele mooie wijnkeuzes en presentatie door Bart Verbunt.

Prijs-kwaliteitsverhouding is uitstekend. €79,50 all-in is een rechtstreekse uitnodiging voor de fijnproevers en levensgenieters van Tilburg en omstreken.

Het moge duidelijk zijn dat de keukenbrigade wederom gegroeid is. Ralph Blaakenburg, de chef, is inmiddels minder actief in de keuken. Dit werk is overgenomen door Thomas Kock die de afgelopen jaren veel heeft bijgeleerd op gerenommeerde adressen. En leuk te vermelden dat Vladimir Gijsbertha terug is in de keuken.

De tweede plaats van Tilburg, in mijn persoonlijke lijst, is met glans verdedigd en het gat met de nummer een is nog nooit zo klein geweest. Complimenten voor het gehele team!

Auberge was weer aan de beurt voor het jaarlijks bezoek. Ons favoriete all-in menu “The Surprising seven”is een succes geworden en loopt nog steeds.
De verbouwing is achter de rug en de zware donkere stoelen zijn zijn vervangen door elegante armstoelen die het interieur iets lichter maken. De open haard brandde en we kregen een plaatsje aan het raam niet ver van de haard, gezellig.
Als aperitief een Franse Muscat van BeauVignac, lekker fris met in het aroma tonen van grapefruit. Het borrelgarnituur bestond uit krokante toast op een stokje met een prima dip en een luchtig kaas koekje. Daar de toast groter was dan de kom was het wat onhandig dippen.

De eerste amuse werd gepresenteerd in een zwart klein aardewerken pannetje, een half kogeltje zult van “Lejeune” met zuurkool, espuma van zuurkool afgewerkt met krokantjes. Een mooie combinatie die prima aansloot bij de wijn.

Ook de tweede amuse zag er verzorgd uit, een cilindertje pandanrijst met “kaviaar” van soja, een in soja gemarineerd bundelzwam en een krokant schijfje. Een hapje met umami toets, lekker.
De chef kwam nog even aan tafel om onze speciale wensen door te nemen, wat ik altijd erg waardeer.

De eerste begeleider werd keurig gepresenteerd, een Oostenrijkse Grüner Veltliner, de Katzensprung van Uibel. Mooi mineraalrijk aroma, elegant en complex in de mond. Uit de keuken op een mooi blauw bord, gemarineerde zwaardvis met pompoen structuren en toefjes yoghurt. De zwaardvis was delicaat, de zoet zuur gemarineerde schijfjes pompoen samen met de kruim van de pitten vulde dit mooi aan. De combinatie met de wijn was een schot in de roos, een verfijnde ronde, prima.

Leuk dat we ditmaal bij iedere gang een eigen begeleider kregen, dit is voor de sommelier een stuk eenvoudiger selecteren. Een klassieker, Chennin blanc 2012 uit de Vouvray van het huis Marc Bredif. Een rijk, zwoel aroma met een toets van honing, in de mond fris met een ronde afdronk, erg lekker. Ernaast in olijfolie gemarineerde dungesneden schijfjes van coquille met zeste van limoen, erop twee quenelles remoulade met brunoise van kalfstong, zoet zure bloemkool stronkjes en stukjes geroosterde hazelnoot. De geur van limoen kwam je tegemoet. Goede textuur en mooie milde smaken die prima combineren en mooi aansluiten bij de heerlijke wijn.

De derde ronde was een tafelbereiding van “Bak kut teh”. Een perculator werd gevuld met een geconcentreerde bouillon van Roodpoot patrijs, bovenin werden verse kruiden geplaatst, onder andere serreh, gemberwortel en koriander. De bouillon werd één keer overgehaald wat zo'n 10 minuutjes duurde. Ondertussen werd de wijn gepresenteerd, een Spaanse Godello, mooi rijk aroma met tonen van perzik, vol in de mond en een wat zwoele afdronk. Het garnituur bestond uit een plak buikspek met erop een stuk kabeljauw rug, enoki (kleine witte paddenstoelen) en wat schijfjes oerwortel. Hieromheen werd de uitbundige bouillon uitgeschonken, wat een concentratie. Het garnituur verzachte de smaak en de wijn gaf een aangename frisse toets. Een aparte ronde met veel smaakbeleving.

Van de gerenommeerde wijnbouwer Louis Latour, een Chardonnay “Grand Ardeche”, heerlijk boterig met een subtiele noten toets. Uit de keuken Bastiaansen Blauw met biet structuren. Stukjes rode biet, crème van rode biet en zoet zure Chioggia biet. Dit werd aan tafel afgewerkt met enkele druppels aceto Balsamico van Villa Manodori. Daar het bord warm was gaf dit een heerlijk fruitig aroma. Bastiaanse is een locale biologische kaasmaker en “Blauw” is een combinatie tussen de Hollandse Goudse en de Franse Roquefortschimmel. De smaak was romig met subtiele blauwschimmel toets. Deze sloot uitstekend aan bij de aardse tonen van de rode biet. De zoet zuur combinatie versterkte de koppeling naar de prima chardonnay. Mijn favoriete ronde van de middag.

We schakelen over op rood met een Cotes du Rhone Villages “Plan de Dieu” van domaine de l' Espigoutte, vol fruit met subtiele kruidigheid en een elegante afdronk. Het vlees kreeg een tafelbereiding mee. Een flink tuk op hooi gegaarde Hollandse hazenrug die aan tafel van het bot werd gehaald. In het garnituur bereidingen van schorseneer op bladerdeeg krokant met ernaast groene blaadjes. Om de wildsmaak nog iets te versterken waren er nog een paar toefjes leverpastei aangebracht. Het vlees had een goede cuisson en was mooi vol van smaak. De wijn vulde het gerecht aan met zijn aangename zuren en kruidigheid.

De eerste dessertwijn was een La Picia Spumante van Monte Del Fra. In het aroma tonen van rood fruit en in de mond een tintelende mousse en bescheiden restsuikers. Uit de keuken een mooie presentatie. Als basis een cilinder pannacotta van witte chocolade met eromheen structuren van mango en wat koek kruim. Mooie smaken en textuur waarbij de wijn, naar mijn mening, wat contrasterend was met zijn tonen van rood fruit.

De tweede dessertwijn was een Banyuls Hors D'Age van Valcros. Op het bord een mooie presentatie. Structuren van rode kool, quenelle ijs, rolletjes van zure mat en een dikke saus, met ernaast toefjes mascarpone met “five spices”, koekkruim en partjes van appel. Een verrassend mooie smaak combinatie, met in de hoofdrol de smaak van de rode kool structuren. De wijn paste, maar wel met wat kleinere slokjes.

Als afsluiter nog een goede espresso met een viertal smaakvolle friandises.

Bediening was uitstekend verzorgd, Bard Verbunt is wederom gegroeid, goede presentaties van de wijnen en gerechten en een keurige tafelbereiding. Hij werd aangevuld door de chef. Samen hebben ze er weer een memorabele middag van gemaakt.
Prijs-kwaliteitsverhouding is uitstekend, €79,50 is de all-in prijs voor dit copieuze, middag vullend programma. De keuken is wederom gegroeid, hele mooie bereidingen en originele smaak combinaties passeerde de revue. Complimenten voor het gehele keuken team. Aan aanrader voor de levensgenieter en fijnproever.

Ons laatste bezoek was alweer bijna een jaar geleden en een “Surprising seven” all-in menu trok onze aandacht. Het menu is het antwoord van het restaurant op de groupon aanbiedingen, een top initiatief!.
De verbouwing is in volle gang maar daar heb je verder in het restaurant geen last van. We starten met de huiswijn, een goede witte Rhône waarbij we een tweetal hapjes kregen. Het eigengebakken broodje is vervangen door een nog lekkerder broodje van Desem Enzo, mooi.
De eerste amuse is met mossel, grijze garnalen en een schuim van aardappel. De tweede is meer pikant met baba ganoush en ansjovis.

De eerste begeleider werd door Bart Verbunt (de nieuwe maître / sommelier) op beknopte kundige wijze gepresenteerd. Tevens wordt toegelicht dat de wijnen per twee gangen zijn geselecteerd. Een klassieke strakke Sauvignon uit de Pouilly-Fumé die goed bevalt. De eerste gang was een vegetarische met bulgur, feta, pompoen bereidingen en stukjes cashewnoot. Mooi op smaak, met een goede mondbeleving en die goed combineerde met de wijn.

Het tweede gerecht was een gebakken sint jacobsmossel met en fris garnituur van piccalilly, atjar van rode kool en zoetzure biet. De wijn werd door de wat zoetere accenten in het gerecht nog wat strakker maar sloot goed aan.

De tweede begeleider was een verrassend mooie. De “Terre di Vei” van Vincenzo Bossotti uit de Langhe (Italië) gemaakt van Arneis. Complex aroma met verfijnde smaak en subtiele zuren. Uit de keuken op een rood bord een stukje gegrilde dorade met vongole schelpen, rolletje pandan, in miso gemarineerde shiitake aan tafel afgewerkt met een heerlijke botersaus. Wat een heerlijke smaken en wat een mooie combinaties met de wijn. Verrassend hoe de rijst met sereh combineerde in het gerecht. Een top ronde!

De vierde ronde is een specialiteit van de chef. Een smeuïge polenta met beukenzwammetjes en schaafsel van bosui besprenkeld met olijfolie. Deze wordt aan tafel afgewerkt met witte en zwarte truffel. Een fijne gelegenheid om eens het verschil te proeven en ruiken waarbij dan de witte een meer uitgesproken smaak en geur heeft. Het gerecht is echt genieten, de wijn sluit ook hierbij perfect aan.
We schakelen door naar rood met een Zuid Afrikaanse SMV 2011 van het huis Boschendal. Vol zwart fruit en een zachte afdronk. Uit de keuken twee stukken filet van de eendenborst, verschillende bietbereidingen, gepofte granen en een geweldige saus. De saus was de smaakmaker van het gerecht. Het geheim, deze was aangemaakt met eendenlever, jammie. Als verrassing kwam de chef nog een side plate. Een ravioli gevuld met gestoofde eendenbout, erop een stukje smeltende ganzenlever, stukjes olijf, stukjes walnoot en blaadjes van spruit waarover nog de heerlijke saus geschonken werd. Snoepen!

De keuze was of zoet of kaas. Ik wilde, als het mogelijk was, een kaas gerecht. Dit kon maar werd met de inspiratie van de dag bereid. Een uitdaging voor de keuken en de sommelier, leuk. De begeleider was gekozen en een grote wijn uit Slovenië werd gepresenteerd. Een ijswijn gemaakt van handgeplukte Welschriesling van het huis Gomila van de familie Puklavec, een bonbonnetje met delicate zuren en een rijke afdronk. Uit de keuken Bleu de Gex met gekonfijte ananas, gemarineerde verse ananas, druppels gel van duindoornbes en pinda's. Een originele, gedurfde combinatie die erg goed bevalt.

Als afsluiter nog een zoet dessert met ijs van boeren yoghurt gekruid met een sap uit de toppen van een dennenboom, gin-tonic, bloedsinaasappel. Fijne structuren met verrassende smaakcombinaties, mooi.

Bediening werd met name verzorgd door Bart Verbunt de nieuwe man. We zijn hem bij verschillende restaurants tegengekomen en het lijkt erop dat hij het bij Auberge helemaal naar zijn zin heeft. Op een keurige maar joviale wijze werden de gerechten en wijnen gepresenteerd. Dit was voor ons zijn beste performance tot nu toe. Hij werd ondersteund door een vriendelijke jonge dame. Het geheel liep gesmeerd. Ditmaal weliswaar met iets minder show en humor als vorig bezoek (met Myriam Sillie) maar zeker niet minder.
We zijn ditmaal aangenaam verrast door de vorderingen die door het keukenteam zijn gemaakt. We zijn vooral te spreken over de mooie volle smaken van individuele bereidingen en de goede smaak combinaties op het bord. De aanbieding is een echte aanrader. Het leuke is dat deze nog wordt uitgebreid naar kleinere menu's, want zeven gangen is wel copieus. Als de verbouwing achter de rug is heeft Tilburg er weer een culinaire hotspot bij.

Het jaarlijkse bezoek aan onze favoriet viel ditmaal buiten de restaurantweek daar er nu ook aantrekkelijke aanbiedingen in het weekeinde zijn. Na een gastvrij ontvangst door de nieuwe maître werden we naar een fijne tafel aan het raam geleid. Hier bestelde we als aperitief een witte wijn en voor partner een crodino. Een bekende en favoriete op hout gerijpte Rueda van het huis Castelo werd keurig gepresenteerd. Hierbij werd het borrelgarnituur uitgeserveerd. Schijfjes gerookte gedroogde worst, groene olijven en gemarineerde uien.
Voorbereidingen werden getroffen voor de tafelbereiding met stikstof. Een Grevelingen oester met wat fijne brunoise komkommer werd in de schelp uitgeserveerd op een bedje van ijs. En de kar met hierop alle ingrediënten voor de Gin & Tonic nitro cocktail werd voorgereden. Met duidelijke uitleg werd de cocktail gemaakt en het resultaat wordt op de oester gelegd. Het geheel werd afgewerkt met quinoa en een erg smakelijk gerechtje is het resultaat. Altijd erg leuk en vermakelijk zo'n tafelbereiding.

In de tweede amuse staan de paddenstoelen centraal. Verschillende bereidingen van eekhoorntjes brood en wat geschroeide paddenstoeltjes, bolletje pikante geitenkaas en een crumble met stukjes walnoot. Mooie aardse smaken smelten samen met de geitenkaas, lekker.

De eerste begeleider werd keurig gepresenteerd, een Riesling Trocken van laat geoogste druiven met 8 maanden rijping van het huis Marcus Claus. Mooie bloemige tonen komen uit het glas en in de mond een aangename zuurgraad. Hierin zijn de Duitse wijnen duidelijk verbeterd want de eerste droge witte wijnen vond ik vaak een te hoge zuurgraad bezitten. Op het bord geschoeide langoustines met zult van “Lejeune’’, bereidingen van bloemkool en druppels gel van gefermenteerde knoflook. Aan tafel werd er nog wat verse geraspte bloemkool toegevoegd, leuk. De zult van “Lejeune’’ is een regionaal kwaliteitsproduct en kun je niet vergelijken met “gewone” zult. Hij was erg lekker en smaakte prima in combinatie met het garnituur. De delicate langoustines hebben we apart gegeten. Deze combineerde prima met de subtiele vanille toets van de wijn. De zult combineerde goed met de fruittonen van de wijn. Een geslaagde ronde.

De tweede begeleider is een traditionele keuze, Chardonnay uit de Bourgogne “Les Ursulines” van Boisset, erg lekker met aangename houttoets. Op een rood diep bord (partner een blauwe) gepocheerde heilbotfilet met mosselen en vongole in de schelp, een zalf van broccoli, Pommes Paulo en een jus van het kookvocht waarin venkel en steranijs de smaakmakers waren. Heerlijke delicate smaken en een prima begeleider erbij, genieten weer.

De begeleider voor het hoofdgerecht is een Valpolicella Bonacosta 2009 van het huis Masi, mooie diepe kleur, fruitig in de mond en zijde zachte tannines in de afdronk. Op het bord op huid gebakken kabeljauw (verrassend), ravioli gevuld met ossobuco, artisjokharten, quenelle auberginecrème, toefjes tomaat, groene asperge en een jus van de ossobuco. Mooie mediterrane smaken die uitstekend met de wijn combineren. De kabeljauw viel als smaak een beetje weg maar de cuisson was prima, de lamellen gleden zo van elkaar.
Partner had een vegetarische specialtijd van de chef, een gerecht wat ik zelf al eens geproefd had op Tilburg culinair en waarvan ik toen ook al onder de indruk was. Ravioli, zalf van pompoen, schaafsel van parmezaan, mosterdfruit en gemalen amandel, aan tafel afgewerkt met een royale portie verse truffel. Hierbij werd een Hongaarse Pinot Noir van het huis Gal Tibor geschonken. Dit was voor partner de topper van de middag.

Een pre dessert verscheen in een klein schaaltje. Yoghurt hangop met vanille op een bedje van gesuikerde amandelen afgewerkt met gemalen witte chocolade. Een combinatie die prima beviel.

Een bijzondere dessertwijn werd gepresenteerd, een Coteaux du Layon 1999 van het huis Moulin Touchais, mooie goudgele kleur met een verfijnd aroma met tonen van honing, en in de mond een prima zoetzuur balans. Op het bord een citroentaartje met erop gebrand eiwit, partjes bloedsinaasappel en ernaast een quenelle sorbet van citroen, in PX sherry gewelde rozijnen en druppels gel van citrusfruit. Heerlijke smaakjes die prima combineren met de heerlijke wijn.

Als afsluiter nog een lekkere espresso met een assortiment friandises.

Bediening is prima verzorgd de jonge nieuwe maître sommelier doet het prima met veel gezelligheid. Leuk dat er een tafelbereiding is en dat de de chef zelf aan tafel de sausen schenkt met de benodigde uitleg. Prijs kwaliteit beoordeel ik ditmaal niet, daar we andere gerechten hebben gekregen dan vermeld in het aanbiedingsmenu. We hebben weer een hele fijne middag beleefd en de favorietenrol is wederom helemaal waargemaakt. Bedankt weer en tot de volgende keer.

Na de fijne belevenis van vorige restaurantweek op herhaling. Ditmaal een diner in een uitverkocht huis. We kregen een fijne ronde tafel bij het raam en we bestelde een witte wijn als aperitief. Een Rueda van het huis Mantel Blanco gemaakt van Verdejo 2010, aangenaam fruitig met een toets van meloen en een elegante afdronk. Als borrelgarnituur een kom met hierin kroepoek van tandoori met vadouvan gekruid en een mayonaise dip aangemaakt met tomaat. De kroepoek was lekker knapperig en licht gekruid, de mayonaise was lekker fruitig, een leuke start.
Het broodgarnituur werd uitgeserveerd met een mooie grote bol in partjes voorgesneden met een schijf gezouten roomboter, olijfolie en een kopje zeezout. We moesten omdat we wat vroeg waren even wachten op de amuse die deels aan tafel werd bereid. Uit de keuken in een kom zoetzure komkommer met stukjes oester. De tafelbereiding was een ijsje gemaakt met stikstof, de ingrediënten zijn gin, suikerwater en oestervocht. Het resultaat mocht er zijn, de oester was prima in de smaak aanwezig en combineerde mooi met de gin en komkommer, lekker.

De wijn voor het voorgerecht werd op een leuke wijze gepresenteerd door Camille Seebregts die vanavond haar handen vol had aan de sommeliers functie. Een Franse Sauvignon blanc van het huis Just Fiou met stuivend fruitig aroma en subtiele kruidigheid. Uit de keuken twee halve kogels zult van “Lejeune” (kwaliteitsslager uit het centrum van Tilburg), gebakken sint jakobsmossel, piccalilly, bereidingen van biet en crunch van macadamia. Zelf had ik nog niet eerder zult op (vooroordeel) en nu bleek het erg lekker, grappig. De mossel was uitstekend gebakken en vond via de piccalilly prima aansluiting met de wijn. De bietbereidingen maakte het gerecht compleet, aardse smaken en mooie mondbelevingen van ijs, spons en kaviaar. De wijn gaf hier en daar nog mooie fruitige accenten en was hierdoor een prima begeleider. (9.3)

De tweede begeleider was een Viognier 2010 “Les Salices” van het huis Lurton, bloemig aroma met een zweem perzik en een klein bittertje in de afdronk. Uit de keuken een stuk op de huid gebakken wilde zeebaars vergezeld van gekookte mosselen in de schelp, venkel, takjes dillen en een romige saus gekruid met Ras El Hanout. De baars was lekker hartig, sappig en met een krokant jasje. De mosselen verzorgde aangename afwisseling en de venkel deed de wijn opbloeien. Met de dille kon je leuke accenten leggen, weer een geslaagde ronde. (9.4)

Een Italiaanse wijn is geselecteerd voor het hoofdgerecht, Campo Almare 2008 van het huis Bolgheri gemaakt van een blend van bordeaux druiven. De neus lijkt op een gerijpte Haut Medoc maar in de mond is hij duidelijk gespierder. Op het bord bereidingen van kwartel, bitterbal van parmezaan, quenelle van bospaddenstoelen, rolletjes van groene kool en stukjes witlof. Ralph Blaakenburg de chef zet aan tafel nog even de puntjes op de i met geraspte ganzenlever voor over de borstfilet en het uitgieten van de saus op basis van kwartel. De borst was bereid op een hooi gestookte barbecue en had een mooie rooksmaak, de ganzenlever die hierop aan het smelten was maakte het bourgondisch, wat een smaakbeleving! Het krokant gefrituurde boutje aten we met de vingers en we konden het zo lekker in de saus deppen, erg smaakvol. Een rustpuntje vonden we in de rolletjes kool en de stukjes witlof. Het bitterballetje was ook toppie, hoog op smaak met een smeuïge vulling en een diepe fruitige parmezaan smaak. De gespierde wijn kon het allemaal prima aan en met zijn heerlijke aroma was het genieten. Een voor Auberge grensverleggende bourgondische ronde. (9,6)

Uit de keuken kwam een pre dessert, in een sherry glas stukjes bloedsinaasappel, crème van bloedsinaasappel, citroen ijs en crumble van munt, een fijne opfrisser.

We mochten kiezen uit kaas of dessert, we besloten voor het moois uit de keuken. Hierbij een heerlijke dessertwijn van het huis Errazuriz gemaakt van laat geoogste Sauvignon blanc 2010. Een fruitige niet te zoete wijn met aroma van ananas en honingdauw. Op een langgerekt bord bereidingen van wortel met mousse en ijs van witte chocolade, een wortel-kruiden cake en crumble van yoghurt. Van de wortel was er heerlijk ijs gemaakt, toefjes crème en stukjes puur. De wijn was een heerlijke begeleider. (9)

Als afsluiting een krachtige espresso met op een leiplaatje een vijftal friandises.

De bediening had ondanks het volle huis alles goed onder controle. Ze zijn goed op elkaar ingewerkt en ieder had een eigen taak. De gerechten kwamen gelijkmatig door en werden prima ingeleid. Camille heeft weer mooie begeleiders geselecteerd, we waren weer helemaal voldaan. Na de laatste twee bezoeken kunnen we zeggen dat ze het niveau van favoriet hebben bereikt, leuk om in Tilburg nu twee favorieten te hebben.

Met geweldig weer gingen we naar het restaurant met misschien wel het mooiste terras van Tilburg. Na de positieve ervaring op Tilburg culinair waren we verwachtingsvol. We mogen een tafel uitzoeken op het terras en strijken neer op een rieten kuipstoel. Een witte wijn als aperitief en dit wordt een Rueda van Mantel Blanco 2010, lekker fruitig met wat kruidigheid. Hierbij werd de borrelhap uitgeserveerd, licht gekruide rijstcrackers, gemarineerde ui, gemarineerde groene olijven en radijsjes Flamboyant met kruidendip.
Het broodgarnituur bestond uit een bolletje krokant gebakken wit dat in partjes gesneden is gezouten roomboter, olijfolie en grof gemalen zeezout.

De eerste amuse is een ijspastille van watermeloen op een bedje van basmati crème erop wat pikante kokoskerrie schuim en gepofte quinoa, een smakelijk hapje.

De tweede amuse in een bitterbal van aardpeer, poeder van spek, stukje gebakken spek en mayonaise van eekhoorntjes brood. Een mooi zalvend balletje met fijne smaak.

De eerste begeleider is een Fiano di Avellino van Terranera, mooi aroma met tonen van perzik en meloen, sappig en elegant in de mond. De presentatie van het voorgerecht was verrassend mooi, geschroeide tonijn met hierop toefjes van eendenlever, structuren van pompoen en sinaasappel, couscous en twee mooi gebakken langoustines. De tonijn heeft voor altijd wat extra smaken nodig om ervan te kunnen genieten, deze waren ruimschoots aanwezig, het zoete van de pompoen en het fruitige van de sinaasappel en het zalvende effect van de eendenlever maakte de tonijn tot een ware delicatesse. De cressjes die royaal aanwezig waren gaven leuke accenten. De langoustines zijn van zichzelf al erg smaakvol en bourgondisch vond ik het dat er twee op het bord lagen. De wijn was een prima keuze en ondersteunde de fijne smaken, uitstekend een topgerecht. (9,5)

Een favoriete wijn van me van het huis Bellingham werd door Camille Seebregts gepresenteerd, een Zuid Afrikaanse blend 2008 van een vijftal witte druiven die een half jaar ontwikkeling op eikenhout heeft gehad. Goud geel, vol en rijk met tropisch fruit en een aroma wat doet denken aan een goede houtgerijpte Meursault. Een mooi stukje gegrilde schol met hierop kruim van chorizo, erbij artisjokhart, artisjokken barigoule en een dressing van wortel met olijfolie. De vis was mooi op smaak en lekker sappig, de kruim van chorizo gaf een verrassend aangename toets en met het garnituur kon prima afgewisseld worden, prima. De wijn combineerde met zijn volle smaak en houttoets uitstekend. (9)

Een Italiaanse Salentino 2006 van het huis Santa Barbara gemaakt van Negroamaro werd ingeschonken. Rijk aroma met tonen van rijpe pruim en kers, fluwelig in de mond met aangenaam fruit en ronde afdronk. De chef presenteert zelf het hoofdgerecht, drie bereidingen van duif met quenelles van shi-i-take met truffel, crunch van popcorn-pistache, groenten garnituur en saus van duif. De borst van duif is rijk van smaak en heeft een uitstekende cuisson wel trekken we eerst even zijn jasje uit. Het haasje is om te zuigen, zalig en het boutje is mooi gaar. De quenelles zijn met mooie diepe truffelsmaak en ondersteunen de duif uitstekend, zo ook de wijn die het gerecht met zijn rijke smaken naar een hoger platvorm lift, heerlijk. Een topper weer, ik ben onder de indruk. (9.5)

Voor het pre dessert krijgen we een tafelbereiding, altijd een leuke beleving. Ralph Blaakenburg de chef maakt van room en moscovado suiker met behulp van vloeibare stikstof, roomijs. Dit wordt toegevoegd aan het uitgeserveerde glaasje met gemarineerde appel blokjes en rumrozijnen. Een lekker tussendoortje.

De dessertwijn is een Les Clos de Pauliles, Banyuls Rimage 2008 van het huis Chateau de Jau gemaakt van Grenache. Een versterkte wijn met minimaal 254 gram restsuiker per liter. Tonen van rijpe pruimen met krenten in de neus en een fluwelige afdronk. Op het bord een twister van witte en pure chocolade, bereidingen van rode biet, framboos en druppels aceto balsamico. De biet is de verrassing van het gerecht en geeft mooie aardse tonen aanvullend bij de chocolade. Met de aceto kunnen zure accenten wordt geplaatst de Banyuls maakt het feestje af, erg lekker weer. (9)

Als afsluiter nog een lekkere espresso met een viertal fijne friandises.

De bediening onder leiding van Camille Seebregts loopt nog steeds gesmeerd met gepaste dosis gezelligheid. Het terras was ondanks de maandag lunch vanwege het mooie weer en de aanbiedingsprijs toch aardig vol gestoomd.

Prijs kwaliteit is dik in orde, vier gangen 30,- begeleidende wijnen 5,50. De kwaliteit is ten opzichte van vorig jaar duidelijk verbeterd en de plaats in de lekker top 500 is zeker gerechtvaardigd. We hebben in Tilburg een nieuwe nummer twee, proficiat.

Het restaurant ligt in een sterrenbos aangelegd in het begin van de 18e eeuw, langs de Bredaseweg. Een royale villa uit de eerste helft van de 20e eeuw met een grote voortuin. Er is een terras aan de voorzijde maar helaas was er teveel wind waardoor we binnen plaats moesten nemen. Na een gastvrij ontvangst werden we naar een ronde tafel bij het raam in de serre geleidt. De tafel is op een klassieke wijze met linnen ingedekt en heeft een kleine bloemdecoratie. De fauteuils zitten comfortabel en zijn bekleed met een donkere stof. De sfeer is huiselijk en de originele indeling en oorspronkelijke ornamenten zijn zo veel mogelijk bewaard gebleven. Op de tafel bevind zich ook de menukaart die we bestuderen. We gaan na overleg met de maître voor het viergangenmenu met begeleidende wijnen.

We beginnen met een witte huiswijn van het huis Loise Latour uit de Ardèche gemaakt van chardonnay, hij was subtiel met enige tannines. Hierbij werden de borrelhapjes uitgeserveerd die bestonden uit groene olijven, Italiaanse Cipollini uitjes gedrenkt in balsamico en wat schijven gedroogde worst. Een aardig begin.

De amuse zag er verzorgd uit, een salade van gamba, een gelei van bier en een van pompoen, beide voorzien van een toefje kerriemayonaise en nog wat wit poeder. In een apart schaaltje nog een schijfje geitenkaas met een schijfje van olijf en tomaat. De gambasalade en het bier geleitje maakte de meeste indruk maar er waren veel smaken te beleven. De wijn was iets te mild voor de smaken.

Een Oostenrijkse Grüner Veltliner van het huis Leo Hillinger werd geïntroduceerd door de aardige sommelier. Een lichte wijn met mooie aroma's van exotisch fruit en een licht pepertje en een zachte afdronk. Hierbij een mooie compositie met een pepersteak van tonijn met toefjes mayonaise en een schots scheermes met ratatouille van Nederlandse groenten en een schuim van grapefruit. De smaak was lekker maar niet echt verrassend en de wijn combineerde prima.

De volgende wijn was een verrassing, waar we een witte verwachten kregen we een transparant lichtrode. Het is een noord Italiaanse wijn van het huis Castel Salleg 2007, een zachte licht fruitige wijn met zachte tannines en in de neus een hint van aardbei en kers. De kabeljauw was voorzien van stukjes Sucuk (Turkse worst) en preiringen. De worst had een rijke smaak met komijn en combineerde mooi met de milde kabeljauw, prei en wijn. Dit was echt een aangename verrassing daar de kabeljauwgerechten vaak subtiel zijn.

De sommelier kwam vervolgens met een magnum Chileense rode uit de Colchachua Vallei. Een mooie geconcentreerde wijn van Syrah en Carmenère van het huis Casa Silva. Ik heb de schouderhaas van rund gewisseld met het iberico varken. Het bord was wederom mooi opgemaakt. Het varken was aangebraden en langzaam gegaard in ganzenvet en was lekker verfijnd en sappig. Kleine blokjes van eendenlever, kalfswang en buikspek zorgde voor aangename afwisseling. De garnering van knapperige groenten, shiitake paddenstoeltjes en mooie jus maakte deze gang tot de mooiste van de avond. De wijn stuwde het gerecht naar grote hoogte, mooi.

Ook voor het pre dessert was er een wijn geselecteerd, en niet de eerste de beste. Een van mijn favorieten werd ontkurkt, een gewurztraminer cuvée Théo van Domaine Weinbach, alsof een engeltje..... Het prédessert was een glaasje gevuld met een combinatie van mascarpone, vanille, perzik, citroen en kerrie, een lekker hapje maar de wijn speelde hier toch echt de hoofdrol.

De dessertwijn is inmiddels een vertrouwde, de black muscat van het huis Elysum. Een niet te zoete licht fruitige wijn met aroma van rozen, lychee en muskaat. Het dessert was wederom een mooi verzorgd bord met ijs van framboos en yoghurt, twee stukken rode pruim, gedroogde cranberry, gelei van witte chocolade in trekdropvorm en een paar druppels basilicumsaus. Een verfijnde gang met smaken die goed samen gingen en mooi met de wijn combineerde, een waardige afsluiter van de avond.

De bediening werd aangestuurd door maître-sommelier Kamille die de zaak duidelijk goed onder controle had. Ondanks dat het een uitverkocht huis was liep alles vlekkeloos. We hebben genoten van de gastvrijheid van Kamille en ze had voldoende tijd om gezellig kennis uit te wisselen.

De prijs-kwaliteit verhouding is tijdens de restaurantweek altijd erg goed, de huiswijn was 4,50, de begeleidende wijnen kosten 5,50 en het extra gerecht 7,50. Ik had hier in het verleden al een keer vaker gegeten maar dat was duidelijk een mindere ervaring, ik ben dus blij dat ik het nog eens heb geprobeerd want het is echt een restaurant dat zich in de top drie van Tilburg bevind.